Κόψε τον ομφάλιο λώρο [video]

Στην Ελλάδα εν έτη 2020 και για τα τουλάχιστον 15 τελευταία χρόνια δεν είναι η υπερβολική μητρική αγάπη που κρατάει τα παιδιά στο σπίτι αλλά οι μισθοί πείνας των 300 και 400 ευρώ το μήνα σε συνδυασμό με την εργασιακή αβεβαιότητα που όχι μόνο δεν τους επιτρέπουν να αυτονομηθούν και να ζήσουν ανάλογα με την ηλικία τους αλλά ούτε καν να προχωρήσουν σε σχέσεις στη προσωπική τους ζωή. Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι ας σταματήσουν επιτέλους να παίζουν το παιχνίδι του κεφαλαίου και ουσιαστικά να το υποστηρίζουν με το να βγάζουν και καλά “επιστημονικά” πορίσματα του τύπου “κόψε τον ομφάλιο λώρο” όταν είναι σε όλους γνωστή η κατάσταση στα εργασιακά. Δηλαδή πώς να κόψει κάποιος τον ομφάλιο λώρο όταν βγάζει 300 με 400 ευρώ το μήνα και δεν μπορεί ούτε να επιβιώσει. Αυτό είναι μητρική αγάπη ή υπερεκμετάλλευση του κεφαλαίου; Αλλά βέβαια όταν κάποιος χρεώνει 80 ευρώ κατά μέσο όρο για μια συνεδρία που κρατάει λιγότερο από μια ώρα πώς να καταλάβει κάποιον που βγάζει 300 με 400 ευρώ το μήνα όταν αυτός τα χρήματα αυτά τα βγάζει ξεκούραστα μέσα σε ένα απόγευμα απλά ακούγοντας τις παρλαπίπες από τους “ασθενείς”. Οι οποίοι βεβαίως βεβαίως όλο και αυξάνονται και όλως τυχαίως όλο και περισσότεροι διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη. Δηλαδή κάποιος που φυτοζωεί με 300 ή 400 ευρώ το μήνα πρέπει να πετάει από τη χαρά του; Και σαν να μην έφθανε αυτό έχει και τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους, το απόλυτο δίδυμο της συμφοράς, να τον χαπακώνουν κάνοντας τον φυτό για να αντέχει την απάνθρωπη καθημερινότητα του την οποία έχει δημιουργήσει το μεγάλο κεφάλαιο ώστε το ίδιο να συνεχίσει ακάθεκτο να καρπώνεται την υπερεργασία του με μοναδικό γνώμονα την μεγιστοποίηση των κερδών του πετάγοντας του ψίχουλα για να επιζήσει. Κατά τα άλλα οι παπάρες οι ψυχίατροι έχουν δώσει και τον όρκο του Ιπποκράτη τρομάρα τους ενώ έχουν ξεπουληθεί επιστημονικά στο μεγάλο κεφάλαιο. Εάν θέλουν να συνεχίσει η κοινωνία να τους παίρνει στα σοβαρά και να διατηρήσουν τα όποια ψήγματα αξιοπιστίας τους έχουν απομείνει ακόμα, ας σταματήσουν να εκπορνεύονται στο κεφάλαιο με το οποίο τα έχουν κάνει πλακάκια αποπροσανατολίζοντας τους “ασθενείς” τους σχετικά με το ποιος ευθύνεται για την κατάντια τους (οικονομική και κοινωνική), σίγουρα πάντως όχι η μητρική αγάπη ή οι ίδιοι, ας αρχίσουν να χρεώνουν φυσιολογικές τιμές για τις όποιες “υπηρεσίες¨ παρέχουν ώστε περισσότεροι συνάνθρωποι μας που τους έχουν ανάγκη να έχουν πρόσβαση και τέλος ας σταματήσουν να χαπακώνουν τους πάντες με το πρόσχημα ότι το κάνουν για το καλό τους έχοντας δημιουργήσει μια κοινωνία που αποτελείται από ζόμπι τα οποία πλέον ούτε νιώθουν ούτε αντιδρούν σε τίποτα.