Μια νέα μακροχρόνια μελέτη του Trevor Project καταγράφει αυξανόμενα ποσοστά άγχους, κατάθλιψης και αυτοκτονικού ιδεασμού στους ΛΟΑΤΚΙ+ νέους, με ιδιαίτερα ανησυχητικά ευρήματα για τα τρανς και μη δυαδικά άτομα. Παράλληλα, αυξάνονται οι αναφορές σε θεραπείες μεταστροφής, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για επιβεβαιωτική και ασφαλή ψυχολογική φροντίδα.
Το Trevor Project δημοσίευσε αυτή την εβδομάδα την πρώτη του μακροχρόνια (longitudinal) μελέτη για την ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων, παρακολουθώντας 1.689 άτομα ηλικίας 13 έως 24 ετών από το 2023 έως το 2025.
Το Trevor Project είναι ο μεγαλύτερος μη κερδοσκοπικός οργανισμός στις Ηνωμένες Πολιτείες που παρέχει κρίσιμη υποστήριξη και υπηρεσίες πρόληψης αυτοκτονίας σε ΛΟΑΤΚΙ+ νέους. Ιδρύθηκε το 1998 και προσφέρει γραμμές βοήθειας, διαδικτυακή συμβουλευτική, εκπαιδευτικά προγράμματα και έρευνες για την ψυχική υγεία, προωθώντας την αποδοχή και την ασφάλεια όλων των νέων ανεξαρτήτως ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν σημαντική αύξηση στα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και αυτοκτονικού ιδεασμού μεταξύ των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων — με ιδιαίτερα σοβαρές επιπτώσεις για τρανς, μη δυαδικά άτομα και νέους/ες έγχρωμους/ες.
Θετικά ευρήματα
Παρόλα τα ανησυχητικά στοιχεία, υπήρξαν και ορισμένες θετικές τάσεις.
Σημαντικό εύρημα είναι ότι το ποσοστό των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων που αναζητούν βοήθεια από επαγγελματία ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια κρίσεων διπλασιάστηκε (από 32% σε 64%), ενώ όσοι στρέφονται σε φίλους για υποστήριξη αυξήθηκαν από 45% σε 73%.
Αυτό δείχνει ότι οι νέοι αισθάνονται περισσότερη εμπιστοσύνη και άνεση να ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται περισσότερο.
Επιπλέον, η αντίληψη υποστήριξης στο σχολικό περιβάλλον αυξήθηκε, έστω και ελαφρά, από 53% σε 58%.
Η αυξημένη αυτή αναζήτηση βοήθειας φανερώνει μια μεγαλύτερη αποδοχή της ανάγκης για ψυχολογική υποστήριξη μέσα στις ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες, αλλά και τη σημασία των επιβεβαιωτικών (affirming) περιβαλλόντων που επιτρέπουν στους νέους να ζητούν στήριξη από ενήλικες που θεωρούν ασφαλείς.
Ευρήματα για την ψυχική υγεία
Παρά την αύξηση στην αναζήτηση βοήθειας, τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ανησυχητικές τάσεις στην ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων.
Το ποσοστό των ατόμων που αναφέρουν αυτοκτονικό ιδεασμό αυξήθηκε από 41% σε 47%, ενώ οι τρανς και μη δυαδικοί νέοι είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν τέτοιες σκέψεις σε σχέση με τους cisgender συνομηλίκους τους.
Ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό εύρημα αφορά την αυξανόμενη έκθεση των ΛΟΑΤΚΙ+ νέων σε “θεραπείες μεταστροφής” — μια επιβλαβή και απορριφθείσα πρακτική που στοχεύει στην «αλλαγή» του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου.
Η πρακτική αυτή έχει καταδικαστεί ως ανήθικη και αναποτελεσματική από όλους τους μεγάλους οργανισμούς ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (APA) και της Εθνικής Ένωσης Κοινωνικών Λειτουργών (NASW).
Παρά τα παραπάνω, οι αναφορές για απειλές εφαρμογής θεραπείας μεταστροφής διπλασιάστηκαν μέσα σε ένα έτος (από 11% σε 22%), ενώ η πραγματική έκθεση αυξήθηκε από 9% σε 15%.
Αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο δείχνει ότι, παρά τη συντριπτική επιστημονική απόδειξη κατά της πρακτικής, η θεραπεία μεταστροφής παραμένει μια υπαρκτή και επικίνδυνη απειλή για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Η συνέχιση αυτών των πρακτικών όχι μόνο προκαλεί σοβαρό ψυχολογικό τραύμα, αλλά και διαιωνίζει επικίνδυνα στερεότυπα ότι η σεξουαλική ή η έμφυλη ποικιλομορφία είναι κάτι που πρέπει να «διορθωθεί».
Επιπτώσεις για επαγγελματίες, εκπαιδευτικούς και λειτουργούς υγείας
Αν και είναι ακόμη νωρίς για να διαπιστωθεί εάν οι πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές, όπως η κατάργηση των εξειδικευμένων ΛΟΑΤΚΙ+ γραμμών υποστήριξης στην τηλεφωνική γραμμή κρίσης έχουν επηρεάσει αυτά τα αποτελέσματα, η τάση δείχνει ανησυχητική οπισθοδρόμηση για τις ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητες.
Για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας που εργάζονται με εφήβους, τα ευρήματα υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για διαθέσιμες, επιβεβαιωτικές και χωρίς αποκλεισμούς υπηρεσίες ψυχικής φροντίδας.
Παρότι η έκθεση αυτή αναδεικνύει μια επιδεινούμενη κρίση ψυχικής υγείας για τους ΛΟΑΤΚΙ+ νέους, ταυτόχρονα μας θυμίζει τη σημασία των προστατευτικών παραγόντων: των υποστηρικτικών σχέσεων, των ασφαλών σχολικών και κοινωνικών περιβαλλόντων, και της πρόσβασης σε επιβεβαιωτική ψυχοθεραπεία.
Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχουν καίριο ρόλο: να δημιουργούν χώρους ασφάλειας, αποδοχής και ενδυνάμωσης, και να αντιστέκονται ενεργά σε επιβλαβείς πρακτικές όπως η θεραπεία μεταστροφής.
Πηγή: https://www.thetrevorproject.org/
