H Παγκόσμια Ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities – IDPD) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου σε όλο τον κόσμο.
Φαντάζομαι πως οι λέξεις ναρκισσιστικά ελλείμματα και καπιταλισμός που απαρτίζουν τον τίτλο του άρθρου, ίσως φανούν αταίριαστες σε πολλούς αναγνώστες. Πως άραγε συνδέονται μεταξύ τους αυτές οι δύο έννοιες και ποιο είναι το κοινό σημείο που τις ενώνει;
Δυστυχώς στον πολιτισμό μας υπάρχει ακόμα μια σοβαρή και βαθιά αμφιταλάντευση σχετικά με την σεξουαλικότητα. Από τη μία υπάρχουν ρεύματα σεξουαλικής ελευθερίας και συμπερίληψης και από την άλλη διακυβεύματα που προωθούν τις αμβλώσεις, την αποχή από το σεξ και την αστυνόμευση της σεξουαλικότητας.
Σε μια εποχή όπου αναρωτιόμαστε για τις αξίες της κοινωνίας μας και τα θεμέλια της, σε μια εποχή αβεβαιότητας και απομόνωσης, σε μια εποχή όπου καλούμαστε να βρούμε την ψευδαίσθηση της ευτυχίας στο έχειν και στην εικόνα, ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις.
Το συναίσθημα της αδυναμίας μας κλιμακώνεται μπροστά στο μέγεθος των καταστροφών, αλλά και στις ελλείψεις του επιτελικού κράτους και των δομών κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας που κλείνουν την πόρτα διαρκώς στις κρίσεις και τις ανάγκες των πολιτών τους. Πώς αντέχεται αυτή η δυστοπία;
Ο βαθύς αντίκτυπος των μέτρων που εισάγουν διακρίσεις στην ψυχική ευημερία των LGBTQ ατόμων, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου κινδύνου αυτοκτονίας, δεν έχει επισημανθεί αρκετά.
Το παρόν άρθρο καταδεικνύει πως η ελευθερία της βούλησης του ατόμου περιορίζεται από πλείστους όσους παράγοντες, εσωτερικούς και εξωτερικούς, σε τέτοιο βαθμό ώστε ο χαρακτηρισμός «ελεύθερη» να μην μπορεί να θεωρηθεί δόκιμος.