Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχει διαπραχθεί εις βάρος τους αδικία συνήθως κατευθύνουν την οργή τους όχι μόνο σ’ αυτόν που τους έχει αδικήσει αλλά και σε τρίτους. Kαταλήγοντας να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, δημιουργoύν αλυσιδωτές συμπεριφορές αδικίας.
H συμπεριφορά ενός εργοδότη για παράδειγμα στον υφιστάμενό του υπάλληλο, θα πυροδοτήσει παρόμοιες συμπεριφορές αδικίας από τον υπάλληλο στους δικούς του υφισταμένους, κατά τον Καθηγητή Bernd Weber στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.
Σύμφωνα με την επονομαζόμενη «αρνητική αμοιβαιότητα», τα εμπλεκόμενα ή μη μέλη σε αυτή τη συναλλαγή προσπαθούν να ξεπληρώσουν την αδικία που έχει διαπραχθεί εις βάρος τους με καινούρια.
Η ομάδα ερευνητών στο ίδιο Πανεπιστήμιο κατέληξε στο συμπέρασμα πως η σύνταξη μιας επιστολής που απευθύνεται σε αυτόν που έχει ενεργήσει άδικα εις βάρος μας ομαλοποιεί τα συναισθήματά μας και μας κάνει να επαναξιολογούμε την κατάσταση επιβεβαιώνοντας τον μηχανισμό αυτό με ένα πείραμα.
Το Παιχνίδι του Δικτάτορα
Στο πείραμα αυτό που ονομάστηκε «Παιχνίδι του Δικτάτορα», κάποιοι από τους 237 συμμετέχοντες πήραν τον ρόλο του δικτάτορα έχοντας να αποφασίσουν για το αν θα μοιράσουν ισόποσα στα μέλη της ομάδας τους ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό ή εάν θα προτιμούσαν να κρατήσουν για τον εαυτό τους τη μερίδα του λέοντος. Το 83% από τους δικτάτορες επέλεξαν την άνιση διανομή ενώ οι συμπαίχτες τους αποδέχτηκαν την κατάσταση, γεγονός που τους επέβαλε να νιώθουν συναισθηματικά φορτισμένοι.
Κατά τους ερευνητές, ως διέξοδος σε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζεται η υιοθέτηση μιας ίδιας συμπεριφοράς απέναντι σε τρίτους.
Προκειμένου να διαπιστώσουν οι ερευνητές πώς αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να λάβουν τέλος και να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος αδικίας, όρισαν τρία διαφορετικά σενάρια.
- Στο πρώτο, μία αναγκαστική παύση θα επέφερε συναισθηματική αποσύνδεση από το γεγονός,
- στο δεύτερο τα μέλη της ομάδας κλήθηκαν να σκεφτούν μία ουδέτερη εικόνα για να αποσπάσουν την προσοχή τους,
- ενώ στην τρίτη ομάδα ζητήθηκε από τους «θιγμένους» συμμετέχοντες να γράψουν μία επιστολή προς τον «δικτάτορά» τους προκειμένου να παραπονεθούν για αυτή την άδικη συμπεριφορά εις βάρος τους.
Σε αυτή την ομάδα λοιπόν φάνηκε η εν λόγω στρατηγική διαχείρισης να αποτελεί τον καλύτερο τρόπο προκειμένου να ομαλοποιήσει τα αρνητικά συναισθήματα των συμμετεχόντων, αφού αυτά μειώθηκαν και οι ίδιοι συμπεριφέρθηκαν πιο δίκαια απέναντι στους άλλους.
Όταν κάποιος βιώνει την αδικία και νιώθει πολύ θυμό για αυτό, χρειάζεται να εκτονώσει το άσχημο αυτό συναίσθημά του. Έτσι, ελεύθερος πια, μπορεί να επαναξιολογήσει την κατάσταση και να μην μεταφέρει τον θυμό του σε άλλους υιοθετώντας παρόμοια συμπεριφορά εις βάρος του.
Όπως επισημαίνει κι ο Dr. Weber, στρατηγικές διαχείρισης τέτοιου τύπου είναι σημαντικές για τον κόσμο των επιχειρήσεων και τις χρηματοοικονομικές αποφάσεις που λαμβάνονται αφού περιλαμβάνουν συναλλαγές κι αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων.
Πηγή: Scientific Report
Απόδοση – Επιμέλεια : Στέλλα Κοσμά, MSc Συμβουλευτικής στην Ειδική Αγωγή, την Εκπαίδευση και την Υγεία
