Την τελευταία δεκαπενταετία η κοινωνική πραγματικότητα είναι πηγή τραυμάτων. Φοβόμαστε και τρέφουμε τα τραύματα μας με τον ίδιο τον φόβο και το άγχος μας. Γίναμε τραυματοφιλικοί. Όταν αγχωνόμαστε χάνεται κάθε προοπτική. Με τον φόβο καθηλωνόμαστε και με το άγχος χάνεται ο χωρόχρονος.
Ο άνθρωπος, που δέχεται τις αλλαγές και προσαρμόζεται σ’ αυτές, δεν σημαίνει ότι συμβιβάζεται ή θυσιάζει ή κάνει έκπτωση στις αξίες του, τα όνειρα του και τις επιδιώξεις του.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
