Το συναισθηματικό φαγητό μπορεί να μας ανακουφίσει από το στρες και την ένταση και να μας προσφέρει μια αίσθηση ελέγχου. Για πρώτη φορά, οι ερευνητές βρήκαν το μόριο που ενοχοποιείται για αυτή τη συνήθεια που είναι δύσκολο να διακόψουμε.
Νέα μελέτη, η οποία εξετάζει νευρώνες και ορμόνες που σχετίζονται με την τάση της υπερφαγίας, αποτελεί ένα ακόμη βήμα για την κατανόηση των εγκεφαλικών κυκλωμάτων που εμπλέκονται στις διατροφικές διαταραχές.
Τί συμβαίνει μέσα μας όταν το φαγητό παύει να αποτελεί απλώς ένα μέσο για την κάλυψη των πρωταρχικών μας βιολογικών αναγκών; Πώς θα μπορούσαμε να ελέγξουμε την τάση μας για υπερφαγία τη στιγμή που αισθανόμαστε άβολα με το σώμα μας;
«Προσπαθώ να είμαι συνεχώς απασχολημένη για να μην υποκύψω στην επιθυμία για φαγητό». «Δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι, περιμένω πως και πώς να μείνω μόνος μου για να μπορέσω να φάω όσο θέλω». «Μακάρι να μην είχα αυτήν την ανάγκη».