H σημαντική συνεισφορά και επιρροή των γυναικών Ψυχολόγων στην επιστήμη της Ψυχολογίας.
Ο χώρος της Ψυχολογίας έχει δώσει μεγάλη έμφαση στις συνεισφορές ανδρών ψυχολόγων όπως ο Sigmund Freud, ο B. F. Skinner, ο John B. Watson και άλλοι στοχαστές. Δυστυχώς, οι σημαντικές συνεισφορές των γυναικών ψυχολόγων συχνά παραβλέπονται στα βιβλία ψυχολογίας. Υπήρξαν πολλές γυναίκες που είχαν σημαντική συνεισφορά και βοήθησαν να διαμορφωθεί η ανάπτυξη του τομέα της ψυχολογίας.
Ποιες είναι οι γυναίκες στην ιστορία της ψυχολογίας;
Καθώς μελετάτε την πρώιμη ιστορία της ψυχολογίας, ίσως να αναρωτηθείτε αν όλοι οι πρώτοι ψυχολόγοι ήταν άνδρες. Η κυριαρχική αναφορά αντρών στοχαστών στις λίστες των σημαντικών πρωτοπόρων στα πρώτα στάδια της Ψυχολογίας, μπορεί να μας κάνει το πιστεύουμε, αλλά στην πραγματικότητα και οι γυναίκες έχουν συμβάλλει στην ψυχολογία από τις αρχές της. Τα δεδομένα δείχνουν ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1900, μία στους 10 ψυχολόγους στις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν γυναίκα.
Ωστόσο, πολλές από αυτές τις πρωτοπόρες γυναίκες στο χώρο της ψυχολογίας αντιμετώπισαν σημαντικές διακρίσεις, εμπόδια και δυσκολίες. Πολλές δεν είχαν τη δυνατότητα να σπουδάσουν μαζί με τους άνδρες, τους αρνήθηκαν ακαδημαϊκές αναγνωρίσεις που είχαν κερδίσει δικαίως ή δυσκολεύτηκαν να εξασφαλίσουν ακαδημαϊκές θέσεις που θα τους επέτρεπαν να προχωρήσουν σε έρευνες και δημοσιεύσεις.
Οι γυναίκες έχουν κάνει πολλές σημαντικές και πρωτοποριακές συνεισφορές στον τομέα της ψυχολογίας, συχνά παρά το γεγονός ότι έχουν αντιμετωπίσει σημαντικές διακρίσεις λόγω του φύλου τους. Οι γυναίκες αυτές αξίζουν να αναγνωριστούν για το πρωτοποριακό έργο τους. Οι παρακάτω είναι μόνο μερικές από τις γυναίκες που βοήθησαν στη διαμόρφωση του πεδίου της ψυχολογίας.
1. Mary Whiton Calkins
Η Mary Whiton Calkins σπούδασε στο Χάρβαρντ, παρόλο που δεν της δόθηκε ποτέ έγκριση για την επίσημη εισαγωγή της. Σπούδασε με μερικούς από τους σημαντικότερους στοχαστές της εποχής, όπως ο William James και ο Hugo Munsterberg και ολοκλήρωσε όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την απόκτηση διδακτορικού. Παρόλα αυτά, το Χάρβαρντ αρνήθηκε να της χορηγήσει πτυχίο με την αιτιολογία ότι ήταν γυναίκα.
Ανεξάρτητα από αυτό, η Calkins έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, έγραψε πάνω από εκατό επιστημονικά άρθρα πάνω σε θέματα ψυχολογίας, ανέπτυξε την τεχνική συνδυασμού ζευγών (Paired-association technique) και έγινε γνωστή για το έργο της στον τομέα της αυτοψυχολογίας.
Παρόλο που το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αρνήθηκε να της απονέμει το πτυχίο που κέρδισε δικαίως, αυτό δεν την εμπόδισε να γίνει μία σημαντική ψυχολόγος.
2. Anna Freud
Όταν ακούμε το επώνυμο Freud, το Sigmund είναι ίσως το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό μας. Ωστόσο, η περίφημη κόρη του ψυχαναλυτή, η Anna, υπήρξε μία διάσημη και σημαντική ψυχολόγος από μόνη της. Η Anna Freud όχι μόνο ανέπτυξε τις ιδέες του πατέρα της, αλλά επίσης ανέπτυξε το πεδίο της ψυχανάλυσης των παιδιών και επηρέασε άλλους στοχαστές όπως ο Erik Erikson.
Ανάμεσα στα πολλά επιτεύγματά της ανήκουν οι μηχανισμοί άμυνας και το εκτεταμένο ενδιαφέρον της για τον τομέα της παιδοψυχολογίας.
Διαβάστε σχετικά: Βιογραφία: Anna Freud
3. Mary Ainsworth
Η Mary Ainsworth υπήρξε μία εξέχουσα αναπτυξιακός ψυχολόγος. Το έργο της παρουσίασε τη σπουδαιότητα των υγιεινών συνηθειών της παιδικής ηλικίας και πρωτοστάτησε στη χρήση μιας τεχνικής γνωστής ως «παράξενης κατάστασης».
Στην έρευνά της για τις προσκολλήσεις και τις αλληλεπιδράσεις μητέρων-παιδιών, η Ainsworth έβαζε μια μητέρα και ένα παιδί να κάθονται σε ένα μη οικείο δωμάτιο. Οι ερευνητές στη συνέχεια παρακολουθούσαν τις αντιδράσεις του παιδιού σε διάφορες καταστάσεις, όπως όταν έμπαινε ένας ξένος στο δωμάτιο, όταν έμενε μόνο του με τον ξένο και την επιστροφή της μητέρας στο δωμάτιο.
Το πρωτοποριακό έργο της Ainsworth είχε σημαντική επίδραση στην κατανόηση των στυλ προσκόλλησης και του τρόπου με τον οποίο αυτά τα στυλ συμβάλλουν στη μετέπειτα συμπεριφορά μας στη ζωή.
4. Leta Stetter Hollingworth
Η Leta Stetter Hollingworth υπήρξε μία πρωτοπόρος στο χώρο της ψυχολογίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σπούδασε μαζί με τον Edward Thorndike και το όνομά της συνδέθηκε με την έρευνά της για τη νοημοσύνη και τα χαρισματικά παιδιά.
Μια άλλη σημαντική συνεισφορά της υπήρξε η έρευνά της για την ψυχολογία των γυναικών. Η επικρατούσα τότε άποψη ήταν ότι οι γυναίκες ήταν τόσο διανοητικά κατώτερες από τους άνδρες όσο και ουσιαστικά ανήμπορες όταν είχαν έμμηνο ρύση. Η Hollingworth αμφισβήτησε αυτές τις υποθέσεις και η έρευνά της απέδειξε ότι οι γυναίκες ήταν τόσο έξυπνες και ικανές όσο και οι άντρες, ανεξάρτητα από τη χρονική στιγμή που διένυαν.
Τα πολλά επιτεύγματά της είναι ίσως ακόμα πιο αξιοσημείωτα, δεδομένου ότι δεν αντιμετώπισε μόνο σημαντικά εμπόδια εξαιτίας της διάκρισης λόγω του φύλου της, αλλά και πέθανε επίσης σε ηλικία μόλις 53 ετών. Παρά τη σύντομη ζωή της, η επιρροή και οι συνεισφορές της στον τομέα της ψυχολογίας υπήρξαν εντυπωσιακές.
5. Karen Horney
Η Karen Horney υπήρξε μία σημαντική νέο- φροϋδική ψυχολόγος γνωστή για τη συνεισφορά της στη γυναικεία ψυχολογία. Όταν ο Sigmund Freud υποστήριζε σθεναρά ότι οι γυναίκες βιώνουν «φθόνο του πέους», η Horney ανταπάντησε ότι οι άντρες υποφέρουν από «φθόνο της μήτρας» και ότι όλες οι ενέργειές τους οδηγούνται από την ανάγκη υπεραντιστάθμισης για το γεγονός ότι δεν μπορούν να γεννήσουν.
Η ισχυρή διάψευσή της για τις ιδέες του Freud βοήθησε να προσελκύσει μεγαλύτερη προσοχή στον τομέα της ψυχολογίας των γυναικών. Η θεωρία της για τις νευρωτικές ανάγκες και η πεποίθησή της ότι οι άνθρωποι είναι σε θέση να παίξουν έναν προσωπικό ρόλο στη δική τους ψυχική υγεία υπήρξαν μερικές από τις πολλές συνεισφορές της στον τομέα της ψυχολογίας.
6. Melanie Klein
Η παιγνιοθεραπεία είναι μια συνήθης τεχνική που βοηθά τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους με φυσικό και βοηθητικό τρόπο, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα και η ψυχαναλύτρια Melanie Klein διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της τεχνικής. Μέσα από την δουλειά της με παιδιά, παρατήρησε ότι τα παιδιά συχνά χρησιμοποιούν το παιχνίδι ως ένα από τα κύρια μέσα επικοινωνίας τους.
Δεδομένου ότι τα μικρά παιδιά δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν μερικές από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες φροϋδικές τεχνικές όπως ο ελεύθερος συνειρμός, η Klein άρχισε να χρησιμοποιεί την παιγνιοθεραπεία ως έναν τρόπο για να διερευνήσει τα ασυνείδητα συναισθήματα, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες των παιδιών.
Το έργο της Klein οδήγησε σε μια σημαντική διένεξη με την Anna Freud, η οποία πίστευε ότι τα παιδιά δεν μπορούν να ψυχαναλυθούν. Η Klein πρότεινε ότι η ανάλυση των ενεργειών ενός παιδιού κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού επιτρέπει στους θεραπευτές να διερευνήσουν πώς οι διάφορες ανησυχίες των παιδιών επηρεάζουν την ανάπτυξη του Εγώ και του Υπερεγώ τους.
Σήμερα, η «κλαϊνική» ψυχανάλυση θεωρείται μια από τις σημαντικότερες σχολές στο χώρο της ψυχανάλυσης.
Διαβάστε σχετικά: Βιογραφία: Mary Ainsworth
7. Mamie Phipps Clark
Αν έχετε διαβάσει για τη Mamie Phipps Clark, το όνομά της πιθανόν να αναφέρεται μόνο επιγραμματικά. Αυτό είναι ατυχές επειδή η Clark είχε πολλές σημαντικές συνεισφορές στον τομέα της ψυχολογίας, συμπεριλαμβανομένου του πειράματος της Κούκλας του Clark που διεξήγαγε με το σύζυγό της, της έρευνάς της για τις εθνικότητες και του ρόλου της στη διάσημη υπόθεση του 1954 Brown εναντίον του Υπουργείου Παιδείας της Αμερικής.
Η Clark υπήρξε η πρώτη μαύρη γυναίκα που απέκτησε πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Κολούμπια. Παρά τις σημαντικές προκαταλήψεις που βασίστηκαν τόσο στη φυλή όσο και στο φύλο της, η Clark εξελίχθηκε σε μία σημαντική ψυχολόγο. Η έρευνά της για τη φυλετική ταυτότητα και την αυτοεκτίμηση άνοιξαν το δρόμο για τη διεξαγωγή μελλοντικής έρευνας για την αυτοαντίληψη μεταξύ των μειονοτήτων.
8. Christine Ladd-Franklin
Ο ηγετικός ρόλος της Christine Ladd-Franklin στο χώρο της ψυχολογίας άρχισε νωρίς στη ζωή της, καθώς η μητέρα και η θεία της υποστήριζαν θερμά τα δικαιώματα των γυναικών. Αυτή η πρώιμη επιρροή όχι μόνο βοήθησε στην επιτυχία της στον τομέα της, παρά τα σημαντικά εμπόδια που γνώρισε, αλλά επίσης ενέπνευσε το τελευταίο της έργο που υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των γυναικών στον ακαδημαϊκό χώρο.
Η Ladd-Franklin είχε ποικίλα ενδιαφέροντα όπως η ψυχολογία, η επιστήμη της λογικής, τα μαθηματικά, η φυσική και η αστρονομία. Ήρθε σε αντιπαράθεση με έναν από τους κορυφαίους άνδρες ψυχολόγους της εποχής της, τον Edward Titchener, επειδή δεν επέτρεπε στις γυναίκες να συμμετάσχουν στην ομάδα του για πειραματιστές και ανέπτυξε μια σημαίνουσα θεωρία για την έγχρωμη όραση.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο John Hopkins και ολοκλήρωσε την διατριβή της με τίτλο «Η άλγεβρα της λογικής». Ωστόσο, το Πανεπιστήμιο δεν επέτρεπε στις γυναίκες να αποκτούν διδακτορικό τίτλο σπουδών εκείνη την εποχή. Έζησε κάποιο διάστημα στη Γερμανία μελετώντας μαζί με τους Hermann von Helmholtz και Artur Konig και τελικά απέρριψε και τις δύο θεωρίες τους για την έγχρωμη όραση για να αναπτύξει τη δική της. Τέλος, το 1926, 42 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της διατριβής της, το John Hopkins της χορήγησε το διδακτορικό δίπλωμα που κέρδισε δικαιωματικά.
Σήμερα, μνημονεύεται τόσο για το έργο της στην ψυχολογία όσο και για την επιρροή της ως μία πρωτοπόρος γυναίκα σε ένα πεδίο όπου κυριαρχούσαν οι άνδρες.
9. Margaret Floy Washburn
Η Margaret Floy Washburn ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε διδακτορικό στην Ψυχολογία. Διετέλεσε τις μεταπτυχιακές σπουδές με τον Edward B. Tichener και ήταν η πρώτη μεταπτυχιακή φοιτήτριά του. Όπως και πολλές άλλες γυναίκες σε αυτόν τον χώρο, το έργο της στην ψυχολογία έλαβε χώρα σε μια εποχή που οι γυναίκες συχνά στερούνταν θέσεις στον ακαδημαϊκό κλάδο λόγω του φύλου τους. Παρ’ όλα αυτά, εξελίχθηκε σε μία αξιοσέβαστη ερευνήτρια, συγγραφέα και καθηγήτρια.
Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστίασαν στους τομείς της γνωστικής λειτουργίας των ζώων και των βασικών ψυχολογικών διεργασιών. Έχει επηρεάσει σημαντικά τη συγκριτική ψυχολογία και ανέπτυξε μια κινητική θεωρία για τη γνωστική λειτουργία που υποδηλώνει ότι οι κινήσεις του σώματος έχουν επιρροή στη σκέψη.
10. Eleanor Maccoby
Το όνομα της Eleanor Maccoby είναι πιθανό να είναι γνωστό σε όσους έχουν μελετήσει αναπτυξιακή ψυχολογία. Το πρωτοποριακό της έργο στην ψυχολογία των διαφορών φύλου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην τρέχουσα κατανόηση μας για την κοινωνικοποίηση, τις βιολογικές επιρροές στις διαφορές των φύλων και στους ρόλους των φύλων.
Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και η πρώτη γυναίκα που έδωσε ποτέ διάλεξη στο Στάνφορντ φορώντας κοστούμι. Εξακολουθεί να κατέχει θέση επίτιμης καθηγήτριας στο Στάνφορντ και έχει λάβει πολλά βραβεία για το πρωτοποριακό της έργο, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου Βιβλίου Maccoby που ονομάστηκε προς τιμήν της.
Τελικές σκέψεις
Όπως μπορείτε να δείτε, πολλές γυναίκες είχαν σημαντική συμβολή στην πρώιμη ανάπτυξη της ψυχολογίας ως επιστήμη. Ενώ οι γυναίκες κάποτε αποτελούσαν μια μειοψηφία στο χώρο της ψυχολογίας, η κατάσταση έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Σήμερα, οι γυναίκες αποτελούν σχεδόν τα δύο τρίτα των αποφοίτων ψυχολογίας, περισσότερο από το ήμισυ των μελών του Αμερικανικού Ψυχολογικού Συλλόγου, όσο και το 75% των φοιτητών ψυχολογίας.
Πηγή: verywellmind.com
Απόδοση – Επιμέλεια: Psychologynow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
