Η ακόρεστη ανθρώπινη αναζήτηση για την εξουσία, την επιρροή και την ανέλιξη στην κοινωνική ιεραρχία είναι εδώ και πολύ καιρό αντικείμενο γοητείας και μελέτης για την Σέρι Τζόνσον, Ψυχολόγο στο UC Berkeley.
«Μερικοί άνθρωποι θέλουν πραγματικά να φτάσουν στην κορυφή, άλλοι είναι ευτυχισμένοι στη μέση και άλλοι απλώς προσπαθούν να αποφύγουν τον πάτο», λέει η Τζόνσον σε μία συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «The Huffington Post».
Η Τζόνσον και οι συνεργάτες, δημοσίευσαν μία έρευνα στο βρετανικό περιοδικό, «Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice», που δείχνει ότι τα συναισθήματα της αυτο-αξίας μας, ανεξάρτητα αν επιδιώκουμε την εξουσία ή όχι, μπορεί να επηρεάσουν την ψυχική υγεία μας.
Η Τζόνσον υπογραμμίζει την ψυχολογική υποστροφή που προκύπτει από την μεγάλη επένδυση στην επίτευξη της δύναμης και της επιρροής καθώς και στον τρόπο που τέτοια χαρακτηριστικά όπως η αδίστακτη φιλοδοξία ή αντιστρόφως η δυσφορία με την εξουσία, είναι το κλειδί για τη διάγνωση ψυχοπαθολογιών όπως το άγχος, η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή και η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας.
«Οι άνθρωποι που συνδέουν την αξία τους με στόχους που αφορούν στην επίτευξη της εξουσίας και μετέπειτα βιώνουν μια βαθιά αίσθηση υποτίμησης όταν δεν τους πετυχαίνουν, βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από άγχος και κατάθλιψη», λέει η Τζόνσον.
Εξωγενείς εναντίον εγγενών φιλοδοξιών
Η Τζόνσον επισημαίνει ότι διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και τα κίνητρα. Για παράδειγμα, τα εσωτερικά κίνητρα είναι κάπως έτσι: «Θέλω να βρίσκομαι πολύ κοντά στους ανθρώπους. Θέλω η ζωή μου να έχει νόημα. Θέλω να αισθάνομαι ότι κάνω κάτι καλό για τον κόσμο», λέει. Οι εξωγενείς φιλοδοξίες μπορεί να είναι σκέψεις όπως «θέλω να βεβαιωθώ ότι είμαι πλουσιότερος από τους άλλους ανθρώπους» και «Θέλω οι άλλοι να βλέπουν σε μένα ότι κατέχω επιρροή και δύναμη».
Σε απάντηση στο ερώτημα αν «Οι άνθρωποι που έχουν επενδύσει μεγάλο μέρος της ζωής τους στην εξουσία κινδυνεύουν περισσότερο να υποφέρουν από προβλήματα ψυχικής υγείας;» η Τζόνσον λέει: «Σίγουρα αυτή η ιστορία ισχύει και για τα άτομα με άγχος και κατάθλιψη. Για τον ναρκισσισμό, δεν είμαστε τόσο βέβαιοι για το ποια από τις δύο κατευθύνσεις ακολουθεί. Γνωρίζουμε πως οι ναρκισσιστές είναι μία ομάδα όπου είναι σημαντικό για εκείνους να φτάσουν στην εξουσία. Και στα άτομα με διπολική διαταραχή, γνωρίζουμε ότι αν έχουν προτεραιότητα το κυνήγι της φήμης και τα χρήματα, επιβαρύνουν τα συμπτώματα τους στην πάροδο του χρόνου. Η εστίαση σε αυτούς τους στόχους δεν τους κάνει καλό».
Η Τζόνσον κλείνει θεραπευτικά: «Μερικές φορές, δεν δίνουμε στον εαυτό μας αρκετή συμπόνια και χώρο για να υποστηρίξουμε τα πράγματα που έχουν ουσιαστικό νόημα για μας».
Πηγή: UC Berkeley
