Στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Τζόνα Χιλ στρέφει το ενδιαφέρον του στον ψυχίατρο, συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή του Φιλ Στουτζ, με τον οποίο έχει μία βαθιά και ειλικρινή σχέση.
Το 1956, η ποιήτρια Χίλντα Ντουλίτλ δημοσίευσε το βιβλίο Tribute to Freud, ως μια αναγνώριση του ψυχαναλυτή της, Σίγκμουντ Φρόυντ. Τώρα, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Τζόνα Χιλ εξυμνεί τον θεραπευτή του στο συναρπαστικό ντοκιμαντέρ του για τον Φιλ Στατζ, ο οποίος έγραψε το βιβλίο The Tools μαζί με τον Μπάρι Μίχελς.
Το ντοκιμαντέρ Stutz διαδραματίζεται στο γραφείο του ψυχοθεραπευτή ή μήπως όχι; Ο Χιλ θέτει αρκετές ερωτήσεις σχετικά με τις οπτικές τεχνικές που χρησιμοποιεί ο Stutz στη θεραπευτική προσέγγιση «Εστιασμένη στη Λύση» (Solution-Focused Therapy). Ο Στατζ, ο οποίος παρουσιάζεται με τρέμουλο, κάνει σαφές ότι η νόσος του Πάρκινσον με την οποία έχει διαγνωσθεί, χρήζει επείγουσας θεραπείας.
Παρόλο που ο Χιλ σκόπευε με το ντοκιμαντέρ του να μιμηθεί μια συνεδρία, παραδέχεται στον Στατζ, από την αρχή κιόλας, ότι αντιμετώπισε ένα σκηνοθετικό και θεραπευτικό κώλυμα μαζί. Αυτή η ελαφρώς υπερβατική στιγμή, είναι η πρώτη από τις πολλές σε ένα ντοκιμαντέρ που κινείται επιδέξια ανάμεσα στην ευαλωτότητα, τις πνευματώδεις αντιλήψεις και την επιδεξιότητα.
Τα υπονοούμενα του Χιλ στα κινηματογραφικά τεχνάσματα που χρησιμοποιεί, ενισχύουν την αίσθηση ότι μοιραζόμαστε κάτι αυθεντικό: ένα πορτρέτο στοργής. Οι καθαρές, κυρίως ασπρόμαυρες εικόνες του αναδεικνύουν την τρυφερή αφοσίωση του σκηνοθέτη για τον θεραπευτή του.
Εκτός από το αντικείμενο της ψυχοθεραπείας, ο Στατζ μοιράζεται πολλά για τους γονείς του, καθώς και για τον θάνατο του 3χρονου αδελφού του όταν ήταν 9 ετών. Ο Χιλ, επίσης, αφηγείται μέρη της δικής του ιστορίας, μιας ιστορίας που διαμορφώθηκε από τα προβλήματα για την εικόνα του σώματος του, αλλά και από τον ξαφνικό θάνατο του αδελφού του, Τζόρνταν Φελντστάιν, το 2017. Η μητέρα του Χιλ επισκέπτεται και αυτή το σκηνικό του γραφείου του θεραπευτή και διαχειρίζεται επιδέξια μια σκηνή που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε συγκινητική απολογία.
Η «συνεδρία» χαρακτηρίζεται από μία βαθιά συναισθηματική ειλικρίνεια και ευαλωτότητα. Ο Χιλ θέλει να είναι ειλικρινής για τα προβλήματά του, επειδή νιώθει ότι ο ψυχοθεραπευτής του είναι ένα δώρο γι’ αυτόν. Σε όλη τη διάρκεια του Stutz, ο Χιλ εξετάζει, συζητά και μοιράζεται τα ακριβή εργαλεία που του έχει δώσει ο Στατζ και ενεργεί σιωπηρά ως σημαντικός υπερασπιστής της ψυχικής υγείας. Η θεραπεία έχει βοηθήσει πάρα πολύ τον Χιλ, και ελπίζει ότι η χαρά, ο ζήλος και η ευεξία που τον βοήθησε ο Στατζ να επιτύχει, μπορεί να είναι μεταδοτικά, αν κάποιος επιλέξει να κάνει αυτό το ταξίδι για να γίνει ψυχικά υγιής.
Το Stutz δεν είναι αποκαλυπτικό αυτό καθαυτό, αλλά είναι ενδόμυχο, οικείο, απόλυτα ειλικρινές και συναρπαστικό. Η σχέση του Χιλ με τον Στατζ είναι επίσης παράδοξα όμορφη, δεν είναι απλώς μια σχέση θεραπευτική, αλλά κάτι που εξελίχθηκε σε μια αληθινή φιλία. Το αν αυτό περιπλέκει την επαγγελματική τους σχέση δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά υπάρχει μια βαθιά αγάπη μεταξύ των δύο ανδρών και ο Χιλ φροντίζει να εμβαθύνει στην ιστορία της ζωής του θεραπευτή του, στους πόνους του αλλά και στη σημερινή διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον.
Δείτε το trailer
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
