Στον κύκλο ζωής μιας σχέσης θα υπάρξουν δυσκολίες και αποστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε συγκρούσεις. Αναμφίβολα, οι συγκρούσεις αποτελούν μέρος της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης, είναι ένας τρόπος να ειπωθούν πράγματα και είναι ένα πεδίο που απασχολεί σχεδόν όλα τα ζευγάρια μέσα σε μια σχέση.
Έχει μία δική της χρησιμότητα καθώς αρνητικά συναισθήματα που βιώνονται μέσα στη σχέση μπορούν να έρθουν στην επιφάνεια και να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας αντί να αποκρύπτονται ή να μένουν ανέκφραστα. Η σύγκρουση είναι σε επίπεδο περιεχομένου τι λέω, σε επίπεδο συναισθήματος πώς αυτό με κάνει και νιώθω και τι επίδραση έχουν τα παραπάνω στη σχέση.
Αν και πολλές φορές το περιεχόμενο αφορά σε θέματα οικονομικά, ζητήματα καθημερινότητας, ανταγωνισμό, ανασφάλεια, διαπαιδαγώγηση τέκνων, ή άλλα πεδία γνωρίζουμε ότι η σύγκρουση πολλές φορές έχει βαθύτερους λόγους. Συνεπώς, η αποκωδικοποίηση της σύγκρουσης μέσα από μία εσωτερική και προσωπική διεργασία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη καθώς είναι ικανή να αναδείξει τους πραγματικούς λόγους, τα συναισθήματα και τους συμβολισμούς που μπορεί να υπάρχουν.
Eρωτήσεις οι οποίες βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να είναι: Τι προσπαθώ να επικοινωνήσω μέσα από την σύγκρουση; Ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημά μου κάτω από το θυμό που νιώθω; Ποια είναι η δική μου ευθύνη στην εξέλιξη του προβλήματος; Μήπως υπάρχει από κάτω κάποια ακάλυπτη ανάγκη ή μία επιθυμία; Αντιστοιχεί αυτό που νιώθω σε αυτό που συμβαίνει ή το συναίσθημα μου το φέρνω από άλλη ιστορία;
Διαβάστε σχετικά: Πέντε βήματα για την «επιδιόρθωση» μίας σχέσης
Αυτή η εσωτερική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει τον κάθε σύντροφο μέσα στη σχέση να κατανοήσει την στάση του, να μην εγκλωβιστεί στο θυμό, να διεκδικήσει αυτό που έχει ανάγκη και να μείνει η ένταση και η πίεση σε αυτό που συμβαίνει χωρίς να πηγαίνει σε άλλα πεδία της σχέσης τους.
Η συγκεκριμενοποίηση είναι ιδιαίτερα βοηθητική καθώς κάνει σαφές το μήνυμα που θέλει να περάσει ο άλλος και γίνεται ξεκάθαρο ότι αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο θέμα και όχι σε ολόκληρη την προσωπικότητα του συντρόφου του.
Αναστοχαστικά ερωτήματα που πολλές φορές προκύπτουν, αφορούν α) στην ίδια την σύγκρουση γιατί τσακωνόμαστε;, β) στους τρόπους επίλυσης τι θα μπορούσε να γίνει για να βρεθεί λύση; και γ) στο τι γίνεται αν η σύγκρουση βιώνεται ως αδιέξοδη γιατί δεν λύθηκε;.
Η λειτουργικότητα μιας σχέσης ορίζεται από τον τρόπο που το ζευγάρι μετά την σύγκρουση μεταβολίζει τα αρνητικά συναισθήματα αλλά και από την ικανότητα για συναισθηματική επανασύνδεση που συμβάλει στη διόρθωση της σχέσης. Παρατεταμένα αρνητικά συναισθήματα δεν είναι βοηθητικά καθώς κλείνουν το δρόμο σε νέες δυνατότητες από αυτές που επέβαλαν το πρόβλημα.
Μία μελλοντική δέσμευση καλύτερης διαχείρισης των έντονων συναισθημάτων βοηθάει να επαναδιατυπωθούν τα θέματα με ένα πιο δημιουργικό τρόπο προκειμένου η σχέση να αποτελεί πηγή ασφάλειας και ικανοποίησης ως βάση με στόχο την επικοινωνία της ίδιας της διαφωνίας.
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
