psychologist-banner-2
thumb

Δίνοντας νόημα στις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς

- Προσωπικότητα
12 Δεκεμβρίου 2022

Αν βιώνουμε αυτές τις γιορτινές μέρες με έναν τρόπο τόσο επιφανειακό, που κυριαρχεί η ύλη και η επίδειξη, ποιο είναι εντέλει το εσωτερικό καύσιμο που μένει εντέλει μέσα στις ψυχές και τα σώματα μας;


Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, η πλειοψηφία των ανθρώπων δείχνει να ενθουσιάζεται με αυτό το γεγονός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να διακατέχεται από μια φρενίτιδα, ώστε να κλείσει ένα πακέτο διακοπών στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό ανάλογα με τα οικονομικά βαλάντια του καθενός, κάποιο τραπέζι σε κάποιο εστιατόριο ή να ξεχυθεί στα μαγαζιά αγοράζοντας υλικά αγαθά είτε για τον ίδιο, είτε για προσφιλή πρόσωπα.

Δε θέλω σε καμία περίπτωση να υποτιμήσω την ανάγκη της διασκέδασης, της εκτόνωσης και της χαράς. Το ερώτημα που γεννιέται, είναι πως αν βιώνουμε αυτές τις γιορτινές μέρες με έναν τρόπο τόσο επιφανειακό, που κυριαρχεί η ύλη και η επίδειξη, ποιο είναι εντέλει το εσωτερικό καύσιμο που μένει εντέλει μέσα στις ψυχές και τα σώματα μας;

banner1

Θα προσπαθήσω να φωτίσω τις πτυχές αυτού του γεγονότος, επιθυμώντας να δημιουργήσω νέους οδοδείκτες προς το ουσιώδες και το πραγματικά αιώνιο. Αν σκεφτούμε συμβολικά, αυτό που γιορτάζουμε αυτή την μέρα, είναι η γέννηση του Χριστού. Δεν έχει σημασία αν κάποιος αποκαλείται ένθεος, άθεος ή με κάποιο άλλο χαρακτηρισμό.

Θεωρώ την ημέρα των Χριστουγέννων ως εξαιρετική ευκαιρία να κοιτάξει ο κάθε άνθρωπος βαθιά μέσα του και να αναρωτηθεί, ποια εσωτερικά του κομμάτια είναι περιορισμένα και φυλακισμένα και περιμένουν την βοήθεια από τον ίδιο, ώστε να γεννηθούν. Μπoρούμε να φανταστούμε αυτή την γέννα, σαν ένα νεογνό που θέλει να πεταχτεί από την κοιλιά της μητέρας του, προς τον κόσμο.


Διαβάστε σχετικά: Χριστούγεννα με ψυχική υγεία


Για να καταφέρει όμως, πρέπει να το προικίσουμε με κάποια σημαντικά δώρα που θα είναι τα εφόδια του στην νέα του πορεία, όπως ακριβώς έκαναν οι τρεις μάγοι με τα δώρα που προίκισαν τον Ιησού με όλα αυτά που χρειαζόταν. Τα δώρα που μπορούμε να προικίσουμε τον εαυτό μας, είναι όλες αυτές οι ποιότητες που έχουμε αποκομίσει από τον διάβα της ζωής μας.

Αυτές οι ποιότητες μπορούν να αφορούν τον κόσμο του πνεύματος, των συναισθημάτων και σωματικών αισθήσεων που συγκροτούν την ολότητα μας. Αυτή η ένωση δε θα είναι εύκολη. Ζούμε σε μια εποχή που επιβραβεύει ανθρώπινες υπάρξεις, διχοτομημένες σε επιμέρους κομμάτια που κυνηγούν μανιωδώς την κατανάλωση και το φαίνεσθαι. Σε αυτές τις στιγμές, οφείλουμε να στρέψουμε το βλέμμα μας στον δικό μας ψυχικό ουρανό και να κοιτάξουμε τον δικό μας αστέρι της Βηθλεέμ, όπως έκαναν οι τρεις μάγοι.

Αυτό το αστέρι δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το προσωπικό μας όραμα, για την πολυπόθητη γέννα που περιέγραψα, για την ουσιαστική μεταμόρφωση του σκοταδιού μας σε φως. Και αυτό το φως, να το μοιράσουμε με αγάπη στους γύρω μας.

Κατόπιν ερχόμαστε στην μέρα της παραμονής της πρωτοχρονιάς που όλοι αναμένουμε με ενθουσιασμό τον ερχομό της νέας χρονιάς. Άραγε καταλαβαίνουμε τι σημαίνει, ότι μια χρονιά φτάνει στο τέλος της. Αυτό που σηματοδοτεί είναι πως ότι σχεδιάσαμε, σε ότι επιτύχαμε ή αποτύχαμε, σε ότι δικαιωθήκαμε ή ματαιωθήκαμε, ανήκει και νομοτελειακά στη σφαίρα του παρελθόντος.

Εκείνη την μέρα ζούμε δηλαδή την έξοδο μας σε ένα νέο παρόν που κι αυτό θα ανήκει κάποια στιγμή σε ένα παρελθόν που όλο θα απομακρύνεται από την μνήμη μας. Το ερώτημα που γεννιέται, είναι αν έχουμε επίγνωση αυτής της μετάβασης; Κι αν έχουμε όντως συνείδηση αυτής, πως προετοιμαζόμαστε;

Κουβαλάμε ακόμα βάρη και περιττές υποχρεώσεις που δε μας είναι πια χρήσιμες ή έχουμε την δύναμη να της αφήσουμε πίσω, κινώντας προς τα μπρος ελαφρύτεροι. Η ακόμα τι διδαχές πήραμε από την προηγούμενη χρονιά και πως θα τις εφαρμόσουμε σε συνειδητή δράση στην επόμενη;

Κλείνοντας, θεωρώ ότι είναι στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, αυτές οι γιορτινές μέρες, είναι εφικτό να περιλαμβάνουν ξεκούραση, ξεφάντωμα, αλλά και πνευματικότητα. Διότι αν ζούμε μια ζωή, που απλά ταΐζουμε αποκλειστικά και μόνο τα ζωώδη ένστικτα μας, στο τέλος θα καταλήξουμε ένα αποκαμωμένο ζώο, στη μέση του πουθενά δίχως κατεύθυνση και νόημα ύπαρξης.


*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Παρακολούθηση σχολίων
Ειδοποίηση για
0 Σχόλια
Νεότερο
Το πιο παλιό Περισσότεροι ψήφοι
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια