Το τραύμα που δημιουργείται από τον αιφνίδιο πόλεμο στην Ουκρανία, πιθανώς να έχει μακροχρόνιες επιρροές, ιδιαίτερα σε παιδιά, ωστόσο, οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να δημιουργήσουμε μία ασπίδα προστασίας προσφέροντας ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
«Διατηρώ την ελπίδα μου από τη μητέρα μου που ήθελε να φύγω», είπε ο Χασάν σε συνέντευξη πριν εμφανιστεί σήμερα ως προσκεκλημένος σε διαδήλωση υπέρ της Ουκρανίας στη σλοβακική πρωτεύουσα.
Καθώς τελείωσε η δεκαετία, ο κόσμος έχει σημειώσει πρόοδο σε πολλά μέτωπα. Οι φτωχότερες χώρες έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση στο νερό και την ηλεκτρική ενέργεια, ενώ φτώχεια και η παιδική θνησιμότητα έχουν μειωθεί. Η τεχνολογία έχει εξαπλωθεί σε μεγάλο βαθμό, ώστε να υπάρχουν πλέον περισσότερα κινητά τηλέφωνα από ό, τι άνθρωποι.
To άρθρο αναδημοσιεύεται από το ert.gr και η συγγραφέας του άρθρου είναι η Δάφνη Σκαλιώνη.
Η κυρία Σκαλιώνη συνάντησε τον Essam Daod στο 2ο Διεθνές Συνέδριο για τους Πρόσφυγες και την Ψυχική Υγεία, με θέμα «Η ολιστική προσέγγιση στο ψυχικό τραύμα, στο στρες και στην επανεγκατάσταση», που διοργάνωσε η Humanity Crew τον Νοέμβριο στην Αθήνα, και τη συγκλόνισε με την αφήγησή του.
Με τον όρο «σύνδρομο παραίτησης» ορίζεται η κατάσταση της πλήρους απόσυρσης ενός ατόμου, που μπορεί να διαρκέσει για μήνες ή χρόνια, και παρατηρείται στο πλαίσιο ισχυρού ψυχικού τραύματος.
Οι πρόσφυγες και ιδιαίτερα τα προσφυγόπουλα αποτελούν μία ευάλωτη ομάδα η οποία αντιμετωπίζει δυσκολίες τόσο πριν τη μετάβασή στη χώρα υποδοχής, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όσο και μετά την άφιξή της.
Όσα έχουμε ζήσει έχουν αποτυπωθεί πάνω στο σώμα μας. Χαρές, λύπες, καυγάδες, έρωτες, χωρισμοί, θάνατοι…Έχουν αφήσει ένα αποτύπωμα πάνω μας, μέσα μας. Οι μνήμες που υπάρχουν αποθηκευμένες, οι εμπειρίες μας, όλα κατοικούν στο σώμα μας.