Μια μελέτη βρήκε περισσότερες ενδείξεις ότι οι έφηβοι που δεν είναι ικανοί να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους, θα εμφανίσουν σωματικά σημάδια πρόωρης γήρανσης ως ενήλικες.
Οι έφηβοι που δεν μαθαίνουν να διαχειρίζονται το δούναι και λαβείν των σχέσεων με τους συνομηλίκους τους, που δεν μπορούν να χειριστούν τις διαφωνίες με τρόπο που να διατηρεί τις σχέσεις, και που επίσης δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους, βρίσκουν το σώμα τους πιο γερασμένο μέχρι την ηλικία των 30 ετών, δήλωσε ο Τζόζεφ Άλεν, καθηγητής Ψυχολογίας.
Ο Άλεν είπε ότι ορισμένοι νέοι θυμώνουν αμέσως και γίνονται εχθρικοί όταν παλεύουν με τους συνομηλίκους τους κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας, ενώ άλλοι υποχωρούν επανειλημμένα, χωρίς να θέλουν να εκφράσουν τις προτιμήσεις ή την άποψή τους. Και οι δύο προσεγγίσεις, είπε, είναι ανθυγιεινές.
Τα παιδιά που τα πάνε καλά, αντίθετα, είναι παιδιά που είναι σε θέση να διαφωνούν ήπια, να αναζητούν κοινά συμφέροντα και να διαχειρίζονται το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές προτιμήσεις, είπε.
Πρόσθεσε ότι η ικανότητα αντιμετώπισης ξεκινά από το σπίτι, με βάση τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς διαχειρίζονται τις διαφωνίες με τα παιδιά τους, δίνοντας το σύνθημα για τη συμπεριφορά του παιδιού.
Αυτή η δυναμική δημιουργεί ένα φαινόμενο χιονοστιβάδας. Ο Άλεν είπε ότι τα εφηβικά χρόνια είναι το σημείο μηδέν για να μάθουμε να εξασκούμε τις σχέσεις που μοιάζουν με τις σχέσεις των ενηλίκων, και οι έφηβοι που το καταλαβαίνουν τα καταφέρνουν καλά αργότερα στη ζωή τους. Όσοι δεν το κάνουν, προετοιμάζουν τον εαυτό τους για μια ζωή με χρόνιο άγχος που οδηγεί σε ένα σωρό προβλήματα υγείας.
Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν μελετώντας το επιγονιδίωμα του ατόμου - τα βιολογικά σημάδια που βρίσκονται στο DNA και τις πρωτεΐνες ιστονών (τα καρούλια γύρω από τα οποία τυλίγεται το DNA) και καθορίζουν πόσο καλά (ή κακώς) θα λειτουργήσει ένα κύτταρο.
Το επιγονιδίωμα είναι αυτό που λέει στα γονίδια πότε να ενεργοποιηθούν και πότε να απενεργοποιηθούν, είπε ο Άλεν. Με τον καιρό, ένα επιγονιδίωμα που λειτουργεί καλά στην παιδική ηλικία μπορεί να «σκουριάσει» για όσους έχουν ιστορικό κακής διαχείρισης σχέσεων.
Διαβάστε σχετικά: Εφηβεία: μια σημαντική μετάβαση για παιδιά και γονείς
Η καλύτερη αναλογία είναι ότι είναι σαν ένα CD ή ένα DVD που γρατζουνιέται. Η πληροφορία μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά δεν μεταφέρεται τόσο καλά, με αποτέλεσμα το σώμα μας να μην λειτουργεί τόσο καλά, είπε.
Λόγω αυτής της βλάβης, οι επιστήμονες είναι σε θέση να σαρώνουν το αίμα των ανθρώπων και να βλέπουν στο μέλλον.
Μπορούμε να πάρουμε το αίμα σας και να το περάσουμε από αυτή τη διαδικασία και να πάρουμε έναν δείκτη της ηλικίας σας που είναι καλύτερος προγνωστικός δείκτης για το πόσο υγιής θα είστε τα επόμενα χρόνια και καλύτερος προγνωστικός δείκτης για το πόσο θα ζήσετε από την πραγματική σας χρονολογική ηλικία, είπε.
Η ανακάλυψη σχετικά με τις νεανικές συγκρούσεις και τη γήρανση είναι το πιο πρόσφατο εύρημα από τη διαχρονική μελέτη του Άλεν με 184 συμμετέχοντες, η οποία ξεκίνησε στο Charlottesville το 1998, όταν οι συμμετέχοντες ήταν μόλις 13 ετών. Με την πάροδο των ετών, οι συμμετέχοντες στη μελέτη, μαζί με τους στενούς τους φίλους και τους ερωτικούς τους συντρόφους, παρατηρήθηκαν επανειλημμένα, μέχρι την ηλικία των 30 ετών.
Η τελευταία έκθεση έρχεται σε συνέχεια της διαπίστωσης του 2018 ότι οι χρόνιες συγκρούσεις μεταξύ εφήβων συνδέονται με την πρόωρη γήρανση. Και τα δύο ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Development and Psychopathology.
Γονείς, λάβετε το υπόψη σας
Ο Άλεν δήλωσε ότι αυτό το τελευταίο εύρημα είναι το ισχυρότερο συνολικό εύρημα όσον αφορά την πρόβλεψη της υγείας των ενηλίκων. Αλλά είναι πραγματικά το πιο πρόσφατο από μια ολόκληρη σειρά ευρημάτων που καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Αυτό το συμπέρασμα είναι το εξής: Οι γονείς και οι ενήλικες γενικά πρέπει να αναγνωρίσουν τη σημασία των σχέσεων των εφήβων.
Το σημαντικό μήνυμα που πρέπει να πάρουμε είναι ότι οι ενήλικες πραγματικά υποβαθμίζουν και ελαχιστοποιούν τη σημασία των σχέσεων των εφήβων με τους συνομηλίκους τους, είπε. Τουλάχιστον, λένε, οι έφηβοι ανησυχούν υπερβολικά για τους συνομηλίκους τους. Τα αντιμετωπίζουν σαν θέματα ζωής και θανάτου.
Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι οι έφηβοι έχουν δίκιο. Πρόκειται για ζητήματα ζωής και θανάτου σε κάποιο βαθμό, και οι έφηβοι γνωρίζουν μέσα τους ότι αυτές οι σχέσεις και η εκμάθηση της διαχείρισής τους θα είναι κρίσιμες για τη μακροπρόθεσμη λειτουργία τους στην ενήλικη ζωή, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Απόδοση: Σοφία Πολυχρονάκη, φοιτήτρια Ψυχολογίας
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
