Κοινωνική Ψυχολογία

Όλοι θέλουμε να νιώθουμε ότι είμαστε άτομα με ελεύθερη σκέψη, αλλά χρειάζεται να γνωρίζουμε τη δύναμη της κοινωνικής πίεσης και πόσο επηρεάζει τη γνώμη μας. Νέα έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι αλλάζουν τις προσωπικές τους αποφάσεις, έτσι ώστε να συμβαδίζουν με το πρότυπο της ομάδας, μία αλλαγή που φαίνεται όμως να διαρκεί μόνο 3 ημέρες περίπου.

Ξέρετε τι πρόκειται να πείτε, προτού ακόμα το πείτε, σωστά;

Από τους καλλιτέχνες μέχρι και τους εργαζομένους στα γραφεία, οι άνθρωποι σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και σε όλες τις φάσεις της ζωής, ισχυρίζονται ότι το περπάτημα τους βοηθά να επεξεργάζονται τις ιδέες τους ή να ξεπεράσουν δημιουργικά και προσωπικά μπλοκαρίσματα. Μία νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο “Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory and Cognition”, διαπιστώνει ότι το περπάτημα μπορεί πραγματικά να μας δώσει μια ψυχική ώθηση.

Σίγουρα δεν είναι από ζάχαρη και άλλα τέτοια ωραία και ευγενή συστατικά. Είναι μήπως “φτιαγμένοι” από βία, επιθετικότητα και περιφρόνηση; Περίπου ναι… Τουλάχιστον, αυτό δηλώνει η συμπεριφορά τους. Και μία έρευνα έρχεται να ρίξει φως στη δομή του εγκεφάλου που θα μπορούσε να εξηγήσει τη βίαιη συμπεριφορά και τη φαινομενική έλλειψη συνείδησης των ψυχοπαθών.

Όταν σκέφτεστε μια φεμινίστρια ή έναν ακτιβιστή οικολόγο, ποια εικόνα σχηματίζεται στο μυαλό σας; Εάν σκέφτεστε όπως οι συμμετέχοντες αυτής της έρευνας, τότε αυτό που έρχεται στο μυαλό σας είναι ένα εκκεντρικό, μαχητικό, ανθυγιεινές πρόσωπο.

Zούμε σε έναν κόσμο γεμάτο ψέματα. Όλοι λέμε ψέματα και μάλιστα συνέχεια. Γιατί το κάνουμε άραγε αυτό; Διότι θέλουμε να δείχνουμε στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας ότι είμαστε καλύτεροι από αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα. “Το ψέμα είναι στενά συνδεδεμένο με την αυτοεκτίμηση”, αναφέρει ο Robert Feldman, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μασσαχουσέτης. “Μόλις νιώσουμε ότι η αυτοεκτίμησή μας απειλείται, αυτομάτως ξεκινάμε να λέμε ψέματα, ακόμα και τα πιο απίστευτα”.

Έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε τους συνωμοσιολόγους ως εμμονικούς με τραβηγμένες ερμηνείες. Στην πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει τόσο πολύ να προτείνουν εναλλακτικές οπτικές των ιστορικών γεγονότων, αλλά οδηγούνται από μια καθεστωτική δυσπιστία για να δυσφημίσουν τις επίσημες τοποθετήσεις.

Ο Van Gogh έκοψε το αυτί του. Ο Truman Capote επέμενε ότι μπορούσε να σκέφτεται μόνο ξαπλωμένος, ενώ πίνει τον καφέ του βγάζοντας κύκλους καπνού από το στόμα του, απολαμβάνοντας ένα τσιγάρο. Ο Michael Jackson έκανε παρέα με ένα χιμπατζή και πόζαρε για τους φωτογράφους ενώ κοιμόταν σε ένα υπερβαρικό θάλαμο. Η Lady Gaga παρευρέθηκε σε τελετή φορώντας ένα φόρεμα από κρέας. Και πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς παραδείγματα σαν αυτά να υποστηρίξουν αυτή την άποψη: ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι εκκεντρικοί.