Συνήθως κατηγορούμε τους άλλους, όταν τους θεωρούμε υπεύθυνους για τις δικές μας ατυχίες.
Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να αποδίδουν αυτές τις ευθύνες στους γονείς τους και στον τρόπο που τους μεγάλωσαν, στις αρνητικές σχέσεις τους με τους άλλους, στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες και σε άλλες δυσχέρειες της ζωής, θεωρώντας ότι «φταίνε» για τη δυστυχία και τις ατυχίες τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ζωή μπορεί να παρουσιάζει πολλές προκλήσεις και σίγουρα πολλές εμπειρίες μπορούν να μας προκαλέσουν πόνο. Ωστόσο, το να κατηγορούμε τους άλλους για τη δυστυχία μας, μας τοποθετεί αυτόματα στο ρόλο του «θύματος».
Η θυματοποίηση, είναι πολύ πιθανό να μας εξυπηρετεί σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς το να τείνουμε το δάχτυλο και να κατηγορούμε τους άλλους είναι, ίσως, μια «βολική» δικαιολογία για τη δυστυχία που βιώνουμε και μας απαλλάσσει από την ανάληψη ευθύνης για την πολλή προσωπική δουλειά που χρειάζεται για να φτάσουμε στο στάδιο της προσωπικής ανάπτυξης και ευεξίας.
Ωστόσο, όταν η θυματοποίηση γίνεται στάση ζωής, το άτομο αναπτύσσει μια πικρία, απογοήτευση και αδυναμία και υποφέρει από αυτό που έχει αναφερθεί ως «σιωπηλή απόγνωση».
Έχει παρατηρηθεί πως εκείνοι που κατηγορούμε για τις προσωπικές μας ατυχίες συχνά δεν γνωρίζουν ( ή ακόμα και δεν ενδιαφέρονται) για το πώς αισθανόμαστε. Φυλακιζόμαστε μέσα στη δική μας πικρία και απογοήτευση και ο μόνος άνθρωπος που καταλήγουμε να πληγώνουμε είναι ο εαυτός μας. Όσο δικαιολογημένα κι αν είναι τα συναισθήματά μας, το μόνο που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι να στερούμε από τον εαυτό μας τη δυνατότητα να γίνει χαρούμενος, υγιής και επιτυχημένος.
Το να αποστασιοποιηθούμε από το ρόλο του θύματος και να αποφεύγουμε να κατηγορούμε τους άλλους, σε καμία περίπτωση δεν αποτρέπει τη βίωση της αδικίας, ούτε δικαιολογεί τους ανθρώπους που μας συμπεριφέρονται με άσχημο τρόπο, ούτε παραγνωρίζει τις πραγματικές δυσκολίες της ζωής. Μας δίνει, όμως, τη δύναμη να αποκτήσουμε ξανά την ελευθερία και τη δύναμη που βρίσκονται μέσα μας.
Κλείνοντας, όσο εύκολο, «βολικό» και, κάποιες φορές, δελεαστικό κι αν είναι να κατηγορούμε τους άλλους για την προσωπική μας δυστυχία, μακροπρόθεσμα φαίνεται πως αυτή η στάση μας στερεί τη δυνατότητα να είμαστε υπεύθυνοι του εαυτού μας. Χάνουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τις πραγματικές μας δυνατότητες, τις οποίες μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε μόνο όταν αναλάβουμε πλήρη ευθύνη για την πορεία και το σκοπό της ζωής μας.
Το συγκεκριμένο άρθρο αποτελεί κριτική παρουσίαση του βιβλίου “How to Let Go of Negative Thoughts & Emotions- A Practical Guide”
Πηγή: psychologytoday.com
