thumb

Tοξικοί γονείς: Ποια είναι τα βασικά τους χαρακτηριστικά και τι μπορείς να κάνεις εσύ για να τους διαχειριστείς;

- Γονείς
16 Σεπτεμβρίου 2016

Αναμφισβήτητα, κανένας άνθρωπος δε γνωρίζει πριν γίνει γονέας πώς ακριβώς πρέπει να συμπεριφέρεται. Οι περισσότεροι γονείς κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν ώστε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον, γεμάτο αγάπη, φροντίδα, κατανόηση και υποστήριξη.


Ακόμα όμως και αυτοί οι γονείς πολλές φορές χωρίς να το αντιλαμβάνονται κάνουν λάθη, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τη μετέπειτα ενήλικη ζωή των παιδιών τους αν δε διορθωθούν.

Υπάρχει όμως και μία κατηγορία γονέων που αυτά τα περιστασιακά λάθη όχι μόνο δεν τα διορθώνει αλλά τα χρησιμοποιεί σε μόνιμη βάση. Ασχέτως του αν αυτές οι συμπεριφορές είναι συνειδητές ή όχι από την πλευρά των γονέων, μπορεί να προκαλέσουν τόσο μεγάλη συναισθηματική και ψυχική ζημιά στο παιδί, η οποία θα τους επηρεάζει για όλη τη μετέπειτα ζωή τους.

banner-desk banner-mob

Ποιες είναι λοιπόν ορισμένες από αυτές τις τοξικές συμπεριφορές των γονέων;

Είναι υπερβολικά επικριτικοί. Όλοι οι γονείς κατά καιρούς θα ασκήσουν κριτική απέναντι στα παιδιά τους. Χωρίς αυτή την κριτική δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε τους κανόνες του σπιτιού και να κάνουμε σωστά διάφορα πράγματα όπως για παράδειγμα να πλένουμε τα χέρια μας πριν το φαγητό. Οι τοξικοί γονείς όμως είναι επικριτικοί αναφορικά με κάθε συμπεριφορά του παιδιού, χωρίς ποτέ να το επιβραβεύουν. Το παιδί αυτό μεγαλώνοντας θα αναπτύξει μία σκληρή εσωτερική κριτική του ίδιου του εαυτού του (ουσιαστικά θα εσωτερικεύσει τη φωνή του επικριτικού γονέα).

Κάνουν αστεία σε βάρος σου. Όλοι οι γονείς πειράζουν τα παιδιά τους είτε σε μικρότερο είτε σε μεγαλύτερο βαθμό. Οι γονείς όμως αυτοί εστιάζουν σε ένα αρνητικό χαρακτηριστικό του παιδιού και συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν ως πείραγμα (για παράδειγμα πω πω σαν γουρουνίτσα έχεις γίνει, εσύ δε θα ψηλώσεις άλλο; Έτσι θα μείνεις;).

Σε κάνουν να νιώθεις υπεύθυνος για την προσωπική τους ευτυχία. Αν οι γονείς συνεχώς σου λένε πως τα παράτησαν όλα για να σε μεγαλώσουν και πως εσύ είσαι η μοναδική πηγή της ευτυχίας τους, τότε θέτουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες αναφορικά με το ρόλο σας στη δική τους ευτυχία. Κανένα παιδί δεν είναι υποχρεωμένο για την ευτυχία των γονέων του, καθώς ο κάθε ένας από εμάς είναι υπεύθυνος για τη δική του προσωπική ευτυχία.


Διαβάστε σχετικά: Δεκτικοί και μη δεκτικοί γονείς: Πως σχετίζονται με την αποδοχή του ίδιου τους του εαυτού, του ρόλου τους ως γονείς και των παιδιών τους;


Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν εσύ για να διαχειριστείς την τοξική συμπεριφορά των γονέων σου;

Θέσε τα προσωπικά σου όρια. Η πλειοψηφία των τοξικών γονέων δε γνωρίζει τι σημαίνει ο όρος «όρια». Συνέχεια καταπατούν τον προσωπικό χώρο των παιδιών τους (π.χ. ο γονέας που ανοίγει την πόρτα του δωματίου της έφηβης κόρης χωρίς να χτυπήσει), μπερδεύουν τη δική τους ζωή με αυτή των παιδιών τους, δε διαχωρίζουν τα δικά τους προβλήματα από τα αντίστοιχα των παιδιών τους. Αναλογίσου λοιπόν ποιες είναι συμπεριφορές που θεωρείς αποδεκτές και ποιες όχι από την πλευρά των γονέων σου και προστάτευσε τον εαυτό σου.

Έκφρασε τα δικά σου συναισθήματα. Στις περισσότερες τοξικές οικογένειες δε γίνεται έκφραση συναισθημάτων ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Για παράδειγμα το παιδί δεν έχει το δικαίωμα να εκφράσει το θυμό του απέναντι σε μια συμπεριφορά της μητέρας του. Όλα τα συναισθήματα από τα πιο θετικά μέχρι τα πιο αρνητικά έχουν τη χρησιμότητά τους και η έκφρασή τους παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην υγιή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη ενός ανθρώπου. Κατά συνέπεια κάθε φορά που βιώνεις ένα έντονο συναίσθημα έκφρασέ το στο άτομο που σου το προκάλεσε.

Είναι αρκετές οι φορές που η θέσπιση ορίων και η έκφραση των συναισθημάτων δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των τοξικών συμπεριφορών των γονέων. Στην περίπτωση αυτή η μόνη λύση είναι η απομάκρυνση. Σε καμία περίπτωση μία τέτοια επιλογή δεν είναι εύκολη από την πλευρά των παιδιών, καθώς οι γονείς αποτελούν την πρωταρχική πηγή αγάπης και φροντίδας.

Όταν όμως επανειλημμένα τους δίνεις ευκαιρίες για να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους και αλλαγή δεν έρχεται, τότε πρέπει να φροντίσεις και να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Να θυμάσαι πως στη ζωή μας αρκετές φορές καλούμαστε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις. Είναι όμως αυτές οι αποφάσεις που τελικά μας βοηθούν να είμαστε συναισθηματικά καλά και να προχωράμε μπροστά τη ζωή μας.


*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

banner-mob

ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Παρακολούθηση σχολίων
Ειδοποίηση για
7 Σχόλια
Νεότερο
Το πιο παλιό Περισσότεροι ψήφοι
Inline Feedbacks
Δείτε όλα τα σχόλια
Ανώνυμος
2 χρόνια πριν

Η μητέρα μου πάντα με κρίνει..και ο πατέρας μου όταν δεν του αρέσει κάτι πάντα εκβιάζει και απειλεί..Η μητέρα μου πολλές φορές μου έχει πει ότι την ζηλεύω..και σαν γυναίκα και γενικότερα.
Θεωρεί ότι είναι καλή σε όλα.Και καμία δεν την φτάνει.
Δεν έχει φίλες.
Ο πατέρας μου υλιστής που όποτε κάνω κινήσεις που δεν του αρέσουν όπως το να βρω ένα αγόρι κατώτερο των δικών του προσδοκιών αρχίζει τις απειλές για διάφορα πράγματα.
Οι γονείς που θέλουν να με έχουν από κοντά για να με ελέγχουν και οι γονείς που όταν πονάω δεν κατανοούν ποτέ τον πόνο μου..Οι γονείς που τους λέω σταματήστε γιατί θα πέσω κάτω από το άγχος και το στρες και παθαίνω κρίσεις πανικού και δεν σταματάνε τον ψυχολογικό πόλεμο.
Δεν έχουν ενσυναίσθηση.
Οι γονείς που μου λένε ότι θυσιάστηκαν για μένα και τώρα το ζητάνε πίσω με τρόπο τέτοιο έτσι ώστε να επωφεληθούν εκείνοι θυσιάζοντας εγώ τα θέλω μου και τις ανάγκες μου.
Που εγώ τώρα που αποφάσισα να τους απομακρύνω..τώρα εγώ πάλι θα φταίω..εγώ θα είμαι η αχαριστη και το μαύρο πρόβατο..ενω εγώ πεθαίνω καθημερινά και αναρωτιέμαι γιατί να μου δημιουργήσουν εμένα αυτοί οι άνθρωποι που λένε ότι με αγαπάνε τέτοιο βάρος σε όλη μου την ζωή?
Έτσι είναι η αγάπη?

Ανώνυμος
6 χρόνια πριν

[quote=ιρμα]Η μητέρα μου από τη στιγμή που με γέννησε είχε μίσος απέναντί μου όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό. Μετά από 38 χρόνια ανοχής και ευκαιριών που της έδινα, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να την απομακρύνω από τη ζωή μου. Στην περίπτωσή της ισχύει απόλυτα το ρηθέν ”Κλώτσα τον πεσμένο”. Υποτίθεται ότι ο γονέας πρέπει να σε εμψυχώνει και να σε στηρίζει κι όχι να σε εξευτελίζει και να σε προσβάλει σαν να είναι εχθρός! Ό,τι και αν μου συνέβαινε, που δεν το είχα προκαλέσει εγώ, κατά τη γνώμη της ήμουν ΠΑΝΤΑ υπεύθυνη και τώρα το έριξε και στη μοιρολατρία. Με πήρε στα γενέθλιά μου, να μου πει ότι η τύχη μου είναι μαύρη και για αυτό είμαι αποτυχημένη…….

Βγαλε την ΟΡΙΣΤΙΚΑ απο τη ζωή σου…ουτε στο τηλ να μη σε βρίσκει…είναι κριμα να συμπεριφερεται ετσι!

Ανώνυμος
6 χρόνια πριν

Καταρχην συγχαρητηρια για το κειμενο!και τι πρεπει να κανουμε οταν οι τοξικοι μας γονεις,δεν σεβονται ουτε τους ενδιαφερουν τα ορια που τους θετουμε η που τους λεμε για τα συναι σθηματα μας;Εγω τα εχω κανει αυτα και ειναι σαν να μιλαω στον τειχο!Το μονο που με εχει σωσει ειναι η σιωπη και η αδιαφορια μου,σε περιπτωση που με θιγουν.και η φυγη..Ειναι και οι 2,σαν στρατηγοι,υπερεπικριτικοι,δικαστες..

Ανώνυμος
6 χρόνια πριν

ΖΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΜΕ ΜΑΝΑ ΤΕΤΙΑ

Ανώνυμος
6 χρόνια πριν

Η μητέρα μου από τη στιγμή που με γέννησε είχε μίσος απέναντί μου όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό. Μετά από 38 χρόνια ανοχής και ευκαιριών που της έδινα, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να την απομακρύνω από τη ζωή μου. Στην περίπτωσή της ισχύει απόλυτα το ρηθέν ”Κλώτσα τον πεσμένο”. Υποτίθεται ότι ο γονέας πρέπει να σε εμψυχώνει και να σε στηρίζει κι όχι να σε εξευτελίζει και να σε προσβάλει σαν να είναι εχθρός! Ό,τι και αν μου συνέβαινε, που δεν το είχα προκαλέσει εγώ, κατά τη γνώμη της ήμουν ΠΑΝΤΑ υπεύθυνη και τώρα το έριξε και στη μοιρολατρία. Με πήρε στα γενέθλιά μου, να μου πει ότι η τύχη μου είναι μαύρη και για αυτό είμαι αποτυχημένη……..

Ανώνυμος
7 χρόνια πριν

Το εχω βιωσει και ευτυχως που το καταλαβα οσο ηταν καιρος ακομη , ορια και απομακρυνση και σεβασμος χρειαζεται γιατι λιγο πολυ ολοι οι ελληνες γονεις ειναι ετσι

Ανώνυμος
8 χρόνια πριν

Πολυ σωστα…