Πολλοί είναι οι γονείς που αγωνιούν για το πώς θα περιορίσουν την υπερβολική χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών από τα παιδιά τους. Ανησυχούν ότι αυτά, που είναι ως γνωστόν η πιο ψηφιακά συνδεδεμένη γενιά, έχουν εμμονή με τις οθόνες και αλληλεπιδρούν συνέχεια με εφαρμογές, παραλείποντας την ουσιαστική αλληλεπίδραση με τους συνανθρώπους τους, επειδή δεν επικοινωνούν μαζί τους πρόσωπο με πρόσωπο.
Τώρα, υπάρχουν και επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν ότι οι ανήσυχοι γονείς, έχουν δίκιο να αγωνιούν.
Μια μελέτη που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες από επιστήμονες του Πανεπιστημίου UCLA, φανερώνει ότι τα παιδιά που δεν αφιερώνουν πολύ χρόνο στις ψηφιακές συσκευές, μπορεί να έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες από ό, τι τα παιδιά που στέλνουν μηνύματα από αυτές, παρακολουθούν τηλεόραση και παίζουν βίντεοπαιχνίδια για αρκετές ώρες την ημέρα.
Οι ψυχολόγοι εξέτασαν δύο ομάδες της έκτης δημοτικού από το δημόσιο σχολείο της Νότιας Καλιφόρνια: η μία ομάδα αποτελείτο από 51 μαθητές, οι οποίοι πέρασαν μαζί πέντε ημέρες στο "Pali Institute", μία επιστημονική κατασκήνωση κοντά στο Λος Άντζελες, που δεν επιτρέπει τη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών κάθε είδους και η άλλη ομάδα αποτελείτο από 54 μαθητές από το ίδιο σχολείο, οι οποίοι δεν άλλαξαν τίποτα στις καθημερινές τους συνήθειες αναφορικά στη χρήση ψηφιακών συσκευών. Στην αρχή και στο τέλος της μελέτης, οι ερευνητές αξιολόγησαν την ικανότητα και των δύο ομάδων να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων που εμφανίζονταν σε φωτογραφίες και βίντεο. Για τη μέτρηση αυτή, έδειξαν 48 φωτογραφίες από πρόσωπα χαρούμενα, λυπημένα, θυμωμένα ή φοβισμένα και ζήτησαν από το κάθε παιδί να προσδιορίσει τα συναισθήματα των προσώπων στις φωτογραφίες. Επίσης, τα παιδιά παρακολούθησαν βίντεο ηθοποιών και τους δόθηκαν οδηγίες να περιγράψουν τα συναισθήματα των χαρακτήρων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μαθητές που συμμετείχαν στην κατασκήνωση, στην οποία δεν επιτρεπόταν η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, παρουσίασαν καλύτερα αποτελέσματα στην αναγνώριση των ανθρώπινων συναισθημάτων από τους συμμαθητές τους από το ίδιο σχολείο, που συνέχιζαν να συμπεριφέρονται όπως έκαναν συνήθως. Η ομάδα ελέγχου δαπάνησε κατά μέσο όρο 4,5 ώρες την ημέρα γραπτών μηνυμάτων, βλέποντας τηλεόραση και παίζοντας βιντεοπαιχνίδια.
"Η μεγαλύτερη αλλαγή μεταξύ των δύο ομάδων ήταν στην ερμηνεία των συναισθημάτων των φωτογραφιών", είπαν οι ερευνητές. Οι μαθητές που βρίσκονταν στην κατασκήνωση έκαναν κατά μέσο όρο 9,41 σφάλματα στο τέλος της μελέτης, ενώ στην αρχή είχαν κάνει 14,2. Οι φοιτητές που δεν συμμετείχαν στην κατασκήνωση, κατέγραψαν πολύ μικρότερη αλλαγή. Τα αποτελέσματα δείχνουν μία αντίθετη κατεύθυνση απέναντι στην λαϊκή αντίληψη, που αναφέρει ότι η αυξημένη επαφή των παιδιών με τις ψηφιακές συσκευές, έχει ευεργετικές επιδόσεις στην μάθησή τους.
"Πολλοί άνθρωποι ψάχνουν τα οφέλη των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση, λίγοι όμως αναζητούν ή γνωρίζουν τις συνέπειες", δήλωσε η Πατρίσια Γκρίνφιλντ, καθηγήτρια ψυχολογίας στο UCLA. "Η μειωμένη ευαισθησία στις συναισθηματικές νύξεις - η αίσθηση ότι χάνουν την ικανότητα τους να κατανοούν τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων - είναι μία από τις συνέπειες. Η μετατόπιση από τη διαπροσωπική κοινωνική αλληλεπίδραση, στην αλληλεπίδραση με την οθόνη, φαίνεται να μειώνει τις κοινωνικές δεξιότητες".
Η έρευνα θα δημοσιευθεί τον Οκτώβριο στο περιοδικό Computers in Human Behavior.
Πηγή: qz.com
