Οι κρίσεις πανικού είναι αιφνίδια επεισόδια έντονου άγχους ή φόβου, τα οποία κορυφώνονται μέσα σε λίγα λεπτά και συνοδεύονται από σωματικά και γνωσιακά συμπτώματα.
Οι άνθρωποι έχουμε τρομακτική δύναμη μέσα μας, που τις περισσότερες φορές δεν τη συνειδητοποιούμε. Μάλιστα ορισμένες φορές, τη δύναμη αυτή τη χρησιμοποιούμε με αρνητικό πρόσημο: όπως για παράδειγμα με την ενοχή.
Ενώ οι προηγούμενες γενιές μπορεί να θεωρούσαν δεδομένη την ασφάλεια, η σημερινή νεολαία μεγαλώνει σε μια εποχή σύνθετων κρίσεων που δημιουργεί αστάθεια στην ψυχολογία και τους κάνει ευάλωτους.
Είναι άραγε οι άλλοι τόσο δυνατοί ώστε μέσω μιας ζηλόφθονης ματιάς ή σκέψης να επιδράσουν σε αυτό που έχουμε, να το κλέψουν ή να το χαλάσουν; Ή μήπως πρόκειται για ένα παιχνίδι της φαντασίας μας που αναμοχλεύει δικές μας αγωνίες και αρνητικά συναισθήματα;
Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπο να σταθούμε απέναντι στο πλήγμα που έχει υποστεί ο άνθρωπός μας; Πώς μπορούμε να του προσφέρουμε υποστήριξη και παρηγοριά;
Οι ενέσεις αντιψυχωτικών κατά την έξοδο από το νοσοκομείο σχετίζονται με 75% μείωση των επανανοσηλειών μέσα σε διάστημα 30 ημερών σε σύγκριση με τη λήψη αντιψυχωτικών φαρμάκων από το στόμα, σύμφωνα με μελέτη του Rutgers Health.