Η ψυχοθεραπεία, δυστυχώς για κάποιους, δεν είναι μία φιλική, προσωπική ή ισορροπημένη σχέση. Αυτό το άρθρο παραθέτει 11 παρανοήσεις σχετικά με την ψυχοθεραπεία με στόχο να σας ενθαρρύνει να σκεφτείτε πιο ρεαλιστικά όλη τη διαδικασία.
Έχετε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία; Αν ναι, τι σας άρεσε και τι δεν σας άρεσε σε αυτήν;
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι τόσο απόμακρη και απότομη όσο φαίνεται σε μερικούς. Δεν πηγαίνετε απλά σε ένα γραφείο και μιλάτε. Αυτό μπορείτε να το κάνετε με έναν φίλο. Η ψυχοθεραπεία περιλαμβάνει την οικοδόμηση μιας επαγγελματικής σχέσης με θέσπιση σαφών ορίων και στόχων που φέρνει ο θεραπευόμενος για βελτίωση, μάθηση και ανάπτυξη.
Είναι μια σχέση στην οποία ο ψυχοθεραπευτής, εκπαιδευμένος για πολλά χρόνια, ακούει και προσέχει τον θεραπευόμενο ώστε να μπορεί να αναλύσει ή να αξιολογήσει τις ανάγκες, τα εμπόδια και τις προκλήσεις που φέρνει. Πρόκειται για μια περιορισμένη σχέση λόγω της διαφοράς ισχύος, των γνώσεων που έχουν αποκτηθεί και των ηθικών και νομικών ορίων.
Πολλοί θεραπευτές απολαμβάνουν αυτό που κάνουν και γι’ αυτό ορισμένοι το επέλεξαν κατά πρώτο λόγο. Είναι επίσης και πολύ ανταποδοτικό λειτούργημα. Αλλά αυτό που πραγματικά εμπνέει τους θεραπευτές, είναι η δύναμη της θεραπευτικής σχέσης που διευκολύνει αφάνταστα την επούλωση, την ειρήνη του μυαλού και την αλλαγή.
Πολλοί από τους θεραπευόμενους προσέρχονται στη θεραπεία ελπίζοντας για μια αλλαγή, αλλά αισθάνονται αποθαρρυμένοι από προηγούμενες εμπειρίες στη θεραπεία. Τότε ο ψυχοθεραπευτής χρειάζεται να καθίσει απέναντί τους και να αναρωτηθεί ποια συμβολή μπορεί να έχει στη ζωή τους. Καθώς η σχέση αρχίζει να εξελίσσεται, οι βαθιές ανάγκες του θεραπευόμενου έρχονται στην επιφάνεια, μαζί με τους φόβους, τις επιθυμίες και ακόμη και τις παρανοήσεις σχετικά με τη θεραπεία.
Είναι καλό στην πρώτη συνεδρία να υπάρχει μία συζήτηση για το θεραπευτικό πλαίσιο και την προσέγγιση που θα ακολουθήσετε για το αίτημα που φέρνουν. Αυτό έχει γίνει ένα πολύ σημαντικό μέρος της ψυχοθεραπείας, επειδή πολλοί άνθρωποι προσέρχονται στις συνεδρίες με κάθε είδους λανθασμένες αντιλήψεις και πεποιθήσεις. Μια λανθασμένη υπόθεση είναι ότι η θεραπεία θα «θεραπεύσει» στην κυριολεξία. Η θεραπεία είναι ένα από τα πολλά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να στηρίξουν έναν άνθρωπο και να ενισχύσουν την εξέλιξή του.
Η ψυχοθεραπεία, δυστυχώς για κάποιους, δεν είναι μία φιλική, προσωπική ή ισορροπημένη σχέση. Αυτό το άρθρο παραθέτει 12 παρανοήσεις σχετικά με την ψυχοθεραπεία με στόχο να σας ενθαρρύνει να σκεφτείτε πιο ρεαλιστικά όλη τη διαδικασία.
1. Η θεραπεία είναι βραχυπρόθεσμη: Ο Sigmund Freud ήταν ισχυρός υποστηρικτής της μακροχρόνιας ψυχοθεραπείας. Είχε την πεποίθηση ότι η θεραπεία χρειάζεται πολύ χρόνο για να φέρει αποτέλεσμα μέσα από τους αμυντικούς μηχανισμούς καθώς και άλλες εσωτερικές αντιστάσεις. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι η θεραπεία μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη ανάλογα με την ανάγκη για θεραπεία και το πρόβλημα που παρουσιάζεται. Υπάρχει μια ποικιλία θεραπευτικών δυνατοτήτων, η οποία μπορεί να διαρκεί 30-90 ημέρες, 1 χρόνο, 7 εβδομάδες και ακόμη και 18 μήνες. Μία καλή ιδέα είναι να ρωτήσετε τον θεραπευτή σας ή τον θεραπευτή που σας ενδιαφέρει να ξεκινήσετε θεραπεία, για πόσο καιρό πιστεύει ότι θα χρειαστείτε θεραπεία, με βάση το αίτημα που φέρνετε στη θεραπεία. Μερικοί θα σας δώσουν ένα εκτιμώμενο χρονικό διάστημα, ενώ άλλοι θα πουν ότι δεν γνωρίζουν.
2. Η θεραπεία είναι μόνο για τον «ασθενή»: Πολλές οικογένειες που έρχονται στη θεραπεία, πιστεύουν ότι το πρόσωπο που φέρνουν στη θεραπεία κάθε εβδομάδα είναι ο «ασθενής» και όχι αυτοί. Δυστυχώς, οι οικογένειες ξεχνούν ότι λειτουργούν σαν μια μηχανή. Κάθε ανεξάρτητο άτομο επηρεάζει ένα άλλο μέλος και όταν κάτι πάει στραβά σε ολόκληρο το σύστημα, ένα μέρος αυτού του συστήματος μπορεί να υποφέρει περισσότερο. Πάρτε, για παράδειγμα, τη λειτουργικότητα ενός αυτοκινήτου. Αν η αντλία βενζίνης του αυτοκινήτου σας παρουσιάσει βλάβη, τότε και ο κινητήρας μπορεί επίσης να επηρεαστεί επειδή ο κινητήρας και η αντλία βενζίνης συνδέονται με κάποιο τρόπο. Το ίδιο ισχύει και για τις οικογένειες. Ο «ασθενής» που έρχεται για θεραπεία μπορεί να βιώνει προκλήσεις, αλλά το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
3. Παραπομπή σημαίνει απόρριψη: Ορισμένες φορές, οι θεραπευτές μπορούν να παραπέμψουν πολλούς θεραπευόμενους για πιο εντατική θεραπεία ή για μία θεραπεία η οποία είναι καλύτερα προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους. Σε πολλούς θεραπευόμενους δεν τους αρέσει αυτό το γεγονός και μπορεί να μην το αποδεχθούν για αρκετό καιρό, ειδικά αν ο θεραπευόμενος βρίσκεται με τον ίδιο θεραπευτή εδώ και χρόνια. Η θεραπεία είναι μια συνεχής διαδικασία που μπορεί συχνά να εκτροχιαστεί από πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στη ζωή του θεραπευόμενου ή του θεραπευτή, τις διαθέσεις ή τα συναισθήματα, τις προκαταλήψεις σχετικά με τη σχέση, την εξάντληση και τα συναισθήματα που έχουν κολλήσει. Όταν συμβαίνει αυτό, κάποιοι θεραπευτές παραπέμπουν τον θεραπευόμενο καθώς αντιλαμβάνονται ότι η θεραπεία έχει μείνει κολλημένη σε αυτά τα πράγματα που σημαίνει ότι ο θεραπευόμενος δεν θα σημειώσει πρόοδο. Πολλές φορές η παραπομπή είναι μία υγιής διαδικασία και δεν σημαίνει κάτι προσωπικό.
4. Η παραπομπή για νοσηλεία από το θεραπευτή, σημαίνει ότι δεν είστε αρεστοί σε αυτόν: Η νοσηλεία είναι συχνά ένας τρόπος να φροντιστούν οι θεραπευόμενοι που έχουν σοβαρή ανάγκη φροντίδας. Οι καλοί θεραπευτές ξέρουν πότε πρέπει να νοσηλεύσουν έναν θεραπευόμενο ενάντια στη θέλησή του. Τα νοσοκομεία δεν θα κάνουν ποτέ εισαγωγή στο νοσοκομείο έναν θεραπευόμενο με τον ισχυρισμό ότι «μπορεί να βλάψει» τον εαυτό του. Οι θεραπευόμενοι γίνονται δεκτοί ενάντια στη θέλησή τους όταν υπάρχουν σαφείς αποδείξεις ότι χρειάζονται άμεση προσοχή για να παραμείνουν ασφαλείς. Η νοσοκομειακή περίθαλψη κατά της βούλησης ενός θεραπευόμενου είναι σχεδόν πάντα προς το συμφέρον του ιδίου ή άλλων που μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο. Ένας θεραπευτής δεν μπορεί να παραπέμψει σε νοσηλεία έναν θεραπευόμενο με βάση το γεγονός ότι «δεν μου αρέσει». Η κατώτατη γραμμή είναι πάντα η ασφάλεια.
Διαβάστε σχετικά: Κοινές παρανοήσεις σχετικά με την ψυχοθεραπεία
5. Όποιος έχει πτυχίο και τίτλο είναι και επαγγελματίας ψυχικής υγείας: Ο επαγγελματισμός είναι μεν εξωτερικός, αλλά είναι και εσωτερικός.Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι «επαγγελματίας» ή «κατάλληλος» παρά μόνο αν ζει τη ζωή του με έναν τρόπο που να διατηρεί τις αρχές του επαγγελματισμού και της καταλληλότητας. Μια επαγγελματική στάση, ο σεβασμός για τον εαυτό και τους άλλους, η χάρη, η ωριμότητα και η καταλληλότητα, φαίνεται ότι είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητας που ενισχύονται όταν διδάσκουμε την αξία της εμφάνισης αυτών των χαρακτηριστικών στον κόσμο. Ένα παράδειγμα αυτού μπορεί να είναι όταν ένας νέος θεραπευτής στη διάρκεια της πρακτικής του άσκησης χαιρετά ευγενικά και με σεβασμό τους θεραπευόμενους και πηγαίνει σπίτι του, σε μια οικογένεια που υποστηρίζει αυτές τις ίδιες φιλοσοφικές συμπεριφορές. Κάποιος που έχει τον τίτλο «θεραπευτής» ή «επαγγελματίας ψυχικής υγείας» και πτυχίο, χρειάζεται να επιδείξει και την αντίστοιχη χάρη ως άτομο παρά τα επιτεύγματά του. Να αξιολογείτε πάντα το άτομο με βάση τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα που εμφανίζει.
6. Ο θεραπευτής μου κάνει αυτό που θέλω και τα πράγματα πηγαίνουν όπως μου αρέσουν: Δυστυχώς, μερικοί άνθρωποι προσεγγίζουν τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας με μια αλαζονική στάση. Πιστεύουν ότι πρέπει να πάρουν πάντα που θέλουν απλά επειδή το ζητούν. Ένας θεραπευτής είναι το πρόσωπο κύρους της θεραπευτικής σχέσης και δουλεύει μαζί σας με ένα ύφος ομαδικότητας. Μπορείτε να προτείνετε πράγματα, να φέρνετε θέματα προς συζήτηση, να αξιολογήσετε ή να κάνετε ερωτήσεις. Είστε ένας εκπαιδευμένος συνεργάτης που φροντίζει και ο ίδιος τον εαυτό του. Αλλά τη στιγμή που ο θεραπευόμενος αρχίζει να ενεργεί σαν να έχει τη δύναμη και τον έλεγχο του ψυχοθεραπευτή, τότε υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα με τα όρια.
7. Μπορείτε να τσακωθείτε και να αναγκάσετε τον θεραπευτή να αντιδράσει: Όπως προαναφέρθηκε, είστε συνεργάτης στη θεραπεία σας, αλλά τίποτα περισσότερο. Ο ψυχοθεραπευτής εκπαιδεύτηκε για κάποιο σκοπό. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνείτε μαζί του για τα πάντα. Αυτό δεν είναι υγιές! Αλλά αυτό σημαίνει ότι κάποιος έχει εκπαιδευτεί να καταλαβαίνει τα πράγματα λίγο καλύτερα από εσάς που σημαίνει ότι πρέπει πάντα να έχετε ανοιχτό μυαλό. Ένα ανοιχτό μυαλό πρέπει επίσης να συνοδεύεται και με σεβασμό προς τον θεραπευτή.
8. Είμαστε φίλοι με τον θεραπευτή: Δεν θα ήταν ωραίο να έχουμε έναν θεραπευτή ως φίλο; Μερικοί άνθρωποι έχουν αυτή την πολυτέλεια, ενώ άλλοι δεν την έχουν. Δυστυχώς, ορισμένοι θεραπευόμενοι προσπαθούν να κάνουν τον θεραπευτή τους, φίλο τους από συναισθηματική και ψυχολογική ανάγκη. Αλλά αυτό είναι ανθυγιεινό και πιθανότατα δεν θα συμβεί ποτέ. Ο θεραπευτής έχει μια θέση κύρους προς τους θεραπευόμενους, η οποία προκαλεί διαφορά ισχύος. Με άλλα λόγια, η θέση κύρους που έχει ο θεραπευτής, κάνει τη σχέση άνιση και τον θεραπευόμενο ευάλωτο. Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα για πολλούς θεραπευόμενους που έχουν δεσμευτεί με τον θεραπευτή τους. Στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολο για έναν θεραπευτή να το διαχωρίσει. Όμως πρέπει να μάθει ότι τα όρια είναι σημαντικά σε κάθε σχέση που έχει και ότι η σχέση θεραπευόμενου-θεραπευτή πρέπει να είναι η πρώτη σχέση όπου τα όρια είναι σταθερά. Μπορείτε να έχετε όρια και ακόμα να παρέχετε την υποστήριξη και την συμπόνια ενός φίλου με όρια.
9. Μπορώ να συνεχίσω τις θεραπείες ακόμη και αν δεν πληρώνω: Η πληρωμή για τις ψυχοθεραπευτικές υπηρεσίες είναι απαραίτητη. Ο θεραπευτής πρέπει να έχει έναν τρόπο να αποζημιωθεί για το χρόνο που ξοδεύει σε κάθε συνεδρία, για την προετοιμασία για τις συνεδρίες και για τη συγγραφή πολλών αναφορών του θεραπευόμενου. Υπάρχει συχνά μια ποικιλία των εργασιών που ασχολείται ο θεραπευτής πριν έρθει ο θεραπευόμενος για θεραπεία και μετά αφού φύγει. Η πληρωμή για υπηρεσίες είναι η αποζημίωση για το χρόνο που ξοδεύει σε αυτά τα θέματα. Είναι δίκαιο να πληρωθεί ένα πρόσωπο που σέβεστε και μπορεί να χρειάζεστε στη ζωή σας. Είναι ένα δύσκολο θέμα για έναν θεραπευτή προς διαχείριση καθώς μπορεί να φαίνεται παράλογο και άβολο. Όμως σε καμία περίπτωση ο θεραπευτής δεν πρέπει να πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Ορισμένοι θεραπευτές καταφεύγουν στην ακύρωση συνεδριών ή στην παραπομπή των θεραπευόμενων όταν υπάρχει μακροχρόνια πρόκληση με την πληρωμή των υπηρεσιών.
10. Η θεραπεία είναι μακροχρόνια: Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η διάρκεια της θεραπείας θα εξαρτηθεί από μια ποικιλία πραγμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι βραχυπρόθεσμη (6 μήνες-1 έτος), ιδιαίτερα η σύγχρονη ψυχοθεραπεία.
11. Η θεραπεία θα συνεχιστεί για όσο διάστημα το χρειάζομαι: Οι περισσότεροι θεραπευτές, με βάση αυτό που τους λέει ο θεραπευόμενος, καθορίζουν τη διάρκεια της θεραπείας. Ο στόχος των περισσότερων θεραπευτών είναι να βοηθήσουν τον θεραπευόμενο να επιλύσει ένα πρόβλημα και να δοκιμάσει τις νέες ικανότητες που έχει βρει στον πραγματικό κόσμο χωρίς αυτούς. Σκεφτείτε το αυτόματο πλύσιμο αυτοκινήτων: αρχίζετε τη θεραπευτική διαδικασία αξιοποιώντας την εξέταση των ζητημάτων και επεξεργαζόμενοι τους καλύτερους τρόπους ανταπόκρισης. Στη συνέχεια βγαίνετε από την άλλη πλευρά καλύτεροι από πριν. Η επίλυση των προκλήσεων που αντιμετωπίζετε είναι ολοκληρωτικά ή εν μέρει ο στόχος ζωής σας.
Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
