Η γενετική ανατροφή, η ιδέα ότι τα γονίδια των γονιών επηρεάζουν έμμεσα τα παιδιά τους, διαμορφώνοντας το περιβάλλον που διαβιούν, είναι σχεδόν εξίσου σημαντική για τα σχολικά επιτεύγματα του παιδιού με την άμεση γενετική κληρονομικότητα.
Ακόμη και μερικές ώρες μετά το θάνατό μας, κάποια κύτταρα στον εγκέφαλό μας όχι μόνο παραμένουν ενεργά, αλλά αυξάνουν τη δραστηριότητά τους και το μέγεθός τους παίρνει τεράστιες διαστάσεις, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.
Είναι νομίζω απελευθερωτικό να σκεφτόμαστε ότι οι γονείς μας δεν ήταν ποτέ οι άνθρωποι που μας έριξαν σε ένα πηγάδι από το οποίο σήμερα δεν μπορούμε να βγούμε. Βρίσκονταν και συνεχίζουν ενδεχομένως να βρίσκονται και εκείνοι μαζί μας μέσα σε αυτό, αλλά είναι ευθύνη του καθενός ξεχωριστά να αρχίσει να σκαρφαλώνει για να βγει από αυτό.
Ο μεσημεριανός ύπνος μπορεί να είναι τελικά μια βιολογική ανάγκη ρυθμισμένη εν μέρει από τα γονίδιά μας και όχι μόνο συμπεριφορική και περιβαλλοντική επιλογή, σύμφωνα με μία έρευνα.
Ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει φιλοσόφους, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς, με τις γνώμες πολλές φορές να συγκρούονται. Τελικά είμαστε αποτέλεσμα της φύσης (το γενετικό υπόβαθρό μας) ή ανατροφής (το περιβάλλον μας);
Η ευαλωτότητα στην κατάθλιψη μπορεί να περάσει από γενιά σε γενιά. Αυτό ισχύει ακόμα και αν δεν έχουμε υποστεί κακοποίηση, ψυχολογικό τραύμα ή παραμέληση κατά την πρώιμη παιδική ηλικία μας.
H αυξορρύθμιση του γονιδίου C4 το οποίο σχετίζεται με τη σχιζοφρένεια, οδηγεί σε διαταραχές στην κοινωνική συμπεριφορά ανηλίκων και ενηλίκων, συμβάλλοντας άμεσα στην παθογένεια της ασθένειας.
Η μελέτη πετυχαίνει μια σημαντική πρόοδος ως προς τη διάκριση των γονιδίων που σχετίζονται με τις διαταραχές αυτιστικού φάσματος από αυτά που σχετίζονται με την διανοητική αναπηρία και την αναπτυξιακή υστέρηση.
Τα ευρήματα της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση “Science Translational Medicine”, ανακοινώθηκαν λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της ανακάλυψης του δεύτερου γονιδίου του “σύντομου ύπνου”.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
