«Το μόνο που ξέρω για τη Λέρο βρίσκεται σε αυτό το άλμπουμ. Ξέρω ότι πρόκειται για μια ιστορία ‘τρελών’, πολλών ‘τρελών’ ανθρώπων, αρχικά πάνω από 4.000 άνθρωποι.
Γνωρίζω ότι ‘Λέρος’ σημαίνει κάτι βρώμικο και ότι ήρθαν σε αυτό το νησί από όλη την Ελλάδα, επιλέγμένοι μεταξύ των χειρότερων περιπτώσεων από αυτές που είχαν παρατηθεί από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία. Ξέρω ότι ήταν στεγασμένοι σε μία πρώην στρατιωτική βάση στο νησί, η οποία στο παρελθόν είχε χρησιμοποιηθεί ως φυλακή για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους. Ξέρω ότι οι νησιώτες άρχισαν να εργάζονται στο νέο ψυχιατρικό νοσοκομείο. Ξέρω ότι σύντομα η ιστορία της Λέρου άρχισε να συνδέεται με το ψυχιατρικό νοσοκομείο της και ότι ο κόσμος δεν ήξερε τίποτα γι’ αυτό. Ξέρω ότι στο εσωτερικό του ασύλου δε ζούσες αλλά επιβίωνες».
Το πρώτο φωτογραφικό άλμπουμ του Alex Majoli είναι ένα εκπληκτικά ώριμο ρεπορτάζ σχετικά με τις ζωές των κρατουμένων του ψυχιατρικού νοσοκομείου στο νησί της Λέρου. Για σχεδόν 20 χρόνια, η Λέρος χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση των ψυχικά ασθενών και στιγματίσθηκε για αυτό.
Το φωτογραφικό αυτό αφιέρωμα καταγράφει τη βαρύτητα των συνθηκών και της θεραπείας των κρατουμένων αλλά και την καθημερινότητά τους τόσο μέσα στο νοσοκομείο όσο και έξω από αυτό, όταν αφέθηκαν ελεύθεροι στη δεκαετία του 1990 μετά το κλείσιμο του νοσοκομείου.
Πηγή: magnumphotos.com
