Όταν η ανάγκη για έλεγχο και αυτοκυριαρχία καταλήγει να εκτονώνεται και να εξαντλείται στον έλεγχο της τροφής, στην αποφυγή του κακού φαγητού και στην επιμονή στην υγιεινή επιλογή, η σχέση με την τροφή μετατρέπεται σε ένα αυστηρό, ενίοτε πνιγηρό σχήμα που παραβιάζει τις οργανικές αλλά και ψυχικές ανάγκες για μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην επιλογή του φαγητού, ακυρώνοντας την έννοια της απόλαυσης.