PsychologyNow Team

Τρείς συναρπαστικές νευρολογικές περιπτώσεις από τον Όλιβερ Σακς

Τρείς συναρπαστικές νευρολογικές περιπτώσεις από τον Όλιβερ Σακς

PsychologyNow Team
Ο Όλιβερ Σακς και οι συναρπαστικές νευρολογικές περιπτώσεις

Αν και οι ασθένειες αυτές φαντάζουν εξωπραγματικές, ωστόσο μπορούν να μας βοηθήσουν ακόμη περισσότερο στην κατανόηση του εγκεφάλου.


Κάποιες περιπτώσεις ασθενών στο χώρο της Νευροεπιστήμης είναι τόσο περίεργες που φανερώνουν ότι ο εγκέφαλος είναι ένας ατέλειωτος λαβύρινθος που μπορεί να μην κατανοήσουμε ποτέ πλήρως. Αυτά τα παράξενα φαινόμενα συχνά οδηγούν σε σημαντικά επιστημονικά ευρήματα, όπως οι περιπτώσεις που θα μοιραστούμε σήμερα.

Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι σε πολλές περιπτώσεις στις Νευροεπιστήμες είναι ότι συχνά οδηγούν σε βαθύτερες γνώσεις για τον εγκέφαλο, που προηγουμένως μας ήταν άγνωστες. Ορισμένες φορές, μια ασθένεια ή ένα σύμπτωμα μας προσφέρουν στοιχεία που αυξάνουν την κατανόησή μας για τον ανθρώπινο νου.

Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις των Νευροεπιστημών είναι αξιοσημείωτες εξαιτίας των πρωτοφανών συμπτωμάτων του ασθενούς. Οι ζωές των ανθρώπων που επηρεάζονται από αυτές τις ασυνήθιστες παθήσεις είναι συχνά παράξενες και συναρπαστικές. Η πιο πολύτιμη συνεισφορά τους, όμως, είναι ότι μας δίνουν τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο να λειτουργεί με ένα τρόπο που κανείς δεν είχε δει πιο πριν.

Ο επιστημονικός κόσμος θεωρεί το νευρολόγο Όλιβερ Σακς ως έναν από τους πιο σημαντικούς νευροεπιστήμονες της εποχής μας. Αν και το στυλ της αφήγησής του και οι παράδοξες ιστορίες που διηγείται για τους ασθενείς του κάποιες φορές φαίνονται σαν επιστημονική φαντασία, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αληθινές.

«Κάθε νόσος εισάγει μια διπροσωπία στη ζωή: ένα “αυτό” με τις δικές του ανάγκες, απαιτήσεις και περιορισμούς».

Όλιβερ Σακς

Τρεις ενδιαφέρουσες περιπτώσεις από το πεδίο των Νευροεπιστημών

1. Αναπόληση

Αυτή είναι μια από τις πιο συναρπαστικές περιπτώσεις. Ασθενής ήταν μια γυναίκα στην ηλικία των 80 ετών που το 1979 βίωσε μια μοναδική εμπειρία. Η υγεία της ήταν καλή και είχε απολύτως λειτουργικές νοητικές ικανότητες. Ωστόσο, είχε κάποια προβλήματα ακοής.

Ένα βράδυ, ονειρεύτηκε την παιδική της ηλικία στην Ιρλανδία. Στο όνειρό της άκουσε τη μουσική του παρελθόντος, τα παραδοσιακά τραγούδια και τους χορούς. Όταν ξύπνησε, η μουσική ήταν ακόμα στο μυαλό της. Νόμισε ότι ήταν ανοιχτό το ραδιόφωνο ή ότι κάποιος έπαιζε ένα ηχογραφημένο κομμάτι, παρ’ όλο που κανείς δεν ήταν εκεί. Μπορούσε να ακούσει τέλεια όλες τις μουσικές νότες σε μια ένταση αρκετά δυνατή ώστε να την αποσπά από άλλα πράγματα.


Διαβάστε σχετικά: Νευροψυχολογική εκτίμηση: Μια ουσιώδης διαδικασία - Ποιες ερωτήσεις απαντά


Πριν προλάβουν οι γιατροί να κάνουν εξετάσεις στον εγκέφαλό της, η μουσική άρχισε να εξαφανίζεται. Έπαιζε στο μυαλό της για μήνες. Όλα έδειχναν ότι υπήρχε ένα πρόβλημα στον κροταφικό λοβό που συνδέεται με τα αισθήματα νοσταλγίας.

Αυτή η περίπτωση δείχνει ότι κάποιες περιοχές στον εγκέφαλο αποθηκεύουν όλες τις εμπειρίες από το παρελθόν κάποιου, σαν να ήταν άφθαρτα αρχεία.

2. Η υπόθεση της Μαντλίν

Η Μαντλίν ήταν μια εξηντάχρονη γυναίκα, τυφλή εκ γενετής. Αυτό σημαίνει ότι γεννήθηκε τυφλή και δεν είχε δει ποτέ τίποτα με τα μάτια της. Είχε επίσης εγκεφαλική παράλυση και υπέφερε από ακούσιες κινήσεις των χεριών. Με όλες αυτές τις παθήσεις, θα περίμενε κανείς να έχει βαριά γνωστική καθυστέρηση, αλλά η Μαντλίν ήταν μια πολύ ευφυής γυναίκα.

Οι δικοί της, τής διάβαζαν συνεχώς. Ως αποτέλεσμα αυτού, ήταν εξαιρετικά καλλιεργημένη και εξαιρετική συνομιλητής. Δεν έμαθε ποτέ να διαβάζει τη γραφή Μπράιγ γιατί, με τα δικά της λόγια, τα χέρια της ήταν άχρηστα, αναθεματισμένα εξογκώματα από ζυμάρι. Έλεγε ότι δεν τα ένιωθε καν σαν κομμάτι του εαυτού της.

Παρά τα όσα πίστευε η ίδια, τα χέρια της Μαντλίν ήταν κατά βάση φυσιολογικά. Για κάποιο λόγο, δεν κινούνταν σωστά. Ο Όλιβερ Σακς είχε διατυπώσει τη θεωρία ότι επειδή η οικογένειά της έκανε απολύτως τα πάντα, έχασε την ικανότητα χρήσης των άκρων της. Συνεπώς, την έβαλαν σε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης και στο τέλος της θεραπευτικής αγωγής η Μαντλίν έγινε γλύπτρια.

3. Ο άνδρας που έπεσε από το κρεβάτι

Αυτή η περίπτωση στις Νευροεπιστήμες αναφέρεται σε μια παράξενη διαταραχή που ονομάζεται αυτοτοπαγνωσία, η οποία χαρακτηρίζεται από την αδυναμία αναγνώρισης των μελών του σώματος σου. Ένας νεαρός άνδρας σε ένα νοσοκομείο είχε μια πολύ περίεργη εμπειρία. Έβλεπε ένα πόδι στο κρεβάτι του, που έλεγε ότι δεν ανήκε σε αυτόν, οπότε προσπαθούσε να το σηκώσει και να το πετάξει κάτω. Όταν το έκανε αυτό, έπεσε από το κρεβάτι.

Ο νεαρός ήταν τρομοκρατημένος από την εμπειρία αυτή. Για κάποιο λόγο, πίστευε ότι το αριστερό του πόδι είχε ακρωτηριαστεί από το σώμα του και γι’ αυτό το πόδι στο κρεβάτι δεν θα μπορούσε να είναι δικό του. Το πόδι τον φόβιζε. Οι επαγγελματίες υγείας του πήραν συνέντευξη αλλά επειδή δεν μπορούσε να πει σε κανέναν που ήταν το πραγματικό του πόδι, συνέχισε να χτυπά τον εαυτό του και να προσπαθεί να ξεφορτωθεί το ξένο άκρο.

Δυστυχώς, αυτή η υπόθεση λανθασμένης ταυτότητας δεν έχει λυθεί ακόμα. Αν και υπάρχουν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις στα βιβλία, κανείς δεν ξέρει την αιτία του προβλήματος ή πώς να βοηθήσει τους ανθρώπους με αυτή τη διαταραχή.


Mar Tom

 

Πηγή: psychentral.com
Απόδοση: Τομπουλίδη Μαρία 
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

 

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Διαβαστε ακομη

Βρείτε μας στα...