PsychologyNow Team

Επτά από τα πιο σοβαρά παιδικά τραύματα

Επτά από τα πιο σοβαρά παιδικά τραύματα

PsychologyNow Team
παιδί που έχει υποστεί σοβαρό παιδικό τραύμα
Image credit: freepik/ freepik.com

Τα πιο σοβαρά παιδικά τραύματα αφήνουν λανθάνοντα ίχνη που συνεχίζουν να έχουν επιπτώσεις και στην ενήλικη ζωή. Ενσωματώνονται βαθιά στο μυαλό και την καρδιά και εκδηλώνονται ως δυσφορία, διαταραχές ή δυσκολίες στην επίτευξη μιας πλήρους ζωής. Ακολουθούν επτά από τα χειρότερα.


Τα σοβαρότερα παιδικά τραύματα προέρχονται συνήθως από καταστάσεις στις οποίες τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι η ζωή τους ή η ζωή σημαντικών ανθρώπων γύρω τους βρίσκεται σε κίνδυνο. Πιο συγκεκριμένα, η μητέρα ή ο πατέρας τους.

Τα παιδικά τραύματα μπορεί να αφήσουν σημάδια που διαρκούν μια ζωή, ειδικά αν είναι σοβαρά. Η έντασή τους ποικίλλει ανάλογα με τον βαθμό της ζημίας που έχει προκληθεί, τη συχνότητά της, την ηλικία κατά την οποία συμβαίνει, τους διαθέσιμους ψυχολογικούς πόρους και την παρεχόμενη υποστήριξη. Σε αυτό το άρθρο, εξηγούμε επτά από τα πιο σοβαρά παιδικά τραύματα.

1. Συναισθηματική κακοποίηση

Η συναισθηματική κακοποίηση είναι ένα από τα σοβαρότερα παιδικά τραύματα. Περιλαμβάνει ενέργειες όπως η συνεχής λεκτική βία, η έλλειψη στοργής, τα επεισόδια ταπείνωσης και περιφρόνησης κ.λπ.

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2016 έδειξε ότι συμπεριφορές αυτού του τύπου προκαλούν αλλαγές στον εγκέφαλο των παιδιών.

2. Σωματική κακοποίηση

Η σωματική κακοποίηση συμβαίνει όταν προκαλούνται τραυματισμοί στο σώμα του παιδιού ως αποτέλεσμα της επιθετικότητας ενός ενήλικα.

Τα πιο συντηρητικά στοιχεία δείχνουν ότι ένας στους 20 ανθρώπους έχει υποστεί αυτού του είδους την κακοποίηση κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας. Αυτό το είδος κακοποίησης καθιστά το παιδί (και αργότερα τον ενήλικα) πιο ευάλωτο σε εξωτερικούς παράγοντες που μπορούν να επισπεύσουν μια ψυχική ή σωματική ασθένεια.

3. Σεξουαλική κακοποίηση

Ένα άλλο από τα σοβαρότερα παιδικά τραύματα είναι η σεξουαλική κακοποίηση. Πρόκειται για μια τραυματική εμπειρία που τα παιδιά βιώνουν ως επίθεση στη σωματική και ψυχολογική τους ακεραιότητα. Επιπλέον, οι συνέπειές της διαρκούν συνήθως καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Αυτό το είδος κακοποίησης περιλαμβάνει οποιαδήποτε εξαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά από έναν ενήλικα που παραβιάζει την ακεραιότητα και την ιδιωτική ζωή ενός ανηλίκου. Μάλιστα, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οποιαδήποτε σεξουαλική συμπεριφορά (είτε με είτε χωρίς σωματική επαφή) προς ένα παιδί είναι ποινικά κολάσιμη.

4. Αμέλεια

Η κακοποίηση λόγω αμέλειας ή οικογενειακής παραμέλησης συνεπάγεται έλλειψη προστασίας των παιδιών. Οι βασικές τους ανάγκες αγνοούνται και εκτίθενται σε πιθανούς κινδύνους. Αυτή η στέρηση φροντίδας προκαλεί σωματική, ψυχολογική και κοινωνική στέρηση. Ωστόσο, οι συνέπειες εξαρτώνται από την ένταση της εγκατάλειψης και τους παράγοντες κινδύνου που υπάρχουν στο περιβάλλον.


Διαβάστε σχετικά: Γιατί τα παιδιά δυσκολεύονται να μιλήσουν για την κακοποίηση


5. Βίαιη κακοποίηση της μητέρας

Τα παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίαιης κακοποίησης προς τη μητέρα τους έχουν εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο να παρουσιάσουν προβλήματα υγείας. Επιπλέον, είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν βία στην ενήλικη ζωή τους και έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση να αναπτύξουν διαταραχές όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Επιπλέον, είναι σύνηθες να υποφέρουν από έντονα αισθήματα ενοχής επειδή δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν ή να σώσουν τη μητέρα τους.

6. Κατάχρηση ουσιών στο σπίτι

Η κατάχρηση ψυχοδραστικών ουσιών στο σπίτι αποτελεί επίσης ένα από τα σοβαρότερα παιδικά τραύματα. Τα παιδιά αυτά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν χρήστες ουσιών στο μέλλον. Επιπλέον, είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από διαταραχές της διάθεσης και προβλήματα ψυχικής υγείας.

7. Η φυλάκιση ενός γονέα

Τα παιδιά που έχουν έναν γονέα στη φυλακή όχι μόνο χάνουν τη δυνατότητα να έχουν τακτική επαφή μαζί του, αλλά βιώνουν και υψηλότερα επίπεδα στρες. Πράγματι, υποφέρουν από την αίσθηση της συνεχιζόμενης απώλειας και συχνά δυσκολεύονται να διαμορφώσουν ένα συνεκτικό μοντέλο εξουσίας και οικογένειας. Είναι σύνηθες αυτό να οδηγεί σε διαταραχές προσκόλλησης, συμπτώματα μετατραυματικού στρες ή έλλειμμα προσοχής.

Τι μπορεί να γίνει;

Κατά κανόνα, όποιος έχει βιώσει ένα ή περισσότερα από αυτά τα πιο σοβαρά παιδικά τραύματα χρειάζεται επαγγελματική βοήθεια από ψυχολόγο. Ως ενήλικας, μπορεί να μην το αντιλαμβάνονται, αλλά είναι αυτά τα ίχνη από το παρελθόν που συχνά τους εμποδίζουν να αναπτυχθούν και να προχωρήσουν στη ζωή τους.

Ιδανικά, κάθε άτομο που έχει υποστεί τέτοιες εμπειρίες θα πρέπει να αντιμετωπίζεται το συντομότερο δυνατό. Όσο νωρίτερα αντιμετωπιστεί η κατάσταση, τόσο πιο πιθανό είναι το τραύμα να έχει λιγότερο καθοριστικές συνέπειες.


Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...