Όταν η φυσική καταστροφή συναντά τον άνθρωπο, αυτό που ο ίδιος έχει μεγαλύτερη ανάγκη είναι έναν άλλο άνθρωπο να είναι δίπλα του, να τον ακούσει και τον κατανοήσει.
Οι οθόνες όλων των ανθρώπων κατα
Ποιος δεν έχει βρεθεί στη θέση αυτού που σωριάστηκε στο χώμα και θρυμματίστηκαν τα όνειρά του; Όμως επιλέγουμε να είμαστε κυρίως όρθιοι, ημιτελείς, τραυματισμένοι αλλά αρνούμενοι πεισματικά να παραιτη
Αισθάνομαι πως μεγάλωσα απότομα. Σε μια οικογένεια που όταν ήμουν μικρός μου προκάλεσε περισσότερο κακό παρά καλό.
Έγινα 27 φέτος. Μόνο και μόνο αυτή η σκέψη είναι αρκετή για να με κάνει να ζαλιστώ
Τίποτα δεν είχε νόημα ο κόσμος είναι χάλια.
Ήθελα να πεθάνω γιατί δεν ζούσα.
Έκλαιγα όλη μέρα και είχα φτάσει να μην βγαίνω από το σπίτι μου ούτε για φαγητό δεν ήθελα να βλέπω κανέναν και τιποτα.
Ο έρωτας που η ζωή μου επιφύλασσε ήταν μέσα μου η μεγαλύτερη έκρηξη αγάπης.
Το τελευταίο διάστημα αναρωτιέμαι έντονα αν η ψυχή είναι κάτι άυλο τελικά. Γιατί τα άυλα μπορούν να σπάσουν σε κομμάτια;