Οι θυσίες που κάνουμε για χάρη της αγάπης μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε ένα είδος συναισθηματικού χρέους: «Αφού εγώ εγκατέλειψα πολλά πράγματα για σένα, πρέπει και εσύ να κάνεις το ίδιο για μένα…»
Όταν σε μια σχέση, κάνουμε τη μία θυσία μετά την άλλη, δεν ενισχύουμε την αγάπη ούτε τον ρομαντισμό. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Η συνεχής παραίτηση από τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, μας καταπονεί και μας ωθεί να μην είμαστε ο εαυτός μας.
Σε μια σχέση αγάπης, η δέσμευση είναι πιο σημαντική από τις θυσίες.
Αυτοεκτίμηση και προσωπικά όρια
Όταν κάποιος ξεπερνάει τα όρια σας, πρέπει να καταστήσετε σαφές ότι αυτό δεν σας αρέσει. Αν δεν το κάνετε, οι άλλοι θα συνεχίσουν να τα παραβιάζουν εφόσον θεωρούν ότι δεν σας πειράζει. Το ίδιο ισχύει και για τη σχέση με τον/την σύντροφο σας. Όλοι κάνουν θυσίες για την αγάπη και είναι πολύ φυσιολογικό και κατανοητό.
Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός πως όλες οι θυσίες έχουν ένα κόστος. Κάθε αλλαγή που αντιμετωπίζετε στη ζωή σας εξαιτίας ενός άλλου ατόμου δεν είναι εύκολη, αλλά επιλέγετε να την κάνετε μέσα από την καρδιά σας λόγω της αφοσίωσης στον/στην σύντροφο σας.
Αν όμως ο/η σύντροφός σας δεν εκτιμάει τις αλλαγές που κάνετε για το καλό της σχέσης σας ή δεν γνωρίζει ότι κάνετε συναισθηματικές και προσωπικές θυσίες για αυτήν, τότε δεν είστε στο σωστό δρόμο. Η εμπιστοσύνη σας θα εξασθενίσει με τον καιρό έως ότου θα αρχίσετε να παραπονιέστε και να κατηγορείτε τον/την σύντροφό σας. Οι θυσίες που κάνατε θα σας στοιχειώσουν ακόμη περισσότερο επειδή θα νιώθετε ότι χάσατε ένα κομμάτι του εαυτού σας.
Η απεριόριστη ανιδιοτέλεια σε μια σχέση δεν είναι πολύ υγιής. Η συνεχής προσφορά καταστρέφει την αυτοεκτίμηση και αποτελεί έναν οδυνηρό τρόπο υποκατάστατου της αγάπης.
Αν τίποτα δεν μας σώζει από τον θάνατο, ας μας σώσει τουλάχιστον η αγάπη από τη ζωή.
-Pablo Neruda-
Ποια είναι τα όρια για τις θυσίες που κάνουμε στον έρωτα;
Πολλοί συχνά λένε ότι οι δυνατές αγάπες, όπως και οι μεγάλες επιτυχίες, απαιτούν θυσίες. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Στην πραγματικότητα, αν ρωτούσαμε μερικά ζευγάρια, πολλοί άνθρωποι θα ανέφεραν τουλάχιστον μία θυσία που έχουν κάνει για την αγάπη. Μερικοί από αυτούς ίσως έπρεπε να αλλάξουν εντελώς τις ζωές τους, το οποίο να λειτούργησε καλά γι’ αυτούς και να ζουν ευτυχισμένες ζωές.
Κάποιοι όμως κάνουν πολλές θυσίες που δεν είναι ωφέλιμες και πιστεύουν ότι όσο μεγαλύτερη είναι η θυσία που κάνουν, τόσο πιο αυθεντική και ρομαντική είναι η σχέση τους.
Οι θυσίες στη σχέση δεν απαιτούν απόλυτη ανιδιοτέλεια, ούτε να ξεχνάμε τις αξίες μας, την ταυτότητά μας και την αυτοεκτίμησή σας. Χρειάζεται να θέτουμε όρια.
Διαβάστε σχετικά: Λίγα λόγια για την αγάπη
Η προθυμία θυσίας για την αγάπη είναι καλύτερη από τις συνεχείς θυσίες
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Personality and Social Psychology έδειξε ότι μία από τις μεταβλητές που προέβλεπε περισσότερο τη δέσμευση, τη σταθερότητα και την ευτυχία σε μια σχέση ήταν η προθυμία των συντρόφων να κάνουν υποχωρήσεις για την αγάπη.
Οι συνεχείς υποχωρήσεις δεν είναι ωφέλιμες για τη σχέση. Οι άνθρωποι εκτιμούν το γεγονός να γνωρίζουν απλά ότι αν κάτι αναπάντεχο συμβεί, ο/η σύντροφος τους θα είναι πρόθυμος/η να κάνει κάποιες θυσίες.
Γνωρίζοντας ότι θα έχουμε την ανιδιοτελή και απόλυτη στήριξη σε στιγμές ανάγκης, είναι αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε ασφαλείς και ικανοποιημένοι μέσα στη σχέση.
Οι θυσίες για την αγάπη και το συναισθηματικό χρέος
Όλοι ξέρουμε ότι η αγάπη συνεπάγεται δέσμευση. Επίσης ξέρουμε ότι σε συγκεκριμένες περιστάσεις πρέπει να κάνουμε μερικές θυσίες με σκοπό να διαρκέσει και να αναπτυχθεί η σχέση.
Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, οι πολλές θυσίες μπορεί να μετατραπούν σε ένα είδος συναισθηματικού χρέους. Υπάρχουν σύντροφοι που τους αρέσει να εκβιάζουν και να χειραγωγούν, λέγοντας: Εγώ κάνω τόσα πράγματα για σένα ενώ εσύ γιατί δεν κάνεις αυτά που σου ζητάω;
Μερικοί άνθρωποι κατανοούν την αγάπη χρησιμοποιώντας απόλυτους τρόπους: Εγκατέλειψα τα πάντα για σένα και τώρα και εσύ μου χρωστάς τα πάντα. Τέτοιες καταστάσεις μας ωθούν να κάνουμε θυσιάσουμε τη δική μας ταυτότητα, μετατρέποντας εκβιαστικά το «εγώ» σε «εμείς».
Στην αγάπη, δεν υπάρχει λόγος να παραμερίσουμε ούτε το ποιοι είμαστε ούτε να εξαλείψουμε όσα εκτιμάμε ή μας καθορίζουν. Μπορεί να κάνουμε πολλά πράγματα για τον άνθρωπο που αγαπάμε, ακόμη και κάποιες θυσίες. Ωστόσο, πρέπει να υπάρχουν κάποια αδιαπέραστα όρια, όπως η μη υποταγή σε εκβιασμούς ή η απώλεια της ταυτότητάς μας.
Πηγή: exploringyourmind.com
Απόδοση: Νάσια Αντωνίου, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
