PsychologyNow Team

Πώς να χτίσετε τα όρια σας με τους συναισθηματικά παραμελητικούς γονείς

Πώς να χτίσετε τα όρια σας με τους συναισθηματικά παραμελητικούς γονείς

PsychologyNow Team
γυναίκα χτίζει όρια με τους συναισθηματικά παραμελητικούς γονείς της
Image credit: freepik/ freepik.com

Η συναισθηματική παραμέληση που βιώσατε ως παιδί θα σας ακολουθεί σε όλες τις δεκαετίες της ζωής σας. Παραμονεύει πάνω από τις σχέσεις σας, εμποδίζοντάς τες να αναπτύξουν το βάθος και την ανθεκτικότητα που σας αξίζει.


Έχοντας δουλέψει με εκατοντάδες ανθρώπους που μεγάλωσαν με συναισθηματική παραμέληση στην παιδική τους ηλικία, έχω μια ξεχωριστή εικόνα για το πώς η παιδική παραμέληση επηρεάζει την ενήλικη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων.

Αν οι γονείς σας δεν ήταν σε θέση να δημιουργήσουν μια βαθιά προσωπική συναισθηματική σύνδεση μαζί σας στην παιδική σας ηλικία (δηλαδή είχατε παραμεληθεί συναισθηματικά), τότε είναι πολλές οι πιθανότητες να μην μπορούν να το κάνουν τώρα.

Η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι το να μεγαλώνει κανείς σε μια συναισθηματικά παραμελημένη οικογένεια με τα συναισθήματά του να αγνοούνται ή να απορρίπτονται, έχει βαθιές αρνητικές συνέπειες στο πώς αισθάνεται στην ενήλικη ζωή του, στις επιλογές που κάνει και στις αντιλήψεις που έχει για τον εαυτό του.

Η συναισθηματική παραμέληση που βιώσατε ως παιδί θα σας ακολουθεί σε όλες τις δεκαετίες της ζωής σας. Παραμονεύει πάνω από τις σχέσεις σας, εμποδίζοντάς τες να αναπτύξουν το βάθος και την ανθεκτικότητα που σας αξίζει.

Υπάρχει όμως μια σχέση που επηρεάζεται αποκλειστικά από τη συναισθηματική παραμέληση της παιδικής ηλικίας και επηρεάζεται αδιάκοπα, έστω και σιωπηλά, από την πρώτη μέρα της ζωής σας. Είναι η πρώτη και πρωταρχική σας σχέση, αυτή με τους γονείς σας.

3 προκλήσεις της συναισθηματικής παραμέλησης από τους γονείς σας

  • Έχετε περάσει τη ζωή σας νιώθοντας συναισθηματικά απογοητευμένοι από τους γονείς σας. Αυτό σας δυσκολεύει να έχετε πλήρη εμπιστοσύνη και αγάπη γι' αυτούς. Μπορεί πάντα να κατηγορούσατε τον εαυτό σας για την έλλειψη θετικών συναισθημάτων ή/και να νιώθατε ενοχές γι' αυτό.
  • Οι γονείς σας είναι αυτοί που σας γέννησαν και σας μεγάλωσαν, οπότε θα έπρεπε να είναι αυτοί που σας γνωρίζουν καλύτερα. Όμως, εφόσον έχουν παραβλέψει τα συναισθήματά σας όλο αυτό το διάστημα, έχουν παραβλέψει τη βαθύτερη, πιο προσωπική έκφραση αυτού που είστε. Έτσι, δυστυχώς, μπορεί στην πραγματικότητα να μη σας γνωρίζουν με κανενός είδους βαθύ ή ουσιαστικό τρόπο. Αυτό είναι οδυνηρό.
  • Μόλις συνειδητοποιήσετε ότι οι γονείς σας, σας παραμέλησαν συναισθηματικά, μπορεί να είναι δύσκολο να βρίσκεστε κοντά τους. Είναι σαν να πηγαίνετε σε ένα πηγάδι για νερό ξανά και ξανά, μόνο και μόνο για να διαπιστώσετε ότι είναι ακόμα στεγνό. Για να αντιμετωπίσετε την απογοήτευση, μπορεί να προσπαθήσετε να πείσετε τον εαυτό σας ότι δεν θέλετε ή δεν χρειάζεστε πια την αγάπη ή την έγκρισή τους.

"Έχω παραιτηθεί από τους γονείς μου. Δεν σημαίνουν πια τίποτα για μένα".

"Οι γονείς μου είναι ανίκανοι να μου δώσουν οτιδήποτε. Τελείωσα."

"Απλά δεν με νοιάζει πια".

Τέτοιες δηλώσεις σας κάνουν να αισθάνεστε καλά όσο τις λέτε και μπορεί να είναι εν μέρει αληθινές. Αλλά ο ανθρώπινος εγκέφαλός μας είναι φτιαγμένος για να χρειάζεται και να αναζητά συναισθηματική σύνδεση από τους γονείς μας. Αυτό απαιτεί από εσάς να λάβετε ενεργά μέτρα για να αντιμετωπίσετε και να θεραπεύσετε τον εαυτό σας.


Διαβάστε σχετικά: Η αποδοχή, η προσοχή και η αγάπη, που δεν πήραμε από τους γονείς μας θα την αναζητάμε σ όλες τις υπόλοιπες σχέσεις μας


3 βήματα που πρέπει να κάνετε στη σχέση σας με τους γονείς που σας έχουν συναισθηματικά παραμελήσει

1. Σταματήστε να θεωρείτε τις συναισθηματικές σας ανάγκες ως ένδειξη αδυναμίας. Η ανάγκη σας για συναισθηματική σύνδεση και έγκριση από τους γονείς σας είναι σημάδι ενός και μόνο πράγματος: της ανθρωπιάς σας. Δεν είναι ούτε κακό ούτε καλό, είναι ενσωματωμένο στο νευρικό σας σύστημα. Απλά υπάρχει αυτή η ανάγκη.

2. Αποδεχτείτε ότι αυτό που αισθάνεστε για τους γονείς σας είναι αληθινό και έγκυρο. Εφόσον δεν μπορείτε να επιλέξετε τα συναισθήματά σας, δεν επιτρέπεται να κρίνετε τον εαυτό σας για οποιοδήποτε συναίσθημα έχετε, όποιο κι αν είναι αυτό. Αναγνωρίστε και αποδεχτείτε τα συναισθήματά σας όπως είναι, γιατί η διαχείριση οποιουδήποτε συναισθήματος ξεκινά με την αποδοχή του.

3. Μετακινηθείτε σε μία κατάσταση αυτοπροστασίας. Κανείς δεν θέλει να σκέφτεται ότι πρέπει να προστατεύει τον εαυτό του από τους γονείς του, αλλά, σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο. Αναλογιστείτε τον τύπο των γονέων που έχετε. Φαίνεται να σας πληγώνουν επίτηδες; Είναι πολύ απορροφημένοι στις δικές τους ανάγκες και επιδιώξεις για να προσέξουν τις δικές σας; Ή μήπως απλώς δεν έχουν επίγνωση των συναισθημάτων γενικά και επομένως είναι ανίκανοι να παρατηρήσουν ή να ανταποκριθούν στα δικά σας; Λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο των γονέων που έχετε θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε όρια για να προστατεύσετε τον εαυτό σας.

Πώς να θέσετε προστατευτικά όρια

  • Πάρτε τον έλεγχο του χρόνου που περνάτε με τους γονείς σας. Ίσως χρειαστεί να αλλάξετε τα μοτίβα των τηλεφωνημάτων και των επισκέψεών σας, διατηρώντας τα μικρότερα ή πιο δομημένα. Ίσως χρειαστεί να πείτε "όχι" σε κάποιες από τις προσκλήσεις τους, να τους βλέπετε μόνο στο δικό σας σπίτι ή να συναντιέστε σε ουδέτερο έδαφος. Αρχίστε να αναλαμβάνετε την ευθύνη των σχεδίων και κάντε το χωρίς ενοχές, αφού η πρώτη σας ευθύνη είναι να προστατεύσετε τον εαυτό σας.
  • Δημιουργήστε ένα εσωτερικό όριο. Γίνετε πολύ πιο προσεκτικοί στο τι περιμένετε από αυτούς ή τι ζητάτε από αυτούς. Μοιραστείτε μαζί τους λιγότερες προσωπικές πληροφορίες ανάλογα με τις ανάγκες, προκειμένου να γίνετε λιγότερο ευάλωτοι. Χαμηλώστε τις προσδοκίες σας για κατανόηση και συναισθηματική υποστήριξη, ώστε να μην προετοιμάσετε τον εαυτό σας να απογοητευτεί από αυτό που δεν είναι σε θέση να σας δώσουν.
  • Εξετάστε το ενδεχόμενο να μιλήσετε με τους γονείς σας για τη συναισθηματική παραμέληση. Ορισμένοι γονείς, ειδικά εκείνοι που έχουν καλές προθέσεις αλλά απλώς δεν καταλαβαίνουν τα συναισθήματα αρκετά καλά ώστε να σας ανταποκριθούν σε συναισθηματικό επίπεδο, θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να καταλάβουν.

Όταν παίρνετε στα σοβαρά τις δικές σας ανάγκες και τα συναισθήματά σας και αρχίζετε να χτίζετε ενεργά τα όριά σας, έχετε κάνει μια καλή αρχή. Η πρώτη σας ευθύνη είναι απέναντι στον εαυτό σας.

Είναι η βιολογική σας επιταγή να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Ναι, ακόμη και αν πρόκειται για τους ίδιους σας τους γονείς.


Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...