PsychologyNow Team

Λέγοντας την αλήθεια στη Θεραπεία Ζεύγους

Λέγοντας την αλήθεια στη Θεραπεία Ζεύγους

PsychologyNow Team
ζευγάρι στον καναπέ που κάνει θεραπεία ζεύγους και η γυναίκα κουνά τα χέρια της
Image credit: freepik/ freepik.com

Αν επιλέξουμε να αγνοήσουμε τα καταστροφικά μοτίβα που βλέπουμε μπροστά μας, δεν κάνουμε καλό στους θεραπευόμενους.


Οι περισσότεροι από τους ψυχοθεραπευτές εκπαιδευτήκαμε να πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί όταν βοηθάμε τους θεραπευόμενους να αντιμετωπίσουν τις πολύ δύσκολες αλήθειες στη ζωή τους, ειδικά τις δικές τους απεχθείς, εγωιστικές ή αυτοϋπονομευτικές ενέργειες.

Καλύτερα να πηγαίνουμε αργά στη θεραπεία, δημιουργώντας ασφάλεια και παραμένοντας ουδέτεροι, πιστεύοντας ότι κάνουμε λάθος στη διεργασία, παρά να φανεί ότι πιέζουμε ή ότι δεν δείχνουμε σεβασμό. Παρ’ όλα αυτά, η δική μου εμπειρία στη θεραπεία ζεύγους με δίδαξε ότι δεν κάνουμε χάρη στους θεραπευόμενους πηγαίνοντας τους με το μαλακό σε ζόρικα θέματα, σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις που μου έδωσαν οι αρχικοί επόπτες μου.

Η δική μου προσέγγιση (Relationship Life Therapy - RLT) βασίζεται στην αρχή ότι είναι ασέβεια προς τους θεραπευόμενους να μην τους επιτρέψουμε να μάθουν την αλήθεια για όσα βλέπουμε τακτικά στα γραφεία μας ενώ εκείνοι αποκαλύπτουν μπροστά μας τις σχέσεις τους: οι τρόποι που αντιμετωπίζουν τους συντρόφους τους είναι συχνά εγωκεντρικοί, χωρίς συναίσθημα και αντιπαραγωγικοί.

Με κάποιους τρόπους, η δική μου προσέγγιση στη θεραπεία ζεύγους, επιτρέπει να πείτε στους θεραπευόμενους αυτά που αλλιώς μπορεί να λέγατε μόνο στους συναδέλφους ή στην ομάδα εποπτείας μας, μετά από μια δύσκολη συνεδρία. Αντί να λέτε από μέσα σας κάτι σαν Είναι απίστευτο πόσο κακιά είναι μαζί του. Αυτός είναι τόσο καλός και αδύναμος, πιστεύω ότι αυτό πρέπει να το πείτε, με τρόπο και σεβασμό, στην συνεδρία με το ζευγάρι.

Κάποιοι θα αποκαλούσαν αυτή την προσέγγιση εριστική, αλλά νομίζω ότι ο όρος είναι παραπλανητικά αρνητικός και αφορά μόνο στη μισή διαδικασία. Νομίζω ότι η ποιότητα της ευθύτητας για την οποία μιλάω περιγράφεται καλύτερα ως σύνδεση μέσω της αλήθειας.

Υπάρχουν δύο μέρη σε αυτή την προσέγγιση: το πρώτο είναι να κρατήσουμε έναν καθρέφτη στους θεραπευόμενους μας για να τους βοηθήσουμε να δουν τους εαυτούς τους και τον ρόλο τους στο δυσλειτουργικό χορό της σχέσης τους, πλήρως και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια. Το δεύτερο μέρος -και εδώ είναι που υπεισέρχεται η πραγματική λεπτή διάκριση και η κλινική ικανότητα- είναι να τους δείξουμε τις δύσκολες αλήθειες για τους εαυτούς τους με τρόπο που τους αφήνει να αισθανθούν ότι όχι μόνο είμαστε στο πλευρό τους, αλλά ότι στην πραγματικότητα τους υποστηρίζουμε και τους παροτρύνουμε.

Θεραπεύοντας έναν Τελειομανή

Ο Ντέιβιντ κάθεται στον καναπέ στο γραφείο μου, δίπλα στη σύζυγό του Σάρα. Παίζει με το καπελάκι του όπως κάποιος άλλος θα έπαιζε νευρικά με την γραβάτα του. Είναι 42 ετών, όμορφος και καλοφτιαγμένος. Ακτινοβολεί δύναμη, αυτοπεποίθηση, αξιοπιστία. Όμως τακτοποιεί το καπελάκι του. Καθώς κοιτάζει πλαγίως τη Σάρα, δείχνει νευρικός.

Η Σάρα θυμάται ένα πρόσφατο περιστατικό που ο Ντέιβιντ αποδέχθηκε μία πρόσκληση σε δείπνο από τους γείτονες, χωρίς όμως να την συμβουλευτεί πρώτα ή να την ενημερώσει ότι θα πάνε. Δεν είχε κανονίσει κάτι άλλο, αλλά ακόμη κι έτσι, η Σάρα λέει ότι ο Ντέιβιντ την ενημέρωσε την τελευταία στιγμή.

Είναι κάτι μικρό, όμως αισθάνθηκα αόρατη. Και στον βαθμό που με αφορά, γι’ αυτό είμαστε εδώ: επειδή ο Ντέιβιντ ακούει αυτά που ο Ντέιβιντ ακούει και ο Ντέιβιντ κάνει αυτά που ο Ντέιβιντ κάνει. Δεν είναι κακός, δεν εκφοβίζει. Είναι ο καλύτερος άντρας του κόσμου, ρωτήστε οποιονδήποτε. Αλλά αν ξυπνούσε ένα πρωί και με έβρισκε πεσμένη στις σκάλες με τον λαιμό κομμένο, θα περνούσε από πάνω μου και θα με ρωτούσε αν θέλω καφέ. Υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι ότι δεν υπάρχω καν λέει, τονίζοντας κάθε λέξη για έμφαση.

Μία θεμελιώδης αρχή που έμαθα για τη θεραπεία ζεύγους είναι: Μην Διαλέξεις Πλευρά και ειδικά, μην πάρεις την πλευρά μίας γυναίκας εναντίον ενός άντρα. Η αμεροληψία, έμαθα, ότι είναι κρίσιμη. Αν χάσετε την «θεραπευτική ουδετερότητα» θα πρέπει να μιλήσετε με τον επόπτη σας. Αλλά είχα ακούσει αρκετά, όχι μόνο σε αυτή την περίπτωση, αλλά και σε προηγούμενες συνεδρίες ώστε να πειστώ ότι το παράπονο της Σάρας έλεγε την αλήθεια. Είχε δίκιο, ο Ντέιβιντ δεν άκουγε.

Γυρίζω στον Ντέιβιντ. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο φίλε μου, που θα πω, «Μπορώ να είμαι καλός μαζί σου αυτή τη στιγμή ή μπορώ να δουλέψω για να σώσω τον γάμο σου». Τί είναι πιο σημαντικό για σένα; Ο Ντέιβιντ αναστενάζει με έναν μεγάλο αναστεναγμό. Το χέρι του πιάνει το καπελάκι του. Πες το, λέει βλοσυρά.

Σ’ ευχαριστώ, απαντώ. Λοιπόν, πάρε μια ανάσα, αυτό μπορεί να πονέσει λίγο.

Είμαι εντάξει. Προχώρα, με διαβεβαιώνει.

Έχει δίκιο, Ντέιβιντ.

Σε τι;

Για τη συμπεριφορά σου, που θα τρέλαινε τις περισσότερες γυναίκες, του λέω.

Δηλαδή;

Δηλαδή να τραβάει τα μαλλιά της. Κουνάει ήσυχα το κεφάλι, το δέχεται, δεν με αντικρούει προς το παρόν. Δίπλα του, η Σάρα κάνει αυτό που πολλές γυναίκες κάνουν σε αυτή την καμπή, αρχίζει να κλαίει, όχι από πόνο, όπως εξηγεί αργότερα, αλλά από ανακούφιση. Πήγε με το ζόρι τον σύζυγό της σε τρεις θεραπευτές πριν από εμένα. Μέχρι αυτή τη στιγμή σε αυτή τη συνεδρία, κανείς δεν τα έβαλε μαζί του.


Διαβάστε σχετικά: 25 θεραπευτικές προσεγγίσεις και ασκήσεις που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στη Θεραπεία Ζεύγους


Διαλέγοντας Πλευρά

Στη διάρκεια των ετών, είδα πολλές ταραγμένες γυναίκες σαν τη Σάρα στο γραφείο μου, γυναίκες που συχνά με όχι μικρό κόστος αλλά μεγάλο κουράγιο, καταφέρνουν να φέρουν με το ζόρι στη θεραπεία τους δύσκολους συζύγους τους που μπορεί και να τις κακομεταχειρίζονται ψυχολογικά, για να βρουν τον θεραπευτή να υπονομεύσει το συναίσθημά τους, για χάρη της αμεροληψίας και της ουδετερότητας. Ο προηγούμενος θεραπευτής μας ούτε μια φορά δεν ήρθε σε αντιπαράθεση με τον Ντέιβιντ, παραπονέθηκε η Σάρα σε μένα σε κάποια συνεδρία. Επί ένα χρόνο κέρδισε πάρα πολλή από την εμπιστοσύνη του συζύγου μου. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν τη χρησιμοποίησε καθόλου!

Βάζοντας την συμβατική σοφία της θεραπείας ζεύγους στην άκρη, δεν πιστεύω ότι οι σύντροφοι μοιράζονται 50-50 την ευθύνη για όλα τα θέματα. Για κάποια θέματα στα ζευγάρια η ευθύνη είναι 70-30, για κάποια 90-10. Ένας σύντροφος μπορεί να πάσχει από διπολική διαταραχή αλλά μην ακολουθεί θεραπεία ή να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, ενώ η «συμβολή» του/της συζύγου είναι απλά ότι υπάρχει.

Σύνδεση μέσω της Αλήθειας

Στη παραδοσιακή θεραπεία, όταν εξασφαλίσουμε τη συμμαχία με τους δύσκολους θεραπευόμενους μας (που μπορεί να πάρει μήνες ή ακόμη και χρόνια), μπορεί τελικά να αισθανθούμε έτοιμοι να τους πούμε τις δύσκολες αλήθειες. Στη δική μου προσέγγιση, μόλις βρούμε την ευκαιρία να προχωρήσουμε στην θεραπευτική αλλαγή, διαμορφώνουμε τη θεραπευτική σχέση λέγοντας στους θεραπευόμενους τις δύσκολες αλήθειες αμέσως μόλις ξεκινάμε.

Να διευκρινίσω ότι η προσέγγιση που περιγράφω απαιτεί οι θεραπευτές να βγαίνουν από την ζώνη της άνεσής τους και να απομακρύνονται από μία επίφαση ήρεμης ουδετερότητας. Αν η δουλειά μας με ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι να κινηθούμε σε ένα νέο επίπεδο αποτελεσματικότητας, χρειάζεται να σκεφτούμε πόσο καλά εξυπηρετούν εμάς και τους θεραπευόμενους μας οι παραδοσιακές παραδοχές μας για τις σχέσεις, για την αλλαγή και για τους δικούς μας ρόλους.


EFH MES 3N

 

Πηγή: psychotherapynetworker.org
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

 

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...