Ποιά διαδρομή μπορεί να κρύβει για το καθένα μας ξεχωριστά αυτή η λέξη; Eίναι τo «καλά» το συμβατικό «αλλά»;
Κατά τη διάρκεια μίας ατομικής ή ομαδικής θεραπείας, οι άνθρωποι συνηθίζουν να περιγράφουν τις τρέχουσες δυσκολίες τους για λίγα λεπτά και αρκετά συχνά τελειώνουν την αφήγηση τους με τις φράσεις αλλά, εκτός από αυτό, είμαι εντάξει ή κατά τα άλλα όλα καλά σε μία απέλπιδα προσπάθεια να διορθώσουν ή απλά να κρυφτούν πίσω από την γνωστή λέξη ΚΑΛΑ.
Σκέφτομαι ότι αυτό είναι κάτι που το κάνουμε μάλλον όλοι, ακόμη και εμείς οι θεραπευτές. Εξάλλου όταν μας ρωτάει κάποιος 'Τι κάνεις; Πώς είσαι; Η απάντηση που 99% ακολουθεί είναι ΚΑΛΑ. Πολλές φορές σε μια πρόταση συνήθως από αμηχανία, φόβο ή ντροπή καταφέρνουμε να καμουφλάρουμε τις φερόμενες αδυναμίες μας, αποφεύγοντας να μιλήσουμε για τις προσωπικές μας ανησυχίες.
Συνηθίζουμε λοιπόν, στην αφήγησή μας αρνούμενοι το μοίρασμα να αφιερώνουμε, ίσως και λιγότερο από 5 λεπτά, περιγράφοντας όλα τα προβλήματά μας και στη συνέχεια αμήχανα προσπαθούμε να τα αρνηθούμε με ένα απλό αλλά είμαι καλά, θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα ή προτιμώντας να πούμε ψέματα.
Πώς σπάμε άραγε αυτό τον κύκλο της σιωπηλής μοναξιάς;
Ας ξεκινήσουμε προσπαθώντας να μιλήσουμε για την προσωπική αλήθεια μας. Είμαι πραγματικά «οκ» - καλά; Τι σημαίνει καλά; Το "καλά" σημαίνει ότι διώχνω, κρύβω και καμουφλάρω όλα τα συναισθήματα που σχετίζονται με αρνητικά για μένα γεγονότα μόνο για λίγα λεπτά , αλλά στην πραγματικότητα το άγχος όλων αυτών εμφανίζεται με άλλους τρόπους και με επισκέπτεται ξανά και ξανά.
Διαβάστε σχετικά: Τι μπορείς να κάνεις όταν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου;
Ίσως πάλι το "καλά" σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε όλες τις δυσκολίες που συμβαίνουν στη καθημερινότητα μας. Ταυτόχρονα ίσως μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν και αρκετά θετικά στοιχεία στη ζωή μας π.χ. καλή υγεία, σχέσεις που μας ευχαριστούν, καλοί φίλοι, αγάπη κλπ.
Εάν μας συμβαίνει αυτό, γιατί να μην αφιερώσουμε χρόνο στην αφήγηση μας για αυτά, αντί να τα κρύψουμε και να τα συρρικνώσουμε μέσα σε ένα "καλά"; Είναι πολύ εύκολο για όλους μας να επικεντρωθούμε και να εστιάσουμε την προσοχή μας στα αρνητικά γεγονότα. Μήπως όμως μπορεί να είναι εξίσου πολύτιμο να εστιάσουμε και στα θετικά; Ποιά και πότε είναι τα πράγματα όντως ”καλά";
Τα θετικά γεγονότα, επίσης μπορούν συχνά να είναι σπουδαίοι δάσκαλοι για τα εμπόδια και τις πεποιθήσεις που μας ακινητοποιούν .Ο τρόπος που θα ακούσουμε τις επιτυχίες και τις θετικές εκβάσεις σε κάποιους τομείς της ζωής ίσως είναι το μέσο για να ξανασυστηθούμε με τις επιθυμίες μας και να θυμηθούμε τα θέλω μας. Αυτές οι στιγμές θα είναι για εμάς οι μοναδικές ιστορίες ανατροπής, εκείνη η μία φορά που όλα πήγαν όντως καλά.
Τελικά, μήπως η λέξη ’καλά’ κρύβει την ανάγκη μας να μιλήσουμε για την δική μας μοναδική αλήθεια; Δεν χρειάζεται να ζούμε στον πόνο, αλλά και δεν πρέπει και να τον αρνηθούμε. Αν κάτι είναι δύσκολο, καθόμαστε με τη δυσκολία, την αναγνωρίζουμε, της δίνουμε όνομα και την περιγράφουμε. Είναι εύκολο να μεταβούμε από την μία κατάσταση στην άλλη χωρίς να δίνουμε το χρόνο για να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει. Η ζωή μας συμβαίνει.
Είμαστε προδομένοι. Είμαστε μπερδεμένοι. Ένας φίλος μας ξαφνικά πεθαίνει. Είμαστε απομονωμένοι.... λοιπόν οι δυσκολίες θα συνεχίζουν να εμφανίζονται με τρόπους που επαναλαμβάνονται. Εμφανίζονται στις σχέσεις μας, στο θυμό μας, στην ανυπομονησία μας, στην επικοινωνία μας με άλλους ανθρώπους, και το πιο σημαντικό, στην σχέση μας με τον εαυτό μας.
Ίσως να μπορούμε να μιλήσουμε για την αλήθεια στις σκέψεις, εμπειρίες, στα θέλω μας για το καλύτερο και για το χειρότερο που σκεφτόμαστε. Αν είχαμε μια δύσκολη εβδομάδα, τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο ικανοποιητικό από το να λέμε ότι έχω μια πολύ δύσκολη εβδομάδα λόγω του...., και του..... και δεν ξέρω πώς να το πετύχω αυτό που θέλω.
Δεν έχουμε πάντοτε τις απαντήσεις. Μέρος της πορείας της ψυχοθεραπείας αλλά και της ζωής σε γενικές γραμμές είναι η οικοδόμηση ανοχής στις δυσκολίες της ζωής και η εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης τους με υγιείς και ιδανικά παραγωγικούς τρόπους.
Διαβάστε σχετικά: Πρέπει να θέλεις να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου με τον εαυτό σου πρώτα
Αν έχουμε μια καλή μέρα, τι μας συμβαίνει και είναι όντως καλή; Αν έχουμε μια δύσκολη μέρα, μέσα σε αυτό το 24ωρο υπάρχει μία μικρή στιγμή που κάτι ήταν διαφορετικό; Σημαντικό θα είναι να καταφέρουμε να μιλάμε και για τη θετική όσο και από την αρνητική προοπτική των όσων μας συμβαίνουν. Η ισορροπία ίσως έρχεται όταν αναρωτηθούμε: Πώς μπορώ αποτελεσματικά να περιηγηθώ στη ζωή μου να αντέξω το άγχος, τις αρνητικές σκέψεις, ενώ ταυτόχρονα να συνειδητοποιώ, εκτιμώ και να απολαμβάνω όλα αυτά που πηγαίνουν καλά;
Είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε τις φοβίες μας, τις επικριτικές φωνές μέσα μας διότι μόλις τις αναγνωρίσουμε και αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τι μας συμβαίνει, τότε όλα είναι στο φως και είμαστε εκτεθειμένοι. Και όταν μας συμβαίνει αυτό, συχνά αισθανόμαστε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για να λυθεί άμεσα η ενόχληση . Ωστόσο, χρειάζεται συχνά χρόνος για να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε. Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν όπως η συζήτηση με έναν αξιόπιστο φίλο ή θεραπευτή.
Όποια και αν είναι η διαδρομή που θα επιλέξουμε, αφήνουμε την ειλικρίνεια να μας οδηγήσει σε όλα - την ειλικρίνεια που κρύβεται στην εμπειρία μας, την ειλικρίνεια στις δυσκολίες μας και την ειλικρίνεια στις επιτυχίες μας. Μην συγχέεται με τη λέξη "επίτευγμα". Δεν χρειάζεται να είναι ένα μεγάλο επίτευγμα δια βίου, ψυχραιμία, και ο Θεός τον κόσμο δεν τον έφτιαξε σε μία μέρα κατά την Χριστιανική θρησκεία μάλιστα στο τέλος είχε και ημέρα ανάπαυσης.
Ποια είναι η αλήθεια που πρέπει να μιλήσουμε; Πώς μπορούμε να αρχίζουμε να αντιμετωπίζουμε αυτήν την αλήθεια; Το πιο σημαντικό, πώς μπορούμε να μάθουμε να είμαστε υπομονετικοί μέσα από τη διαδικασία της γέννησης της αλήθειας; Τι συμβαίνει στη ζωή μας και τι θα μπορούσε να γίνει πιο όμορφο για εμάς;
Σε αυτή τη ζωή αυτό τον εαυτό και αυτό το σώμα το έχουμε μόνο στο εδώ και ΤΩΡΑ και αρκεί μία στιγμή για ακούσουμε τη δική μας μοναδική ταυτότητα.
Όταν βάζουμε τον εαυτό μας να ζει με ότι έχουμε βαφτίσει πρόβλημα τον βάζουμε σε μία καθημερινή διαδικασία να καθορίζεται από αυτό, να αγνοούμε όλες αυτές τις κακουχίες που μας φέρνουν οι κοινωνικοί και προσωπικοί ρόλοι που παίζουμε, σαν να συμμετέχουμε σε ένα θεατρικό δρώμενο, και να λέμε ότι τα πράγματα είναι “καλά".
(Αφιερωμένο σε μία φίλη και συνάδελφο που μοιράστηκε μαζί μου τη δική της προσωπική ιστορία για το ΚΑΛΑ που μεταμορφώθηκε στη θεραπευτική πορεία σε ΚΑΛΑ ΠΑΣ!!)
