Για να μάθουμε πώς να αναπτυσσόμαστε μέσα από δυσκολίες ή τραυματικές καταστάσεις πρέπει πρώτα να εξετάσουμε τι είναι τραύμα.
Το τραύμα είναι μια συναισθηματική απόκριση σε κάποια δυσκολία που βιώσατε. Ίσως ήταν ένας χωρισμός που σας στοίχισε, μία απόλυση, ένα ατύχημα ή κάποιο περιστατικό κακοποίησης. Ή ίσως είχατε δύσκολη παιδική ηλικία. Πολλές φορές τέτοιες εμπειρίες είναι τραυματικές και επηρεάζουν την ψυχική και σωματική υγεία.
Αντιδράσεις στο τραύμα
Αρχικά, η αντίδρασή σας στο τραυματικό γεγονός ίσως είναι σοκ και άρνηση. Δεν πιστεύετε αυτό που συνέβη. Το στρες που βιώνετε όταν ο κόσμος σας καταρρεύσει είναι μεγάλο και η άρνηση προσφέρει ένα αίσθημα προστασίας: αποφεύγετε το υπερβολικό άγχος και την κρίση.
Συχνά, λοιπόν, η άρνηση είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, μακροπρόθεσμα όμως εμποδίζει την προσαρμογή. Το τραύμα επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Πολλές φορές υποθέτουμε ότι η ζωή είναι δίκαιη ή προβλέψιμη. Υποθέτουμε ότι θα ζήσουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα ή ότι το σύμπαν θα μας ανταμείψει αν κάνουμε καλές πράξεις.
Οποιαδήποτε εμπειρία διαψεύδει αυτές τις προσδοκίες ή τις πεποιθήσεις μπορεί να είναι τραυματική. Όλοι έχουμε μία συγκεκριμένη κοσμοαντίληψη που καθορίζει τη στάση μας απέναντι στη ζωή. Συχνά όμως η κρίση ή το σοκ που βιώνουμε μάς φέρνει αντιμέτωπους με μία νέα πραγματικότητα, έναν τρομακτικό, άγνωστο κόσμο, εντελώς αντίθετο με την εικόνα που είχαμε, και επειδή αυτό είναι τραυματικό, αντιδρούμε. Παρουσιάζουμε σωματικά συμπτώματα, αναδρομές, εφιάλτες.
Όμως οι έρευνες για το τραύμα προσφέρουν κάτι πολύ σημαντικό: ελπίδα. Ελπίδα ότι, από θύματα του τραύματος που δεν έχουν τη δύναμη και το θάρρος να προχωρήσουν, θα μεταμορφωθούμε σε κάποιον «που ξέρει να επιβιώνει και να προσαρμόζεται», που έχει τη δύναμη να ανακάμπτει ψυχολογικά, που περνάει από μια κατάσταση αδυναμίας σε μία ενεργητική στάση που όχι μόνο του επιτρέπει να δεχτεί ό,τι του συνέβη, αλλά και να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.»
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Μετά το τραύμα της Dr Olivia Remes
