«Όσο πιο πολύ μπορούσα να “αιχμαλωτίζω” τους ανθρώπους, να τους φέρω μέσα στον κόσμο των παιχνιδιών, να τους δώσω κάτι με το οποίο θα μπορούσαν να αποδράσουν από την καθημερινότητα – τόσο καλύτερη ήμουν σε αυτό, τόσο πιο επιτυχημένη ήμουν στη δουλειά μου», λέει μία υπεύθυνη μεγάλης εταιρείας βιντεοπαιχνιδιών. Μέχρι που η δουλειά της, της γύρισε μπούμερανγκ μέσα από το γιο της.