Το ελλιπές ψυχιατρικό ιστορικό και η διαγνωστική επικάλυψη μπορεί να οδηγήσουν σε μία τάση υποδιάγνωσης της διαταραχής.
Τα έντονα συναισθήματα και η σύγχυση που ακολουθούν ένα τραυματικό γεγονός ή μια φυσική καταστροφή μπορεί να είναι ακόμη πιο έντονα στα παιδιά – είτε έζησαν άμεσα το τραυματικό συμβάν, είτε επανειλημμένα είχαν εκτεθεί σε τρομακτικές εικόνες μέσω των ΜΜΕ.
Ενώ οι άνθρωποι γνώριζαν από πάντα για τις επιπτώσεις του τραύματος στην ψυχική υγεία, μόλις το 1980 αναγνωρίστηκε επισήμως από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση, ο όρος “Διαταραχή Μετατραυματικού στρες”, ή “Post Traumatic Stress Disorder – PTSD”.
Μπορεί να έχουμε κάνει σημαντικά βήματα για να ξεπεράσουμε τη συνεξάρτηση μέσω της ανάπτυξης νέων στάσεων, δεξιοτήτων και συμπεριφορών, αλλά ίσως χρειάζεται να συμπεριλάβουμε και τη θεραπεία τραύματος, το οποίο συνήθως έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία.