Μερικές πτυχές των προτιμήσεων των γυναικών είναι καθολικές ενώ άλλες ποικίλουν ανάλογα με την κουλτούρα.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί άντρες ανά τους αιώνες έχουν μπερδευτεί και θα συνεχίσουν να μπερδεύονται σε σχέση με τις προτιμήσεις των γυναικών για έναν άνδρα έναντι ενός άλλου, ειδικά αν αυτοί είναι αυτός ο άλλος άνδρας. Βιολόγοι έχουν μελετήσει τις επιλογές των συντρόφων των γυναικών, στο βιβλίο του Δαρβίνου Η καταγωγή του ανθρώπου και συνεχίζουν να εξετάζουν γιατί τα θηλυκά προτιμούν το ένα αρσενικό έναντι του άλλου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα χαρακτηριστικά των αρσενικών που καθοδηγούν τις επιλογές των θηλυκών φαίνεται να είναι σχετικά τυχαία, αλλά γενικά, τα θηλυκά επιλέγουν αρσενικά που θα ωφελήσουν αυτά τα ίδια και τους απογόνους τους με κάποιο τρόπο. Τα οφέλη είναι κυρίως γενετικά, συμπεριλαμβανομένης της κληροδότησης «πλεονεκτικών» γονιδίων του ανοσοποιητικού συστήματος στους απογόνους τους, ή χαρακτηριστικά καλής συμπεριφοράς.
Το τελευταίο περιλαμβάνει την προστασία από τα αρπακτικά ζώα ή την παρενόχληση από μέλη του ίδιου είδους, καθώς και την παροχή φαγητού ή άλλων υλικών πόρων (π.χ. φωλιές) σε απογόνους και μερικές φορές και στα ίδια τα θηλυκά. Μεταξύ των πρωτευόντων θηλαστικών, τα θηλυκά προτιμούν τα αρσενικά που θα προστατεύσουν και τα ίδια και τους απογόνους τους από παρενόχληση από άλλα αρσενικά και μερικές φορές και από θηλυκά.
Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος πρωτεύοντος θηλαστικού, στο οποίο οι άνδρες παρέχουν σταθερά κάποιο είδος υλικών πόρων στις συζύγους και τα παιδιά τους, γεγονός που καθιστά αυτούς τους άνδρες, οι οποίοι μπορούν και που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν αυτούς τους πόρους, ιδιαίτερα πολύτιμους από την οπτική της επιλογής τους από τα θηλυκά.
Πριν προχωρήσουμε σε κάποιες λεπτομέρειες των εν λόγω επιλογών, σημειώνω ότι στις παραδοσιακές κουλτούρες οι επιλογές γάμου είναι περισσότερο αλληλένδετες με την οικογένεια και με ευρύτερα κοινωνικά δυναμικά από ότι στις φιλελεύθερες δυτικές χώρες. Η έρευνα της Αποστόλου (2010) για τους τύπους γάμου σε 190 κοινωνίες «κυνηγών-συλλεκτών» απεικονίζει τη δυναμική.
Σε αυτή την έρευνα οι γάμοι κατατάσσονταν σε τέσσερις κατηγορίες βάσει του ποιος έλαβε την απόφαση∙ πιο συγκεκριμένα, γονική σύνθεση, σύνθεση συγγενών (π.χ. αδελφός, θείος), φλερτ με έγκριση των γονιών και φλερτ ελεύθερης επιλογής. Κάθε ομάδα κατηγοριοποιήθηκε με βάση τον πιο συνηθισμένο ή τον πιο κυρίαρχο τύπο γάμου και κατά πόσο συνέβη ή όχι κάποιος από άλλους τύπους γάμου, οι οποίοι ταξινομήθηκαν ως δευτερεύοντες.
Συνολικά, οι γονείς κανόνιζαν το μεγαλύτερο μέρος των γάμων, στο 70% αυτών των ομάδων, ενώ ο γάμος με ελεύθερη επιλογή ήταν ο βασικός/πρωταρχικός τύπος γάμου μόνο στο 4% αυτών. Η χωρίς περιορισμούς επιλογή συντρόφου για γάμο δεν αναφέρθηκε στις τέσσερις από τις πέντε ομάδες «κυνηγών-συλλεκτών». Η τάση των γονέων ή άλλων συγγενικών προσώπων να οργανώνουν τους γάμους είναι ακόμη ισχυρότερη στις αγροτικές και γεωργικές κοινότητες.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που δικαιολογούν την επιλογή ενός γονέα για τον ένα ή τον άλλο σύντροφο γάμου, όπως η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των συγγενών, και περιλαμβάνουν και τους πόρους που μπορεί να προσφέρει/εξασφαλίσει ο μέλλον γαμπρός στη νύφη και τα παιδιά της.
Τα είδη των πόρων - από τις αγελάδες έως τα χρήματα- μπορούν να διαφέρουν από το ένα πλαίσιο στο άλλο, ανάλογα με το ποια από αυτά συμβάλλουν στην ικανότητα των γυναικών να στηρίζουν τα παιδιά τους στο τοπικό πλαίσιο. Ένα παρόμοιο μοτίβο αναδύεται όταν η επιλογή της γυναίκας για έναν γαμπρό δεν επηρεάζεται υπερβολικά από τους γονείς της ή από άλλους συγγενείς, που είναι ο κανόνας στις φιλελεύθερες δυτικές χώρες και σε μερικές άλλες.
Διαβάστε σχετικά: Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος σύντροφος: η οπτική για τη σχέση διαμορφώνει το πως βλέπουμε το σύντροφό μας
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι γυναίκες προτιμούν τους πολιτιστικά επιτυχημένους άνδρες, αυτούς που έχουν κοινωνική επιρροή και έλεγχο πάνω σε πολιτιστικά σημαντικούς πόρους, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί οι πόροι (π.χ. πρόσβαση σε γεωργική γη, ζωικό κεφάλαιο ή ένα "καλό" εισόδημα). Αυτοί είναι πόροι που μπορούν να μεταφερθούν απευθείας από τον άνδρα στη σύζυγό του, η οποία έπειτα αποκτά κάποιο έλεγχο για τον τρόπο με τον οποίο οι πόροι αυτοί χρησιμοποιούνται.
Έτσι, ένα πτυχίο από ένα διάσημο κολλέγιο μπορεί να τραβήξει την προσοχή μιας ανύπαντρης κοπέλας/μελλοντικής νύφης, αλλά από μόνο του δεν αρκεί αν δεν συνδέεται με την απασχόληση ή την προοπτική απασχόλησης σε μια καλοπληρωμένη εργασία.
Εκτός λοιπόν από την αναζήτηση πρόσβασης σε σημαντικούς και μεταβιβάσιμους μετά το γάμο πολιτιστικούς πόρους, οι γυναίκες προτιμούν άντρες ηλικίας μερικών ετών μεγαλύτερους από ό,τι είναι οι ίδιες, πιθανώς επειδή οι μεγαλύτεροι άνδρες είναι γενικά πιο καταξιωμένοι κοινωνικά και οικονομικά από ότι οι νεότεροι. Η προτίμηση για κάπως μεγαλύτερους, επιτυχημένους από πολιτιστική άποψη άνδρες είναι ένα καθολικό χαρακτηριστικό των προτιμήσεων των γυναικών, αλλά η προτίμηση τους για άλλα χαρακτηριστικά μπορεί να διαφέρει από το ένα πλαίσιο στο άλλο.
Ωστόσο, αυτή η διαπολιτισμική διακύμανση δεν είναι τυχαία και ποικίλλει ανάλογα με τα συμπεράσματα που σχετίζονται με την έμφαση σε ένα χαρακτηριστικό περισσότερο από ότι σε άλλα και τη σημασία αυτού του συνδυασμού χαρακτηριστικών στην τρέχουσα/δεδομένη κατάσταση που βρίσκεται η γυναίκα.
Αυτά τα περιθώρια επιλογής αντανακλούν μια πραγματικότητα∙ ότι δεν υπάρχει ο ιδανικός σύζυγος, αλλά υπάρχουν εκεί έξω αρκετά καλοί σύζυγοι, καθένας από τους οποίους έχει κάποιο συνδυασμό θετικών ή και όχι τόσο θετικών χαρακτηριστικών.
Για παράδειγμα, ένας μελλοντικός σύζυγος μπορεί να είναι καλά μορφωμένος και να έχει μια εντυπωσιακή και καλοπληρωμένη δουλειά, αλλά μπορεί επίσης να έχει μια εξίσου εντυπωσιακή κοιλιά λόγω μπύρας. Το τελευταίο δεν είναι ψηλά στον κατάλογο των προτιμώμενων χαρακτηριστικών των γυναικών σε έναν πιθανό σύζυγο, αλλά είναι συχνά ένα ανεκτό κόστος/θυσία αν ο άνδρας έχει άλλα πράγματα να προσφέρει.
Οι πιο ενδιαφέρουσες διαπολιτισμικές διαφοροποιήσεις εντοπίζονται στις προτιμήσεις των γυναικών για τις προσωπικές ιδιότητες των ανδρών (π.χ. προσωπικότητα) και τα φυσικά χαρακτηριστικά. Παρότι οι υλικοί πόροι ενός πιθανού συζύγου είναι πάντα σημαντικοί σε κάποιο βαθμό, είναι λιγότερο σημαντικοί σε χώρες με καλά αναπτυγμένο δίκτυο κοινωνικής προστασίας και σε χώρες στις οποίες οι γυναίκες έχουν πολιτική και κοινωνική επιρροή καθώς και κάποια οικονομική ανεξαρτησία.
Το νόημα είναι ότι όταν η οικονομική υποστήριξη παρέχεται από πηγές εκτός της συζυγικής σχέσης, οι γυναίκες υποβαθμίζουν τη σημασία των χρηματοοικονομικών προοπτικών ενός μελλοντικού συντρόφου και εστιάζουν περισσότερο σε άλλα χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα τα διαπροσωπικά (π.χ. συνεργάσιμος, αίσθηση χιούμορ) που δημιουργούν μια ικανοποιητική σχέση γάμου.
Το τελευταίο στοιχείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό μεταξύ των μορφωμένων ενηλίκων σε αυτές τις κουλτούρες, επειδή η νύφη και ο γαμπρός συχνά αποχωρίζονται από το ευρύτερο δίκτυο υποστήριξης συγγενών, λόγω θέσεων εργασίας που απαιτούν από αυτούς να απομακρυνθούν από αυτό το δίκτυο.
Σε αυτή την περίπτωση, η συζυγική σχέση είναι μια ισχυρότερη πηγή κοινωνικής στήριξης από ό, τι σε πολλά άλλα πλαίσια. Αυτό δε σημαίνει ότι οι γυναίκες σε αυτά τα άλλα πλαίσια δεν εκτιμούν αυτά τα χαρακτηριστικά, αλλά απλώς έχουν προτεραιότητα άλλοι παράγοντες, όπως οι φιλοδοξίες και τα οικονομικά οφέλη.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γυναίκες προτιμούν επίσης τους ωραίους και υγιείς συζύγους, αλλά αν αυτά είναι προτεραιότητες ή πολυτέλειες εξαρτάται από το πού ζουν. Σε πλούσιες χώρες με υγιείς πληθυσμούς και πρόσβαση στη σύγχρονη ιατρική, είναι συχνά δύσκολο να διαπιστώσει κανείς αν ο άνθρωπος (ειδικά όταν είναι νέος) έχει κάποια υποβόσκοντα προβλήματα υγείας.
Αυτά συχνά καλύπτονται από τη μείωση των κινδύνων για την υγεία (π.χ. χαμηλότερος κίνδυνος σοβαρής μολυσματικής νόσου) σε αυτά τα πλαίσια. Μια πιο ρεαλιστική αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ φυσικής ελκυστικότητας και υγείας μπορεί να βρεθεί σε μελέτες που διεξάγονται σε αναπτυσσόμενες χώρες και σε πιο παραδοσιακούς πολιτισμούς.
Στους παραδοσιακούς πολιτισμούς, οι άντρες είναι πολύ πιο ασταθείς στη γενική τους υγεία και οι προτιμήσεις των γυναικών για συντρόφους σχετίζονται περισσότερο με τη φυσική ελκυστικότητα και την αρρενωπότητα των ανδρών από ό, τι σε πλούσιες χώρες. Σε αυτά τα πιο φυσικά πλαίσια, η χρόνια κακή διατροφή και ασθένεια σχετίζονται με μικρότερο ανάστημα (ύψος), λιγότερη μυϊκή μάζα και κακή φυσική κατάσταση σε έφηβα αγόρια και άνδρες.
Σε αυτά τα πλαίσια, είναι λογική η εστίαση των γυναικών στα φυσικά χαρακτηριστικά ενός υποψήφιου γαμπρού, ειδικά εάν οι άνδρες πρέπει να ασχοληθούν με έντονη σωματική δραστηριότητα για να στηρίξουν την οικογένεια. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτά είναι πολλά από τα ίδια χαρακτηριστικά που οι γυναίκες στα πλούσια έθνη βρίσκουν ελκυστικά στους άνδρες, ακόμη και όταν τα χαρακτηριστικά αυτά σχετίζονται ελάχιστα με την υγεία των νεαρών ανδρών σε αυτά τα έθνη.
Με άλλα λόγια, παρόλο που αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι πάντα προτεραιότητα στις επιλογές συντρόφων για τις γυναίκες, τα βρίσκουν εξίσου ελκυστικά και θα τα προτιμούσαν σε έναν πιθανό σύζυγο.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι γυναίκες προτιμούν κάπως μεγαλύτερους και κοινωνικά καταξιωμένους άνδρες που έχουν κάποιο επίπεδο πρόσβασης σε πολιτιστικά σημαντικούς πόρους και είναι πρόθυμοι να μεταφέρουν αυτούς τους πόρους στη γυναίκα και στα παιδιά τους. Σε πλαίσια όπου η οικογένεια ζει μακριά από την εκτεταμένη οικογένεια, η συζυγική σχέση γίνεται κεντρική πηγή κοινωνικής στήριξης και έτσι οι γυναίκες προτιμούν τους άνδρες που μπορούν να αναπτύξουν και να διατηρήσουν φιλικές και υποστηρικτικές σχέσεις.
Όταν η συνεισφορά του άντρα στην οικογένεια εξαρτάται από τη φυσική του κατάσταση, οι γυναίκες προτιμούν τους μυώδεις και σε καλή φυσική κατάσταση άνδρες. Με άλλα λόγια, ορισμένες πτυχές των προτιμήσεων των γυναικών κυμαίνονται από το ένα πλαίσιο στο άλλο, αλλά ανεξάρτητα από το πλαίσιο, οι γυναίκες δίνουν προτεραιότητα στα χαρακτηριστικά που θα ωφελήσουν τις ίδιες και την οικογένειά τους μακροπρόθεσμα.
Πηγή: psychologytoday.com
Συγγραφέας: David Geary Ph.D.
Απόδοση-Επιμέλεια: H ομάδα του Κε.Συ.ΘεΣ.
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
