Υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ και κατά της γνωστοποίησης της διάγνωσης στην ψυχική υγεία. Ίσως όμως, είναι πιο σημαντικός ο τρόπος με τον οποίο η διάγνωση εξηγείται στον θεραπευόμενο.
Μια μελέτη από τη Δανία ρίχνει φως σε γενετικούς παράγοντες επικινδυνότητας για την εκδήλωση της διπολικής διαταραχής και ψύχωσης σε άτομα με κατάθλιψη.
Η είδηση προκάλεσε σοκ. Το 2% παιδιών σχολικής ηλικίας πάσχει από κατάθλιψη στη Γερμανία. Γερμανός ειδικός υποστηρίζει ότι πρόκειται για πρόβλημα γενετικής προδιάθεσης με πολύ δύσκολη διάγνωση στα μικρά παιδιά.
Ο ρόλος της νευροψυχολογικής εκτίμησης είναι πολυσύνθετος. Συνθέτει πληροφορίες από πολλές πηγές, οι οποίες είναι είτε ποιοτικές είτε ποσοτικές, για να υπάρχει μια ολοκληρωμένη εικόνα του ατόμου που εξετάζεται.
Όταν γίνεται μια διάγνωση σε κάποιον, αισθάνεται ότι μέσα σε μια στιγμή όλα έχουν αλλάξει, ότι το χθες του δεν είναι το ίδιο με σήμερα. Μέσω της δύναμη αυτής της λέξης κάποιος άλλος έχει δημιουργήσει ένα σημείο καμπής στη ζωή του.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι με διαγνωσμένες ψυχικές διαταραχές, οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, έχουν προσκληθεί να συνεισφέρουν σε οποιεσδήποτε δημοσιευμένες διαγνωστικές οδηγίες για την ψυχική υγεία.
Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις λέει ο λαός όμως οι φωτογραφίες μας στο Instagram θα μπορούσαν να λένε πολλά περισσότερα για την ψυχική μας υγεία από ό, τι συνειδητοποιούμε.
Η Ψυχολογία είναι ο Κόσμος μας 
