Οι σχέσεις δεν είναι ένα ακαθόριστο, χαοτικό συνονθύλευμα δυνάμεων. Δεν είναι η τύχη, ο χρόνος, η χημεία ή η αγάπη που τις συντηρεί. Δεν είναι η διαφωνία χαρακτήρων – αν υπάρχει χαρακτήρας- που τις τερματίζει. Η τυχαιότητα βοηθά στη γνωριμία. Η ανάγκη για σχετίζεσθαι είναι που συνήθως τις συντηρεί στο χρόνο. Για να είναι, όμως, οι σχέσεις καλές, λειτουργικές, άνετες, πηγές χαράς προϋποθέτουν την ύπαρξη βασικών αρχών.