Η ψυχοθεραπεία είναι ίδια για όλους. Άλλοι θα πάρουν από αυτήν όσα τους χρειάζονται για να επιβιώσουν σε μια ήπια και ομοιοστατική κατάσταση, οικτίροντας εαυτούς μπροστά στην αλλαγή και παλινδρομώντας στην πρότερη γνώριμη κατάσταση και άλλοι σιγά –σιγά, σε χρόνο που οι ίδιοι ορίζουν απλώνουν κλαδιά προς τον ουρανό, αγκαλιάζουν τις άλλες ζωές γύρω τους και μια μέρα θριαμβευτικά γεννούν άνθη κι ελπίδες για νέα ζωή.
Σήμερα καθώς πότιζα στη σχολή παρατήρησα ότι άνθισε για πρώτη φορά η αγριοστεφανία μου. Πριν 3 χρόνια, παρατήρησα έναν παράξενο θάμνο, που ο κορμός του στροβιλιζόταν γύρω από τον εαυτό του και αναρριχούνταν όπου έβρισκε διαθέσιμα κλαδιά από τα γειτονικά φυτά. Συνηθισμένη να ανακαλύπτω νέα είδη ζωής που μου κάνουν δώρο τα πετούμενα του ουρανού, δεν το έκοψα και ανάμενα με περιέργεια να δω τι φυτό θα αναπτυχθεί. Σε μερικούς μήνες η είσοδος του σπιτιού μου λουζόταν από αυτά τα ξεχωριστά άνθη.
Πριν δύο χρόνια ξερίζωσα τρία νέα βλαστάρια, αποτέλεσμα της ανθοφορίας και τα έβαλα σε γλάστρες για να στολίσουν και την σχολή. Τα πότιζα, τα λίπαινα, έκοβα τα ξερά φύλλα και περίμενα. Τα δύο φυτά παλεύουν με τη ζωή. Προσπαθούν να αναπτυχθούν, αλλά μόλις πάρουν λίγο ύψος ξεραίνουν τους κορμούς τους. Το τρίτο με πολύ αργούς ρυθμούς μεγάλωνε δειλά – δειλά κι έβγαζε περικοκλάδες. Και σήμερα άνθισε!
Σκέφτηκα ότι κάπως έτσι είναι και η ψυχοθεραπεία. Διαφορετικοί άνθρωποι με παρόμοιες καταβολές μπορεί είτε να τολμήσουν το άλμα της ζωής και να ανθίσουν, είτε να παραμείνουν στάσιμοι και ασφαλείς.
Διαβάστε σχετικά: Τι ΕΙΝΑΙ και τι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η ψυχοθεραπεία
Η ψυχοθεραπεία είναι ίδια για όλους. Άλλοι θα πάρουν από αυτήν όσα τους χρειάζονται για να επιβιώσουν σε μια ήπια και ομοιοστατική κατάσταση, οικτίροντας εαυτούς μπροστά στην αλλαγή και παλινδρομώντας στην πρότερη γνώριμη κατάσταση και άλλοι σιγά –σιγά, σε χρόνο που οι ίδιοι ορίζουν απλώνουν κλαδιά προς τον ουρανό, αγκαλιάζουν τις άλλες ζωές γύρω τους και μια μέρα θριαμβευτικά γεννούν άνθη κι ελπίδες για νέα ζωή.
Η διαστροφή του θεραπευτή να προκαλέσει γρήγορες αλλαγές ενδέχεται να εξαντλήσει τον άνθρωπό, όπως το υπερβολικό νερό και λίπασμα το φυτό. Η ομοιόσταση χρειάζεται αργούς ρυθμούς και μικρές συχνές αλλαγές για να ξεγελαστεί. Κάθε απότομη αλλαγή, δεν οδηγεί σε μορφογένεση, αλλά σε σοκ και το σοκ σημαίνει φόβο και επιστροφή στην ασφάλεια.
Η δεύτερη διαστροφή του θεραπευτή να τους «σώσει» όλους, αποβαίνει εξίσου μοιραία. Ούτε θέλουν όλοι να αλλάξουν - οι περισσότεροι από μας ζητάμε πρωτίστως ανακούφιση και κατανόηση- κι ακόμα περισσότερο κι αυτοί οι λίγοι που θέλουν να αλλάξουν, σπάνια θέλουν να αλλάξουν προς την κατεύθυνση και τους ρυθμούς που έχει ο θεραπευτής στο μυαλό του.
Συμπέρασμα: Δυο νέα λουλούδια = άπειρα ψυχοθεραπευτικά παραληρήματα… και ίσως κατ’ ευχή διδάγματα.
