Τι μπορείτε να κάνετε όταν νιώθετε ότι δεν προχωρά η ψυχοθεραπεία; Πέντε διέξοδοι που θα σας βοηθήσουν να παραμείνετε βοηθητικοί για τους θεραπευόμενους.
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι θεραπευτές μπορεί να νιώσουν ότι έχουν «κολλήσει». Oι προτάσεις, οι κατευθύνσεις και οι αναπλαισιώσεις που προσφέρουν κατά τη θεραπεία μοιάζουν να μη βοηθούν και ο θεραπευόμενος φαίνεται να μένει κολλημένος στο ίδιο σημείο όσο περνά ο καιρός. Τι μπορούν να κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις;
1. Επιστροφή στα βασικά: Τι θέλει ο θεραπευόμενος;
Τι έφερε τον θεραπευόμενο στις συνεδρίες εξαρχής; Κάθε άνθρωπος που αναζητά θεραπεία το κάνει για κάποιο λόγο, επιθυμεί μια αλλαγή. Κρατήστε αυτόν τον λόγο στο μυαλό σας και αναφέρετέ τον κατά τη συνεδρία.
Ακούγεται απλό και βασικό, αλλά είναι πολύ βοηθητικό να επιστρέφουμε σε αυτόν τον λόγο στη θεραπεία, επειδή έτσι μετράμε την πρόοδο. Κάντε ερωτήσεις στον θεραπευόμενο για να του υπενθυμίσετε τον λόγο που αναζήτησε τις υπηρεσίες σας. Ποια αλλαγή επιθυμεί να πετύχει;
2. Είναι σωστή η διάγνωση;
Αφού επανεξετάσετε τον λόγο της θεραπείας, θα πρέπει να ελέγξετε πάλι τη διάγνωση. Ρωτήστε τον θεραπευόμενο για τα συμπτώματα που βιώνει, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε ό,τι μπορεί να επικυρώσει ή να υπονομεύσει την τρέχουσα διάγνωσή σας. Ξανασκεφτείτε τους στόχους της θεραπείας και τις μεθόδους που μπορείτε να εφαρμόσετε με βάση τη διάγνωση.
3. Σκεφτείτε αυτές τις ερωτήσεις
Αφού αποσαφηνίσετε το ζητούμενο της θεραπείας και τη διάγνωση, κάντε τις παρακάτω ερωτήσεις στον εαυτό σας για να επιλύσετε το κόλλημα που έχει προκύψει για εσάς και τον θεραπευόμενο:
Α) Τι συγκρούσεις θα μπορούσαν να προκύψουν για τον θεραπευόμενο όταν γίνει η επιθυμητή αλλαγή; Μπορεί ο φόβος της αλλαγής να τον κρατάει κολλημένο.
Β) Τι κερδίζει ο θεραπευόμενος με το να μένει κολλημένος;
Γ) Πώς ο θεραπευόμενος έχει βιώσει την εμπιστοσύνη στη ζωή του; Εξερευνήστε εμπειρίες εμπιστοσύνης με τον θεραπευόμενό σας. Αντιμετωπίστε την εμπιστοσύνη ως στόχο και χρησιμοποιήστε τη σχέση σας ως παρέμβαση και δείτε αν το αίσθημα της στασιμότητας μειώνεται.
Δ) Προσφέρετε χώρο στον θεραπευόμενο να νιώσει ότι ακούγεται; Και αυτό λειτουργεί θετικά προς την επίτευξη του στόχου;
Ε) Ως θεραπευτής, μιλάτε πολύ στη συνεδρία; Τι θα άλλαζε αν παραμένατε σιωπηλός λίγο περισσότερο;
Διαβάστε σχετικά: Η ψυχοθεραπεία δουλεύει μόνο αν βοηθάς κι εσύ
4. Αναρωτηθείτε αν ο θεραπευόμενος είναι έτοιμος να «αποφοιτήσει»
Θυμηθείτε, αν ο θεραπευόμενος δεν πληροί τα κριτήρια για μια διάγνωση, δεν υπάρχει ιατρική αναγκαιότητα για θεραπεία. Αυτό είναι καλό να το μοιραστείτε με τον θεραπευόμενο. Μπορεί να μη χρειάζεται θεραπεία. Η λήξη είναι κάτι καλό, και μπορείτε να το γιορτάσετε ως φάση της θεραπευτικής διαδικασίας.
Αν ο θεραπευόμενος δεν είναι έτοιμος να τελειώσει τη θεραπεία του, αλλά εσείς έχετε συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορείτε πλέον να τον βοηθήσετε, έχετε άλλες επιλογές. Μη φοβηθείτε να τον παραπέμψετε αλλού ή να του προσφέρετε επιλογές «φυσικής υποστήριξης». Βοηθήστε τον να συνδεθεί με φίλους, οικογένεια και ομάδες κοινότητας.
5. Ξανασκεφτείτε την αξία που δίνετε σε κάθε συνεδρία
Αν ο θεραπευόμενος σας πληρώνει και κλείνει άλλη μια συνεδρία, κάτι μάλλον λειτουργεί, ακόμα κι αν εσείς θεωρείτε ότι η κατάσταση έχει κολλήσει. Γι’ αυτό, δώστε προσοχή στο τι κάνει αυτό το άτομο να ξανάρχεται.
Προσφέρετε μια υπηρεσία, καλύπτετε μια ανάγκη για τον θεραπευόμενο, ακόμα κι όταν νιώθετε ότι αυτό δεν ισχύει. Η ενέργεια σε μια συνεδρία μπορεί να αλλάξει, ειδικά όταν είναι ξεκάθαρο στον θεραπευόμενο ότι ακούγεται και είναι ασφαλής.
Προσφέρετε ασφάλεια, χτίστε εμπιστοσύνη, μιλήστε λιγότερο και θα δείτε αλλαγή στις «κολλημένες» συνεδρίες σας και στη δουλειά που κάνετε με τον θεραπευόμενο. Αφήστε την επικριτική διάθεση κατά μέρος, φανείτε περίεργοι σχετικά με αυτή την αίσθηση στασιμότητας στη συνεδρία, κάντε ερωτήσεις, και δείτε τι θα εκτυλιχθεί.
Απόδοση – Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*