Στις μέρες μας, είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσουμε μια ψεύτικη ταυτότητα στα κοινωνικά δίκτυα – αυτή του προσώπου που θα θέλαμε να είμαστε, αλλά δεν είμαστε.
Η τεχνολογία μπορεί να διευκολύνει τη ζωή μας με αμέτρητους τρόπους. Αλλά μπορεί επίσης να παρουσιάσει προκλήσεις, ειδικά για τους θεραπευτές και τους ειδικούς ψυχικής υγείας που προσπαθούν να υποστηρίξουν έναν λεπτό κώδικα δεοντολογίας και να διατηρήσουν όρια ανάμεσα στην προσωπική και την επαγγελματική τους ψηφιακή παρουσία.
Η Εβδομάδα Ψυχικής Υγείας (13 – 19 Μαΐου 2019) έχει φέτος ως θέμα της την εικόνα του σώματος και είναι μια καλή ευκαιρία για να κοιτάξουμε με θάρρος στον καθρέφτη και να δούμε πίσω από το είδωλο που καθρεφτίζεται.
Τα τελευταία χρόνια η εύρεση συντρόφου μέσω διαδικτύου έχει γίνει κοινός τόπος. Το διαδίκτυο έγινε το πιο εύκολο μέρος για κοινωνική αλληλεπίδραση και φλέρτ.
Tο «βιβλίο των προσώπων» είναι ένα εργαλείο παγίδα που σκεπάζει την πολυπλοκότητα του ανθρώπου και αναπτύσσει αόριστες προσδοκίες, άρα και εξαρτητικές συμπεριφορές. Η κόκκινη ένδειξη πως υπάρχουν νέες ενημερώσεις ή μηνύματα λειτουργεί σαν διεγερτικό στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Η κοινωνία διαμορφώνει αξίες και κατασκευάζει πρότυπα “επιτυχίας”. Δεν υπάρχει όμως τίποτα το απόλυτο σε όλα αυτά. Αυτό που μας κάνει διαφορετικούς και μοναδικούς είναι η διαφορετικότητα μεταξύ των συστημάτων μέτρησης που χρησιμοποιούμε για να ορίσουμε τί είναι σημαντικό και τί όχι στην ζωή.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Brunel στο Λονδίνο διεξήγαγαν μια μελέτη ψάχνοντας το λόγο που τόσοι πολλοί άνθρωποι μοιράζονται κάθε άσκηση που κάνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τα αποτελέσματα δεν είναι κολακευτικά, τουλάχιστον.
Η ψηφιακή σύνδεση είναι ένας τρόπος για να διατηρήσουμε τη δουλειά μας απλή και τη ζωή μας τακτοποιημένη. Πρέπει να θυμόμαστε όμως, γιατί είναι σημαντικό να παραμένουμε και ακατάστατοι, σύνθετοι και αυθόρμητοι, δηλαδή να είμαστε άνθρωποι.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
