Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι η ενεργή και συνεπής θετική παρουσία του πατέρα κάνει μεγάλη, θετική διαφορά στην ανάπτυξη και την κοινωνικοποίηση των παιδιών.
Η περίοδος της βρεφικής ηλικίας, (χονδρικά μεταξύ 0-3χρ.) και η πρώτη παιδική ηλικία (3-6χρ.), θεωρούνται θεμελιακά σημαντικές, διότι συντελούνται βασικές οργανικές, σωματικές και ψυχολογικές εξελίξεις στο παιδί.
Πόσο γρήγορα φτάνει για εσάς η μέρα για τα εβδομαδιαία ψώνια στο σούπερ-μάρκετ; Και είναι πράγματι, τα ψώνια αυτά μια καθαρά διαδικαστική δραστηριότητα;
Οι γονείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ολόπλευρη ανάπτυξη και εξέλιξη του παιδιού. Οι τρόποι ανατροφής και διαπαιδαγώγησης που επιλέγουν να εφαρμόσουν, επηρεάζουν την ανάπτυξη του σε σωματικό, γνωστικό, κοινωνικό, συναισθηματικό, ηθικό, και ψυχολογικό επίπεδο.
Ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει φιλοσόφους, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς, με τις γνώμες πολλές φορές να συγκρούονται. Τελικά είμαστε αποτέλεσμα της φύσης (το γενετικό υπόβαθρό μας) ή ανατροφής (το περιβάλλον μας);
Μη ξεχνάς, πως δε θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση αγάπη, τρυφερότητα, αλλά και όρια στη συμπεριφορά μου. Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πω…..έτσι δεν είναι;
Για να βγουν από το επικίνδυνο φάσμα του θυμού οι άνθρωποι χρειάζεται να τολμήσουν την προσωπική διαφοροποίηση, να τα βάλουν με τις ενοχές τους, να ανταλλάξουν την ενοχή με την ευθύνη και να βάλουν την ενέργεια του πάθους τους στις σωστές της διαστάσεις.
Η συγνώμη σε ένα παιδί, είναι μια υπεύθυνη κίνηση. Ως πατέρας, μητέρα ή δάσκαλος, αν πάει κάτι στραβά με ένα παιδί, πρέπει να είστε σε θέση να του ζητήσετε συγνώμη. Γίνετε εσείς το παράδειγμα και διδάξτε στα παιδιά πώς όλοι κάνουν λάθη.