Κατάθλιψη

Ερευνητές στις ΗΠΑ ανέθρεψαν ποντίκια που δεν μπορούν να παράγουν σεροτονίνη στον εγκέφαλο, γεγονός το οποίο θα έπρεπε, θεωρητικά, να τους κάνει να έχουν χρόνια κατάθλιψη. Αλλά αντιθέτως, οι ερευνητές βρήκαν ότι τα ποντίκια δεν έδειξαν σημάδια κατάθλιψης, αλλά ενήργησαν επιθετικά και εξέθεσαν ψυχαναγκαστικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.

Για τις περισσότερες γυναίκες η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση ενός παιδιού αποτελεί βασικό στόχο ζωής. Ο ερχομός του παιδιού συνδέεται με την απόλυτη ευτυχία και πληρότητα.

Η αντίληψή μας για το χρόνο είναι ιδιαιτέρως υποκειμενική και συνήθως εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Για παράδειγμα, η αίσθησή μας για το εάν ο χρόνος περνάει αργά ή γρήγορα διαφοροποιείται εάν αναμένουμε κάτι ή αν μας πιέζει ο χρόνος για κάτι.

Λέγοντας σε έναν άνθρωπο με καταθλιπτική συμπεριφορά να κινητοποιηθεί είναι σαν να λέτε σε ένα βράχο να κουνηθεί. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Οι ψυχικά υγιείς ενήλικες έχουν την τάση να πιστεύουν ότι η ζωή γίνεται καλύτερη από μέρα σε μέρα. Για παράδειγμα, ότι σήμερα είναι μία ημέρα καλύτερη από ό,τι ήταν χθες και το αύριο θα είναι ακόμα καλύτερο. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι, ακόμη και τα άτομα σε κατάθλιψη πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον, αλλά αυτή η αισιόδοξη πεποίθηση ενδεχομένως να μην τους οδηγεί στα επιθυμητά αποτελέσματα.

Η κατάθλιψη μερικές φορές αναφέρεται ως “Ο μαύρος σκύλος”. Όπως και με τον αληθινό σκύλο, έτσι και η κατάθλιψη χρειάζεται να κατανοηθεί και να αντιμετωπιστεί, μέχρι να θεραπευτεί. Διότι, η κατάθλιψη είναι θεραπεύσιμη ασθένεια.

Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με συμπτώματα κατάθλιψης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άνοια, η σχέση έχει παραμείνει ασαφής. Μια νέα μελέτη διορθώνει αυτό το κενό γνώσης και προσφέρει μια εικόνα για το πώς οι δύο ασθένειες σχετίζονται και ως ποιο βαθμό είναι ανεξάρτητες.

Για όσους έχουν διαγνωσθεί με κατάθλιψη, είναι πραγματικά δύσκολο να εξηγήσουν στους συγγενείς και φίλους τους, πώς νιώθουν και στους τελευταίους είναι ακόμα δυσκολότερο να καταλάβουν τι συμβαίνει στους πρώτους.

Με μεγάλη λύπη ενημερώθηκα πριν λίγο ότι ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του πλανήτη, αυτοκτόνησε χθες. Όλες οι πληροφορίες που έρχονται να εξηγήσουν αυτό το δυστυχές γεγονός, όσο φυσικά μπορεί να εξηγηθεί ένα τέτοιο συμβάν, μιλούν για τον αγώνα του ηθοποιού με την κατάθλιψη και κατ’ επέκταση με τις εξαρτήσεις.

Έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε για την κατάθλιψη μέσα από έναν κατάλογο ελέγχου των συμπτωμάτων. Οι κατάλογοι αυτοί έχουν τις διαγνωστικές χρήσεις τους, αλλά αναμφισβήτητα δεν αποτυπώνουν την ανθρώπινη ιστορία του πώς πραγματικά βιώνεται η κατάθλιψη.