Ποιος μπορεί να μας πάρει σοβαρά όταν απέχουμε τόσο από αυτό που ήμασταν κάποτε; Η περίεργη συμπεριφορά μας αλλάζει την αντίληψη των άλλων για εμάς αλλά και για τον εαυτό μας. Νιώθουμε γελοίοι, ανίκανοι, κωμικοί... αλλά δεν είμαστε αυτό στην πραγματικότητα. Αυτή είναι η νόσος μας και όπως κάθε ασθένεια, έχει μία αιτία, μία εξέλιξη και θα μπορούσε να έχει και μία θεραπεία.
Η ταινία απεικονίζει με ευαισθησία τα προβλήματα ψυχικής υγείας που συνοδεύουν την εμφάνιση της νόσου του Αλτσχάιμερ. Η ζωή και οι σχέσεις μίας καθηγήτριας γλωσσολογίας και μητέρας τριών παιδιών δοκιμάζονται όταν διαγιγνώσκεται με τη νόσο.
Η Δρ. Άλις Χόουλαντ, πρωταγωνίστρια της ταινίας, αντιλαμβάνεται πως αρχίζει να χάνει σιγά σιγά τη μνήμη της, ξεχνά ακόμη και μικροπράγματα, ανάμεσά τους και λέξεις. Μια καινούργια, μη αναστρέψιμη πραγματικότητα αναδύεται, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει.
Η ασθένεια καταβάλλει την πρωταγωνίστρια και νιώθει σταδιακά να χάνει τον εαυτό της. Μέσα σε όλα αυτά υπογραμμίζεται η αντιπαράθεσή της με την κόρη της η οποία αναζητά τις δικές της, αντισυμβατικές διεξόδους.
Στο άλλο άκρο της ζωής μας, η άνοια μας κάνει να μοιάζουμε με βρέφη έχοντας μόνο το θάνατο να μας περιμένει, αλλά αν κοιτάξουμε πίσω μας θα δούμε ότι έχουμε ζήσει μία πλήρη ζωή, με όμορφες εμπειρίες και επιτεύγματα.
Αυτή την αντίληψη εμείς ως φροντιστές, θεραπευτές, νοσηλευτές, γιατροί, μέλη της οικογένειας και παιδιά χρειάζεται να ενστερνιστούμε. Αυτή η ομορφιά που εκφράζεται με θυσίες και παρηγορητική φροντίδα, αιχμαλωτίζεται στην ταινία Still Alice και προς το παρόν είναι το καλύτερο που έχουμε να προσφέρουμε στους ανθρώπους με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Δείτε το trailer
