Συχνά αναρωτιέμαι για τη διαφορά ανάμεσα στο τέλειο και το εξαιρετικό. Το πρώτο το κυνηγάς και σε οδηγεί στο δεύτερο, που είναι η προϋπόθεση για το πρώτο, κι ας ξέρεις πως μάλλον δεν υπάρχει.
Τα τέλεια παιδιά δεν ξέρουν πάντα πώς να χαμογελούν, ούτε γνωρίζουν πώς να χαίρονται αλλά φοβούνται να κάνουν λάθη και δεν φτάνουν ποτέ τις πολύ υψηλές προσδοκίες των γονιών τους.
Η ικανότητα να ευτυχίσουμε δεν σημαίνει να επιτύχουμε στο έπακρο στόχους και επιθυμίες. Σημαίνει συχνά ότι έχουμε αποφασίσει να βλέπουμε πέρα από τις ατέλειες της ζωής και του εαυτού μας.
Η ταινία «Whiplash» φέρνει στο φως την άσκηση κακοποίησης, την πίεση για την επίτευξη της τελειότητας και την εφαρμογή της ιδεολογικής δομής ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται».
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
