Καθώς τα ποσοστά ανίχνευσης της διαταραχής αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ), βελτιώνονται, οι πιθανότητες να έχετε ένα συνάδελφο στον επαγγελματικό σας χώρο με αυτισμό είναι αρκετά υψηλές.
Αλλά πώς είναι να εργάζεται κανείς, ενώ βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού; Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Journal of Applied Psychology” δείχνει ότι το κλειδί σε αυτή την ερώτηση, είναι η ηλικία διάγνωσης. Όσοι διεγνώσθησαν αργοπορημένα στη ζωή τους, ήταν λιγότερο πιθανό να εντοπίσουν πλήρως ότι βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, επηρεάζοντας έτσι τις στάσεις και τα συναισθήματά τους στο χώρο εργασίας.
Οι Johnson και Joshi του Pennsylvania State University, συνέλεξαν ένα δείγμα από 210 ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με ΔΑΦ και τους ρώτησαν σχετικά με τις εργασιακές εμπειρίες τους. Το δείγμα ήταν ως επί το πλείστον άνθρωποι μεταξύ 20 και 30 ετών και τα δύο τρίτα εξ αυτών άνδρες. Οι ερευνητές ήρθαν σε επαφή μαζί τους μέσω ενός δικτύου αυτισμού και προέρχονταν από διάφορους επαγγελματικούς χώρους συμπεριλαμβανομένων της εκπαίδευσης, των υπηρεσιών και της οικονομίας. Οι ερευνητές ελέγχοντας ποικίλους παράγοντες όπως η τρέχουσα ηλικία, το φύλο και η σοβαρότητα της διάγνωσης, διεπίστωσαν ότι η σχέση ηλικίας και διάγνωσης ήταν εκείνη που είχε περισσότερη σημαντικότητα.
Σχετικά με την κοινωνική αλληλεπίδραση, τα στοιχεία της έρευνας έδειξαν ότι:
- οι συμμετέχοντες σε θέσεις εργασίας με υψηλότερες κοινωνικές απαιτήσεις, παρουσίασαν συναισθηματική ποικιλία στις αντιδράσεις τους: οι άνθρωποι που είχαν διαγνωσθεί με ΔΑΦ σε αργοπορημένη ηλικία, ένιωθαν λιγότερο στιγματισμένοι και ότι ήταν πιο ικανοί σε αυτές τις θέσεις εργασίας από τους ομολόγους τους που είχαν διαγνωστεί νωρίς.
- Αυτή η ομάδα ήταν περισσότερο ικανοποιημένη στους ρόλους της και μπορεί να είχαν νιώσει ισότιμα στον εργασιακό χώρο σε κάποια στιγμή της καριέρας τους.
- Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κοινωνική αλληλεπίδραση τους δεν είχε προβλήματα, αλλά αυτό ήταν μέσα στις λεπτομέρειες του έργου, για παράδειγμα, ένας συνεντευξιαζόμενος τόνισε: «Θέλω να είμαι κοινωνικός, αλλά δεν θέλω να αγχώνομαι όταν βρίσκομαι μέσα σε ένα πλήθος ατόμων», στάση πολύ καλύτερη από το να μην ήθελαν καθόλου να κοινωνικοποιηθούν.
- Αντίθετα, όσο πιο νωρίς γινόταν η διάγνωση ενός ατόμου, τόσο πιθανότερο ήταν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας με μια σταθερή ιδέα του ΔΑΦ και να μοιάζουν με άλλα άτομα με ΔΑΦ, ακόμη και όσον αφορά στην καταλληλότητά τους για ορισμένες δραστηριότητες.
Κατά παρόμοιο τρόπο, η έρευνα έδειξε ότι:
- οι συμμετέχοντες με πρόωρη διάγνωση ένιωθαν πιο άνετα σε θέσεις που υποστηρίζονταν οργανωτικά περισσότερο για άτομα με ΔΑΦ, αλλά εκείνοι με την αργοπορημένη διάγνωση, προτιμούσαν στην πραγματικότητα λιγότερη υποστήριξη: οι τελευταίοι δεν έβρισκαν αυτό το είδος προσοχής και διαφοροποίησης, ελκυστικό για εκείνους.
- Η ηλικία διάγνωσης, επηρέασε επίσης την αποκάλυψη εμπειριών. Η έρευνα υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι με πρώιμη διάγνωση έτειναν να αισθάνονται κάπως πιο ανήσυχοι μετά την αποκάλυψη της κατάστασής τους, στους συναδέλφους τους, αλλά αντιμετώπιζαν λιγότερες διακρίσεις και περισσότερη αυτοεκτίμηση, ενώ οι ομόλογοί τους με αργοπορημένη διάγνωση ένιωθαν περισσότερες διακρίσεις και ανέφεραν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση μετά την αποκάλυψη.
- Και πάλι, αυτό είναι πιθανό να αντανακλά την πιο επιφανειακή αναγνώριση προς την ΔΑΦ που κατέχουν τα άτομα που διαγνώστηκαν αργότερα… όπως ένας συνεντευξιαζόμενος τόνισε ως αιτία για τη μη αποκάλυψή του: «Μάλλον θα ήθελα να είχα εσωτερικεύσει περισσότερο τη ΔΑΦ παρά να χρειαστεί να την αποδεχθώ ως μία αναπτυξιακή διάγνωση».
Η προσοχή της έρευνας σχετικά με το στίγμα και τη διαχείριση της ταυτότητας στην εργασία είναι ακόμη μικρή αλλά όπως δείχνει αυτή η έρευνα, η εργασία με μία διάγνωση, όπως η ΔΑΦ είναι πολύπλοκη και οι εκτιμήσεις για την παροχή ενός καλού εργασιακού περιβάλλοντος για τους ανθρώπους αυτούς μακράν από ενιαία. Να θυμίσουμε ότι η σοβαρότητα των συμμετεχόντων της διάγνωσης, επίσης, συνδέεται με την αίσθηση της διάκρισης και της αυτοεκτίμησης τους (άτομα με πιο σοβαρή ΔΑΦ ανέφεραν πιο σκληρή αντιμετώπιση, όπως αναμενόταν) και ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες πτυχές της εργασιακής εμπειρίας, εκτός εκείνων που αποκαλύφθηκαν εδώ, που επίσης ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία που ένας εργαζόμενος είχε διαγνωστεί με ΔΑΦ.
Πηγή: bps.org.uk
Πηγή έρευνας: Journal of Applied Psychology
