Η έρευνα έχει δείξει ότι τα περισσότερα βρέφη, ηλικίας 18 μηνών, μαθαίνουν κατά μέσο όρο, δύο έως πέντε νέες λέξεις την ημέρα. Ωστόσο, λίγες πληροφορίες είναι γνωστές σχετικά με το πώς τα παιδιά επεξεργάζονται τις πληροφορίες για να μάθουν νέες λέξεις, καθώς εξελίσσονται μέσα από τη νηπιακή τους ηλικία.
Σε μια νέα μελέτη, μία ερευνήτρια από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, διαπίστωσε ότι τα παιδιά μαθαίνουν τις λέξεις με διαφορετικό τρόπο καθώς αναπτύσσονται και ότι υπάρχει ένα όριο σχετικά με το πόσες λέξεις μπορούν να μάθουν κάθε μέρα. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γονείς να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο των παιδιών τους καθώς και τους επαγγελματίες λόγου και ομιλίας στην δημιουργία και ανάπτυξη παρεμβάσεων ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά με καθυστέρηση στο λόγο.
«Βρήκαμε ότι οι ικανότητες των βρεφών να μαντέψουν με ακρίβεια την έννοια νέων λέξεων αυξάνεται μεταξύ 18 και 30 μηνών και ότι από 24 έως 36 μηνών, τα νήπια είναι σε θέση να μαντέψουν με ακρίβεια τις έννοιες των νέων λέξεων σε ένα σημαντικά υψηλότερο επίπεδο», δήλωσε η Τζούντιθ Γκούντμαν, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι και πρόεδρος του Τμήματος Επιστημών Επικοινωνίας και Διαταραχών. «Είναι ενδιαφέρον, όπως παρατηρήσαμε, ότι ακόμα και από την ώρα που τα παιδιά ωριμάζουν μεταξύ 18 έως 30 μηνών, τα ερεθίσματα που χρησιμοποιούν τα νήπια για να μάθουν νέες λέξεις, αλλάζουν».
Στη μελέτη, οι ερευνητές δίδαξαν έξι νέες λέξεις σε παιδιά, που κυμαίνονταν σε ηλικίες από 18 έως 36 μηνών, χρησιμοποιώντας τρεις τύπους ερεθισμάτων. Τα ερεθίσματα αυτά παρουσιάζονταν μόνα τους ή σε ζευγάρια και οι ερευνητές κατέγραφαν την ικανότητα των παιδιών να μαντέψουν με ακρίβεια τη σημασία των λέξεων.
«Όταν στα παιδιά παρουσιάστηκε μια νέα λέξη και τους ζητήθηκε να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα αντικείμενο για το οποίο είχαν ήδη μια ονομασία και ένα άγνωστο αντικείμενο, συνέδεαν κατάλληλα τη νέα λέξη με το άγνωστο αντικείμενο και αυτή η ικανότητα βελτιώθηκε, καθώς τα παιδιά αναπτύσσονταν», είπε η Γκούντμαν. «Η ικανότητα ενός νηπίου να συμπεραίνει την έννοια μιας λέξης μέσα από το γλωσσικό πλαίσιο, όπως το να καταλαβαίνει ότι το ‘‘ακτινίδιο’’ είναι ένα τρόφιμο όταν ακούει, "Η Σάμυ τρώει το ακτινίδιο", επίσης βελτιώθηκε, καθώς τα παιδιά αναπτύσσονταν. Ωστόσο, η χρήση κοινωνικών ερεθισμάτων, όπως το βλέμμα των ματιών, έγινε λιγότερο αποτελεσματική καθώς τα παιδιά αναπτύσσονταν μέχρι 36 μηνών. Τα παιδιά ήταν λιγότερο πιθανό να υποθέσουν ότι μια λέξη αναφέρεται στο συγκεκριμένο αντικείμενο το οποίο κοιτάει αυτός που μιλάει -κοιτάζοντας ένα ακτινίδιο κατά τη διδασκαλία του παιδιού της λέξης ‘‘ακτινίδιο’’ - από ότι τα μικρότερα παιδιά».
Η Γκούντμαν διαπίστωσε επίσης ότι υπάρχει ένα όριο ως προς το πόσες λέξεις μπορούν να συγκρατήσουν τα νήπια. Μια μέρα μετά, αφότου τα παιδιά έμαθαν τις έξι λέξεις, οι ερευνητές εξέτασαν το κατά πόσο τα παιδιά θυμούνταν τις λέξεις. Τα παιδιά θυμούνταν καλύτερα τις τρεις πρώτες λέξεις που είχαν μάθει την πρώτη μέρα, είπε η Γκούντμαν.
«Τα παιδιά που δυσκολεύονται στην εκμάθηση της γλώσσας μπορεί να επωφεληθούν από την παρουσία συγκεκριμένων ερεθισμάτων», ανέφερε η Γκούντμαν. Επιπλέον, η έρευνα ενισχύει τη σημασία της παροχής πλούσιου λεκτικού περιβάλλοντος στα παιδιά, στο οποίο τα μικρά παιδιά εκτίθενται σε ένα πλούσιο λεξιλόγιο και τους παρέχεται μια ποικιλία ερεθισμάτων για να τα βοηθήσει να μάθουν και να θυμούνται αυτές τις λέξεις αλλά και αυτό που αντιπροσωπεύουν.
«Όταν εργάζεστε με μικρά παιδιά που μαθαίνουν μια γλώσσα, είναι σημαντικό να τους μιλάτε συνεχώς και να επισημαίνεται τα πάντα στο περιβάλλον τους,» δήλωσε η Γκούντμαν. «Στο σπίτι, οι γονείς μπορούν να ονοματίζουν τα είδη οικιακής χρήσης ή τα τρόφιμα που τρώνε τα παιδιά. Αν είναι σε μια εκδρομή, όπως στο ζωολογικό κήπο, οι γονείς μπορούν να ονομάζουν τα ζώα που βλέπουν», συμπληρώνει.
Πηγή: University of Missouri
