Για να συνδεθείς με τον άλλον χρειάζεται να στέκεσαι στα δικά σου πόδια.
Οι άνθρωποι αναπτύσσουμε σταθερά μοτίβα αλληλεπίδρασης. Μοτίβα αλληλεπίδρασης ονομάζονται οι επαναλαμβανόμενες ακολουθίες του ενός προς τον άλλον. Με απλά λόγια θα μπορούσε να ειπωθεί ως η ενέργεια του ενός συντρόφου μετά την ενέργεια που έκανε ο άλλος σύντροφος. Τα μοτίβα αλληλεπίδρασης που δεν οδηγούν σε συνεχόμενες συγκρούσεις θεωρούνται θετικά.
Αν κανείς αναλύσει την συμπεριφορά του μπορεί να έχει την ευκαιρία να παρατηρήσει πώς συμβάλλει στα μοτίβα αλληλεπίδρασης και αυτό να τον βοηθήσει να αυτορρυθμίσει την συμπεριφορά του. Σύμφωνα με τους ερευνητές Davidson και Begley υπάρχουν έξι διαφορετικά συναισθηματικά δίκτυα:
- η ανθεκτικότητα του ατόμου
- η οπτική γωνια (αισιόδοξη ή απαισιόδοξη)
- η κοινωνική διαίσθηση
- η αυτογνωσία
- το χωρικοχρονικό πλαίσιο
- η προσοχή
Αυτα τα συναισθηματικά δίκτυα βοηθούν ή όχι το άτομο να ανταποκριθεί στα μοτίβα αλληλεπίδρασης. Ωστόσο πέραν αυτών των συναισθηματικών δικτύων πολύ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η συναισθηματικότητα του ατόμου. Η συναισθηματικότητα έχει βιολογικό υπόστρωμα και εκφράζεται διαμέσου της ιδιοσυγκρασίας του ατόμου. Σχετίζεται με την ένταση του βιώματος αλλά και με την έκφραση των συναισθημάτων και την τάση των ατόμων να έχουν συγκεκριμένη συναισθηματική διάθεση.
Η συναισθηματικότητα αναπτύσσεται και καλλιεργείται από το πρώτο περιβάλλον του παιδιού: την οικογένεια. Σύμφωνα με έρευνας η ανταπόκριση που δείχνουν οι γονείς στις συναισθηματικές εκφράσεις του παιδιού, η έκφραση της συναισθηματικης διάθεσης μέσα από τις λέξεις, η παρεχόμενη φροντίδα των γονιών στις ματαιώσεις του παιδιού τους και η συναισθηματική νοημοσύνη των γονιών είναι αυτοί οι παράγοντες που συνθέτουν την συναισθηματική ιστορία του ατόμου.
Η πρώτη μας συναισθηματική σχέση είναι με τους γονείς μας. Αν τα συστατικά στοιχεία αυτής της σύνδεσης δεν λειτούργησαν με επάρκεια ενδέχεται αυτό να καταστήστουν το άτομο συναισθηματικά ανήμπορο να συνδεθεί και με τους άλλους!
Για να συνδεθείς με τον άλλον χρειάζεται να στέκεσαι στα δικά σου πόδια.
Όταν το κάθε άτομο θεωρεί πως δεν έχει την ίδια αξία με τον άλλο τότε η σχέση δεν μπορεί να είναι ισορροπημένη. Η πολυσυζητημένη έννοια της λέξης «ισότητας» βασίζεται κυρίως στο να δίνει ο καθένας αξία στον εαυτό του αλλά και στο να είναι αληθινά υπεύθυνος για τον εαυτό του πατώντας γερά στα δυο του πόδια. Ο ενήλικας που διαπαιδαγωγήθηκε στο να λέει συνέχεια «ναι» σε όλους θα δυσκολευτεί να μάθει να λέει «όχι» στα πλαίσια της αυτονόμησης του μέσα στην σχέση. Για να δεις την διαγενεακή συντροφική ταυτότητα μελέτησε τους ρόλους που έχουν ζευγάρια της ευρύτερης οικογένειας σου. Σχεδίασε την δική σου συντροφική ταυτότητα και σύγκρινε την με αυτήν που έχουν τα άλλα μέλη της οικογένειας σου. Στη συνέχεια τροποποίησε την συντροφική σου ταυτότητα όπως θεωρείς εσύ καλύτερα προκειμένου να είσαι τόσο αυτόνομος/η όσο χρειάζεσαι για να αναπνέεις μέσα στη σχέση σου!
Οι ρόλοι που περιγράφουμε μέσα σε μια σχέση δεν δείχνουν μόνο όσα υποκειμενικά νομίζουμε αλλά και όσα υποκειμενικά προσδοκούμε από τους άλλους. Οι ρόλοι που έχουμε και ο τρόπος που τους βιώνουμε έχουν την δύναμη να μας εγκλωβίσουν μέσα σε συναισθηματικά αδιέξοδα και στην συνέχεια να πλήξουν την αυτοεκτίμηση μας. Πολλοί έχουν έναν βιολογικό ρόλο (μητέρα, πατέρας) αλλά ωστόσο παίζουν έναν άλλο ρόλο (παιδιού).
Εσένα ποια είναι τα μοτίβα των συναισθηματικών σου αλληλεπιδράσεων;
