Ήρθε η ώρα ν’ αναγνωρίσουμε ότι όλα αλλάζουν στη ζωή: οι επιλογές μας, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, αλλά ακόμα και εμείς οι ίδιοι. Δεν μας συμφέρει να κρατιόμαστε αγκιστρωμένοι απ’ τις σταθερές μας πλέον.
Η ζωή δεν είναι αυτή που από παιδιά σχηματίσαμε την εντύπωση πως είναι. Οπότε τι κάνουμε; Κλαίμε ασταμάτητα για αυτό που «χάθηκε» έστω κι αν ποτέ δεν υπήρξε; Για τη ζωή που μας γέλασε;
Η αίσθηση του σκοπού της ζωής -είτε πρόκειται για μια φιλόδοξη προσπάθεια να κάνετε τη διαφορά είτε για ένα απλό χόμπι με προσωπικό νόημα- μπορεί να προσφέρει ισχυρή προστασία από τη μοναξιά.
Το να πεθάνει κάνεις σημαίνει, ότι επιτρέπει στον εαυτό του, να βιώσει συναισθήματα δύσκολα στην διαχείριση τους, όπως είναι η θλίψη, η στεναχώρια, η απόγνωση, ο πόνος, η απελπισία.
Όταν δεν σας αρέσει κάτι, έχετε δύο επιλογές. Η μία είναι να το αλλάξετε, η άλλη είναι να το αποδεχτείτε. Ωστόσο, μερικές φορές, η δεύτερη επιλογή είναι η μόνη που έχετε.
Η αληθινή ελευθερία είναι πρωτίστως μια κατάσταση του νου, όχι μια φυσική κατάσταση, επομένως η μελέτη του νου είναι κεντρική για την έρευνα της ελευθερίας.
Δυσκολευόμαστε να ζήσουμε στο παρόν, να χαρούμε, να απολαύσουμε αυτό που υπάρχει στο τώρα, καταδιωκόμενοι από μελλοντικούς στόχους. Όλη μας η προσοχή είναι επικεντρωμένη σε μια ατέρμονη προετοιμασία, σε μια πρόληψη για ένα ύστερα που ισοδυναμεί με μια διαρκή μετάθεση στο μέλλον ως προς την εκπλήρωση των επιθυμιών μας, τη χαλάρωση και την απόλαυση της στιγμής.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
