Οι άνθρωποι έχουμε τρομακτική δύναμη μέσα μας, που τις περισσότερες φορές δεν τη συνειδητοποιούμε. Μάλιστα ορισμένες φορές, τη δύναμη αυτή τη χρησιμοποιούμε με αρνητικό πρόσημο: όπως για παράδειγμα με την ενοχή.
Ενώ οι προηγούμενες γενιές μπορεί να θεωρούσαν δεδομένη την ασφάλεια, η σημερινή νεολαία μεγαλώνει σε μια εποχή σύνθετων κρίσεων που δημιουργεί αστάθεια στην ψυχολογία και τους κάνει ευάλωτους.
Είναι άραγε οι άλλοι τόσο δυνατοί ώστε μέσω μιας ζηλόφθονης ματιάς ή σκέψης να επιδράσουν σε αυτό που έχουμε, να το κλέψουν ή να το χαλάσουν; Ή μήπως πρόκειται για ένα παιχνίδι της φαντασίας μας που αναμοχλεύει δικές μας αγωνίες και αρνητικά συναισθήματα;
Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπο να σταθούμε απέναντι στο πλήγμα που έχει υποστεί ο άνθρωπός μας; Πώς μπορούμε να του προσφέρουμε υποστήριξη και παρηγοριά;
Οι ενέσεις αντιψυχωτικών κατά την έξοδο από το νοσοκομείο σχετίζονται με 75% μείωση των επανανοσηλειών μέσα σε διάστημα 30 ημερών σε σύγκριση με τη λήψη αντιψυχωτικών φαρμάκων από το στόμα, σύμφωνα με μελέτη του Rutgers Health.
Η ζωή δεν είναι αυτή που από παιδιά σχηματίσαμε την εντύπωση πως είναι. Οπότε τι κάνουμε; Κλαίμε ασταμάτητα για αυτό που «χάθηκε» έστω κι αν ποτέ δεν υπήρξε; Για τη ζωή που μας γέλασε;
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
