Ας ξεκινήσουμε με ένα δεδομένο: Δεν υπάρχει τρόπος η καινούργια χρονιά να είναι μια τέλεια χρονιά… Υπάρχουν όμως άπειροι τρόποι ώστε να είναι μια «αρκετά καλή» χρονιά!
Ας είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στο πώς φερόμαστε στους ανθρώπους γύρω μας. Ειδικά σε αυτούς που αγαπάμε και τους έχουμε ψηλά μέσα μας, η συμπεριφορά μας οφείλει να συμβαδίζει με τα λόγια μας. Ας είμαστε περισσότερο «άνθρωποι» όταν αγγίζουμε μια άλλη ανθρώπινη ψυχή. Με καθαρά τα χέρια μας.
Έτσι το 2020 έφυγε κι ενώ ήταν αδιαμφισβήτητα μια δύσκολη κι απαιτητική χρονιά τόσο για ‘μένα όπως και για την πλειονότητα των ανθρώπων, παράλληλα αναγνωρίζω πως μου άφησε και κάποια “δώρα” που υπό άλλες συνθήκες θα τα είχα παραλάβει είτε καθυστερημένα ή ενδεχομένως θα τα είχα σε άλλη συσκευασία και μορφή ή μπορεί ακόμη να μην τα είχα λάβει και καθόλου.
Μιας που τελειώνει το πολυσυζητημένο 2020, λίγο πριν το αποχαιρετίσουμε, ας σταθούμε και λίγο σε πράγματα που μας έδειξε, έμαθε, υπενθύμισε αυτή η χρονιά…
Ενώ μπορείτε να ανανεώσετε την σχέση σας οποιαδήποτε στιγμή, η νέα χρονιά φαίνεται ως το τέλειο σημείο εκκίνησης για να θέσετε στόχους και να υλοποιήσετε αλλαγές που μπορούν να αποδειχθούν συναρπαστικές.
Ενώ στην αρχή κάθε χρόνου θέτουμε στόχους με μεγάλη όρεξη για να τους υλοποιήσουμε, τις περισσότερες φορές όλοι αυτοί οι στόχοι μένουν στη θεωρία και δε γίνονται ποτέ πράξη. Για ποιο λόγο όμως αυτό συμβαίνει;
Η έναρξη μιας νέας χρονιάς μας δίνει την ευκαιρία να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να γυρίσουμε σελίδα. Είναι η κατάλληλη περίοδος για να θέσουμε νέους στόχους και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για την επίτευξη τους.
Καθώς θέτουμε τους στόχους της νέας χρονιάς, οι προσπάθειες αυτοβελτίωσης μας εστιάζουν συχνά σε σωματικές επιθυμίες, αγνοώντας ότι υπάρχει ένα εξίσου σημαντικό τμήμα που αφορά στην ευημερία μας: η ψυχική μας υγεία.
Κάθε στιγμή πριν την τελική απόφαση, δεν βρήκαμε το θάρρος να προχωρήσουμε/αφεθήκαμε/παραιτηθήκαμε/το αναβάλλαμε/δεν του δώσαμε προτεραιότητα… υπάρχουν τόσες δικαιολογίες που τότε φάνηκαν ότι μας κάνουν νόημα. Φυσικά και είχαμε τις καλύτερες προθέσεις, αλλά μόνο αυτές δεν αρκούν. Γιατί άραγε είμαστε τόσο κακοί στο να διατηρούμε τις υποσχέσεις της νέας χρονιάς;