Δυσκολευόμαστε να ζήσουμε στο παρόν, να χαρούμε, να απολαύσουμε αυτό που υπάρχει στο τώρα, καταδιωκόμενοι από μελλοντικούς στόχους. Όλη μας η προσοχή είναι επικεντρωμένη σε μια ατέρμονη προετοιμασία, σε μια πρόληψη για ένα ύστερα που ισοδυναμεί με μια διαρκή μετάθεση στο μέλλον ως προς την εκπλήρωση των επιθυμιών μας, τη χαλάρωση και την απόλαυση της στιγμής.
Η ψυχοθεραπευτική εστίαση στο μέλλον δίνει την επιλογή να αναγνωρίζουμε πως έχουμε ελεύθερη βούληση και ότι δεν είμαστε απλά ένα αποτέλεσμα της παιδικής μας ηλικίας ή άλλων αρνητικών εμπειριών.
Πολλοί από εμάς υποφέρουν από ένα ιδιόμορφο πρόβλημα: την αδυναμία να ζήσουν αρμονικά το χρονικό διάστημα που ονομάζουμε «παρόν». Ποιος είναι εκείνος ο παράγοντας που κάνει το μυαλό μας να τριγυρίζει συνεχώς στο παρελθόν και το μέλλον;
Όλη μας η ζωή, μια πόρτα. Πόρτες μέσα μας, πόρτες στον κόσμο γύρω μας, δίπλα μας. Μια πόρτα για τη χαρά, μια πόρτα για την απογοήτευση. Συνεχώς, μια αναμονή μπροστά και πίσω από μια πόρτα. Άραγε, πόσο ανιαρή θα ήταν μια ζωή δίχως πόρτες;
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
