Η καρδιά αυτής της ταινίας δεν έγκειται στην απλή πλοκή, αλλά στην απεικόνιση μιας γυναίκας και της οικογένειάς της, που παλεύουν με την κατάθλιψη και την προοπτική να χάσουν τα πάντα.
Αφού έχει δώσει μία σκληρή μάχη με την κατάθλιψη και έχει επιστρέψει στην καθημερινή της ζωή, η Σάντρα (Cotillard) αντιμετωπίζει την προοπτική να χάσει τη δουλειά της, αν δεν μπορεί να πείσει την πλειοψηφία των συναδέλφων της να υποστηρίξουν την παραμονή της στην εταιρεία και να παραιτηθούν ουσιαστικά από ένα bonus 1.000 ευρώ ο καθένας. Προσεγγίζει έναν ένα τους συναδέλφους της, με την ελπίδα ότι μπορεί να τους πείσει να ψηφίσουν για να μείνει.
Σε γενικές γραμμές, δεν είναι αυτές οι αλληλεπιδράσεις που κλέβουν την παράσταση, αλλά οι προσωπικοί αγώνες της Σάντρας στην προσπάθειά της να τους ζητήσει κάτι που έχει άμεση σχέση με τη ζωή της. Η ενοχή που νιώθει, λέγοντας στους ανθρώπους να αφήσουν τα χρήματα που οι περισσότεροι από αυτούς χρειάζονται απεγνωσμένα, προκειμένου η ίδια να κρατήσει μια δουλειά που είναι μόνο λίγους μήνες, συνδυάζεται με τους διαρκείς αγώνες της με την κατάθλιψη και τους δαίμονές της.
Η απόδοση της Cotillard είναι εξαιρετική σε όλο το έργο, η απογοήτευσή της και η αναστάτωσή της τόσο πιστευτή που είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι πρόκειται για μια ηθοποιό που παίζει ένα ρόλο. Όποιος έχει επηρεαστεί από κατάθλιψη, είτε προσωπικά είτε έμμεσα, θα βρεί μεγάλα τμήματα της ταινίας οδυνηρά αλλά και απελευθερωτικά.
Δείτε το τρέιλερ:
