Μια νέα μελέτη δείχνει ότι περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για την κίνηση συνδέονται με δίκτυα που εμπλέκονται με τη σκέψη και τον προγραμματισμό και ελέγχουν την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό παλμό, καθώς και άλλες ακούσιες σωματικές ενέργειες.
Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature επικυρώνει περαιτέρω την ιδέα ότι το μυαλό και το σώμα συνδέονται εγγενώς.
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα μέρη του εγκεφάλου που επηρεάζουν την κίνηση συνδέονται σε δίκτυα που είναι υπεύθυνα για τη σκέψη και τον προγραμματισμό και επηρεάζουν πολλές ακούσιες σωματικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού παλμού.
Αυτά τα ευρήματα είναι πολλά υποσχόμενα, καθώς δεν υπάρχουν προηγούμενα επιστημονικά στοιχεία που να δείχνουν πώς λειτουργεί αυτή η σύνδεση μυαλού-σώματος.
Η σύνδεση μυαλού-σώματος στον εγκέφαλο
Οι ερευνητές εξέτασαν επτά ενήλικες χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (fMRI) ενώ ξεκουράζονταν ή εκτελούσαν εργασίες. Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα, σχεδίασαν «εγκεφαλικούς χάρτες» για κάθε συμμετέχοντα.
Στη συνέχεια, συνέκριναν αυτά τα αποτελέσματα με ένα μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων που περιέχει σαρώσεις εγκεφάλου (fMRI) από περίπου 50.000 άτομα.
Βρήκαμε το μέρος όπου το πολύ δραστήριο, προσανατολισμένο στο στόχο ‘πήγαινε, πήγαινε, πήγαινε’ μέρος του μυαλού σου, συνδέεται με τα μέρη του εγκεφάλου που ελέγχουν την αναπνοή και τον καρδιακό ρυθμό. Εάν ηρεμήσετε το ένα, θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει αποτελέσματα ανατροφοδότησης στο άλλο, σημειώνει ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Evan M. Gordon, επίκουρος καθηγητής ακτινολογίας στο Ινστιτούτο Ακτινολογίας της Ιατρικής Σχολής Mallinckrodt.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι μη κινητικές περιοχές στον εγκέφαλο που δεν ενεργοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της κίνησης έγιναν ενεργές όταν το άτομο σκεφτόταν να κινηθεί.
Διαβάστε σχετικά: Ο εγκέφαλος ερμηνεύει διαφορετικά τα σωματικά σήματα σε κάποιες ψυχικές διαταραχές
«Περίπλοκη σχέση εγκεφάλου και σώματος»
Συνολικά, αυτή η μελέτη δείχνει τη σημαντική σύνδεση μεταξύ του νου και του σώματος, και ίσως πιο συγκεκριμένα, του εγκεφάλου και του σώματος.
Στον κόσμο της ενοποιητικής ιατρικής και της νευρολογίας, εδώ και πολύ καιρό έχει γίνει αντιληπτή μια περίπλοκη σχέση μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος, έτσι ώστε πολλά από τα συναισθήματά μας να εκφράζονται μέσω σωματικών διεργασιών και πολλές σωματικές διεργασίες, όπως ο καρδιακός ρυθμός, να ενημερώνουν τα συναισθήματα και τις γνώσεις μας για το περιβάλλον. Αυτή η μελέτη δείχνει πιο άμεσα πώς αυτό συμβαίνει μέσω ενός δικτύου μεταξύ των κινητικών και γνωστικών περιοχών του εγκεφάλου..
Αυτό επίσης σημαίνει ότι οι συμπεριφορές μας, συμπεριλαμβανομένης της κινητικής δραστηριότητας και της γλώσσας, πρέπει να συνδέονται με τις γνωστικές και συναισθηματικές μας διαδικασίες. Αυτό το δίκτυο μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί αυτό.
Τα ευρήματα σχετίζονται επίσης πιο συγκεκριμένα με την ιδέα ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας επηρεάζουν τα κινητικά μέρη του εγκεφάλου που προετοιμάζουν τον εγκέφαλο για διάφορες συμπεριφορές και ενέργειες χωρίς να εμπλέκονται στην πραγματικότητα με αυτές τις ενέργειες.
Το συμπέρασμα και πάλι είναι ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας συνδέονται με τους τρόπους με τους οποίους σκεφτόμαστε την κίνηση και τις συμπεριφορές. Ομοίως, οι πράξεις μας συνδέονται με τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Αυτές οι πληροφορίες καταδεικνύουν την αμοιβαία αλληλεπίδραση που έχουμε με το περιβάλλον μας και μεταξύ των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεών μας.
Ένα νοητικό σχέδιο δράσης
Ο Keiland Cooper, διδακτορικός ερευνητής στη γνωστική επιστήμη και τις νευροεπιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine, μοιράστηκε επίσης τις γνώσεις του σχετικά με το πώς συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου είναι υπεύθυνες για διαφορετικές λειτουργίες.
Όταν σκεφτόμαστε τη μετακίνηση, ο εγκέφαλός μας ενεργοποιεί ένα δίκτυο περιοχών που εμπλέκονται στον σχεδιασμό, την εκτέλεση και τον έλεγχο της κίνησης. Ωστόσο, δεν είναι όλες αυτές οι περιοχές ενεργές όταν κινούμαστε πραγματικά. Ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου εμπλέκονται στον προγραμματισμό της κίνησης, εξήγησε.
Μια διάσημη μελέτη αποκωδικοποίησε την κατεύθυνση προς την οποία θα κινούνταν οι συμμετέχοντες προτού πραγματικά κινηθούν, και σε ορισμένες περιπτώσεις, προτού σκεφτούν να μετακινηθούν. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι ο εγκέφαλός μας δημιουργεί ένα νοητικό μοντέλο κίνησης για να μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε και να προετοιμαστούμε για την κίνηση.
Μια άλλη πιθανότητα είναι αυτές οι περιοχές να συμμετέχουν στην αξιολόγηση των συνεπειών της μετακίνησης. Αυτό μας βοηθά να λαμβάνουμε αποφάσεις σχετικά με το αν θα κινηθούμε ή όχι, τα αποτελέσματα της κίνησης και πώς να κινηθούμε με ασφάλεια.
Είναι πιθανό ότι αυτές οι περιοχές σχετίζονται με ένα δίκτυο περιοχών του εγκεφάλου που σχετίζονται με την κίνηση όπως: η προσοχή, το κίνητρο και το συναίσθημα.
Απόδοση: Ισιδώρα Σκουρλή, Διδάκτωρ του Τμήματος Νοσηλευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
